Christmas Facts

Η σύντομη παρούσα ανάρτηση σκοπεύει να διελευκάνει μερικά χριστουγεννιάτικα και γενικότερα γιορτινά γεγονότα.

1. Τα χριστούγεννα δε γιορτάζουμε τις εκπτώσεις στην Ερμού.

2. Το "θείο βρέφος" δεν είναι το παιδί του Σάκη και της Κάτιας.

3. Οι 3 Μάγοι από την Ανατολή δεν είναι ο Χάρυ, ο Ρον και η Ερμιόνη.

4. Ο μέγας Βασίλειος δεν είναι μασκότ αναψυκτικών.

5. Το "Christmas Carol" του Dickens δεν μεταφράζεται "Χριστούγεννα του Κάρολ".

6. Το πνεύμα των μελλοντικών χριστουγέννων δεν είναι εμπνευσμένο από τους Νάζγκουλ.

7. Η Καισάρεια τονίζεται στο "ά" και όχι στο "εί".

...

Υπάρχουν κι άλλες κενές θέσεις στη λίστα (δεν είναι ελληνικό δημόσιο εξάλλου) αλλά μιας και έχουμε χριστούγεννα θα σας τις δωρίσω.

Σχολιάστε με δικά σας γιορτινά γεγονότα μέχρι να τα ξαναπούμε. Προφανώς δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε και δεν περιμένουν εσάς δυο κοπάδια Τάρανδοι από την Καισάρεια για πετάλωμα.

Μπάτσοι, μπάτσες, ανορχικοί και τυριά εισαγωγής

Παρακολουθώντας τις ειδήσεις στο in.gr σημείωσα τα παρακάτω:

• Μήνυμα Παπούλια για ειρηνικές εκδηλώσεις στη μνήμη του Αλ.Γρηγορόπουλου
• Μήνυμα κατά της βίας από τον πρωθυπουργό εν όψει των εκδηλώσεων για το χαμό του Αλέξη
• Επιχείρηση διαφύλαξης του ήρεμου κλίματος τα επόμενα 24ωρα

Επιλέγοντας να αφήσω ασχολίαστες τις 2 πρώτες ειδήσεις θα ήθελα να επικεντρωθώ στην τρίτη:

[...] Περίπου 10.000 αστυνομικοί βρίσκονται επί ποδός, ενόψει των
προγραμματισμένων εκδηλώσεων μνήμης, για τη συμπλήρωση-την Κυριακή- ενός χρόνου,
από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.
προβληματίζεται έντονα καθώς φθάνουν στην Αθήνα σκληροί αντιεξουσιαστές από
ευρωπαϊκές χώρες. [...]

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1082012

Με λίγα λόγια αναρχοβάρβαροι εισαγωγής καταφθάνουν από κάθε γωνιά του κόσμου για να τα κάνουν όλα γυαλιά καρφιά στην πρωτεύουσα, λόγω της επετείου της δολοφονίας του παιδιού.

Το πρόγραμμα της τουλάχιστον-πενθήμερης αντιεξουσιαστικής εκδρομής τους στην Αθήνα διαμορφώνεται ως εξής:

• Βανδαλισμοί
• Lineage 2
• Καταστροφές
• Τάβλι
• Εμπρησμοί
• Ρέμος
• Σμπαράλιασμα
• Κλάμπινγκ
• Φθορά ξένης περιουσίας
• Επίσκεψη στο μουσείο της Ακρόπολης
• Φθορά δημόσιας περιουσίας
• Ψώνια στο Mall
• Φθορά αστυνομικών δυνάμεων
• Πασιέντζα

Ο κ. Παπούλιας μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος. Ούτως ή άλλως δεν έχει και κάποια ιδιαίτερη εξουσία για να φοβάται τη δράση των ανορχικών αντιεξουσιαστών, ούτε βέβαια και ο πρωθυπουργός.

Ανορχικοί: σύνθετη λέξη προερχόμενη από το στερητικό α(ν) και την επιστημονική ονομασία του κατώτερου τμήματος του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος.

Φημολογείται έντονα η συγγενής ομοιότητά τους με τους Nazgul και την Κοκκινοσκουφίτσα, όπως εξάλλου υποδηλώνει και η χαρακτηριστική φλωροκουκούλα.

Συνηθίζουν να εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά φρενίτιδας απέναντι σε οτιδήποτε κινείται-ζει-και αναπνέει μέσα στην περιοχή τους (Ομόνοια-Σύνταγμα-Εξάρχεια) την χρονική περίοδο 5 με ένας-θεός-ξέρει-πότε Δεκεμβρίου.

Λέγεται ότι σημαδεύουν την περιοχή τους όπως όλα τα αρσενικά του υποείδους Canis lupus familiaris της οικογένειας των Κυνιδών, αλλά μένει ακόμη να εξακριβωθεί επιστημονικά.

Εξακριβωμένη είναι πλέον η θανάσιμη, εκ γενετής αλλεργία τους στο τυρί μπάτσος και στο χοιρινό κρέας, την οποία είθισται να εκφράζουν με οργή και παράπονο σε κάθε ευκαιρία, ψάλλοντας επιδεικτικά τον τελετουργικό τους ύμνο: "Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι."

Η ενεργή τους περίοδος έξαψης σημειώνεται κυρίως στο τρίμηνο Νοέμβριος-Δεκέμβριος-Ιανουάριος, κατά την οποία επιδεικνύουν τον ανατομικά ανύπαρκτο ανδρισμό τους διοργανώνοντας ανορχικο-αστυνομικο-μαχίες για να εντυπωσιάσουν τα κάτι-σαν-θηλυκά του είδους τους.

Μετά το πέρας της ενεργής περιόδου αποσύρονται στα κλουβιά των αφεντικών τους για να γλείψουν ποδιές πλούσιες σε ουρικό οξύ και αμμωνία.

Η ανοχή του λαού στη δράση των ανορχικών είναι άξια θαυμασμού και πιθανολογείται ότι προέρχεται από την ανθρώπινη συμπόνια τους για την προαναφερθείσα ανατομική ανωμαλία των κουκουλοφόρων ανθρωποειδών.

Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονται λοιπόν αυτή την ώρα στους δρόμους της πρωτεύουσας επιτελώντας το θεομίσητο έργο της προστασίας των πολιτών, των περιουσιών και της δημόσιας τάξης από την έξαψη των ανορχικών.

Η έκδηλη οργή της νεολαίας του λαού όπως δηλώνεται δια στόματος ώριμων, φρεσκοκομμένων 18χρονων, είναι, σαφώς, κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη:

Ορέστης - μαθητής Β Λυκείου 1ο Ε.Λ. Βριλησσίων, μέλος Συντονιστικού «Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος»

«Ενα από τα πρώτα αιτήματα ήταν να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων. Μπορεί να
μην έγινε αμέσως, όμως έγινε στη συνέχεια και τώρα πια το κόμμα που μέχρι πριν
από λίγους μήνες ήταν κυβέρνηση βρίσκεται σε διάλυση», εξηγεί. «Βέβαια, το
κράτος καταστολής δεν έχει λείψει. Το είδαμε και στην πορεία του Πολυτεχνείου,
όπου τελείως απροκάλυπτα οι αστυνομικοί συνέλαβαν πάρα πολλά άτομα, ακόμη και
μαθητές του Συντονιστικού Αλέξης Γρηγορόπουλος, ήταν σαν να μας έλεγαν τον
Δεκέμβρη δεν θα ξανακάνετε τα ίδια. Ομως οι μαθητές δεν τρομοκρατούνται».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11807&subid=2&pubid=8742815

• Σαφώς και οι αστυνομικοί, also known as "η εξουσία", είναι οι σιχαμεροί, απάνθρωποι, αδίστακτοι, άκαρδοι παιδοβασανιστές. Λέγεται μάλιστα ότι προμηθεύονται και καταναλώνουν το αντίστροφο φίλτρο μετάλλαξης του Dr. Jekyll, όταν επιστρέφουν ξυλοδαρμένοι από λοστούς Ιταλών ανορχικών στις οικογένειές τους.

• Σαφώς και έδρασαν ανήθικα και τρομοκρατικά όταν αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν την cyborg-ενισχυμένη όρασή τους για να διακρίνουν μέσα από τις κουκούλες τις αμούστακες φάτσες των λιθοβολιστών μαθητών. Γιατί, προφανώς, το πρώτο πράγμα που κάνει κάθε έλλογο πλάσμα όταν δέχεται επίθεση από αντίπαλα πυρά είναι να κοιτάξει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του διώκτη του.

Συνασπιστείτε λοιπόν φίλοι μαθητές και φοιτητές με τους ανορχικούς κουκουλοφόρους εισαγωγής για να καταστρέψουμε μαζί αυτή τη μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας που στα λεξικά αναφέρεται ως έννομη τάξη.
Μαζί θα καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε αλυσοδεμένους όλους αυτούς τους ένστολους ανθρωπόμορφους δαίμονες στην Ομόνοια, θα τους ανασκολοπίσουμε τελετουργικά, θα βουτήξουμε τα πρόσωπά τους σε δεξαμενή με βδέλλες και ύστερα θα τους παραγεμίσουμε σαν γαλοπούλες με φωτοευαίσθητα εκρηκτικά και θα περιμένουμε την αυγή.
Και τα πυροτεχνήματά τους θα σημαδέψουν την κατάλυση της τάξης, την πτώση της εξουσίας, τη διάλυση του κράτους και θα δηλώσουν περίτρανα ότι η νέα γενιά διαδραματίζει πλέον πρωτεύοντα ρόλο στα εγχώρια τεκταινόμενα. Όχι στάσου. Δε θα υπάρχει καν χώρα τότε.
Έτσι τιμούν οι Έλληνες τη μνήμη ενός νεκρού παιδιού.
Για να μη νομίζει η εξουσία ότι η νεολαία μασάει ταραμά.
Ο Αλέξανδρος μάς φτύνει και τα κουκούτσια στη μάπα.

Άλλο ΜΑΤ, άλλο αστυφύλακας

Μη το πείτε ούτε της μαϊμούς

"Κάθε φορά που βάζεις το ξυπνητήρι 5 λεπτά μετά ο Τσακ Νόρρις κλωτσάει ένα ανυπεράσπιστο τοπ μόντελ στο πρόσωπο με μπότες για σκι."

Αυτή η φράση τριγύριζε στο μυαλό του όση ώρα το χέρι του παρέμενε μετέωρο πάνω από το ξυπνητήρι που κροτάλιζε δαιμονισμένα. Τελικά έκανε την υπέρβαση, το έκλεισε και σηκώθηκε για να ετοιμαστεί. Η ψηφιακή οθόνη έδειχνε 7:00. Δεν ήξερε καν ότι υπήρχε αυτή η ώρα. Το βιολογικό του ρολόι ξεκινούσε στις 12:00 και έφτανε ως τις 3:00. Μετά τις 3:00 υπήρχε μόνο το πρωτογέννητο, άφθαρτο, προαιώνιο περιεχόμενο του κρανίου των Ελλήνων βουλευτών: το κενό.

Μετά τον καθιερωμένο 20λεπτο καγκουρόλογο μπροστά στον καθρέφτη ("Φτου σου αγόρι μου. Είσαι θεός. Περπατάς και πέφτουν ξερές σαν αγριοκούνελα που εισέπνευσαν χημική σκόνη εξολόθρευσης παρασίτων." κλπ) πήρε τα κλειδιά του Μπατμομπίλ και έφυγε από τη σπηλιά. Ήταν καλή μέρα σήμερα. Είχε ξεκινήσει η διανομή συγγραμμάτων και ήταν αποφασισμένος να ριχτεί στη μάχη για να τα αποκτήσει.

Όταν όμως οι θνητοί αποφασίζουν, το Σύμπαν παίζει Μονόπολυ με τον Άη Βασίλη. Είναι μερικές φορές που αναρωτιέται πόσοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν στείλει τον Μέρφυ στον αγύριστο. Και καθώς πλησίαζε την πόρτα του κτηρίου διανομής συγγραμμάτων ο μετρητής μερφοσιχτιρισμού θα ανέβαινε +1.

Χτύπησε την πόρτα. Καμία απάντηση. Χτύπησε ξανά. Ο χαρακτηριστικός ήχος ενός απετάλωτου τζιτζικιού που τρίζει προσέθεσε μια νότα γελοιότητας στη σκηνή. Είχε αρχίσει να εκνευρίζεται. Πήγε στη διπλανό παράθυρο και έκανε νόημα στον υπάλληλο-ξύστη που ήταν μέσα και έβγαζε την όγδοη πασιέντζα για σήμερα. Ο υπάλληλος τον είδε, χασμουρήθηκε και απλά τον έγραψε στα αυτιά του.

Ο τύπος ένιωσε την ανεξήγητη παρόρμηση να κολλήσει το αγουροξυπνημένο πρόσωπό του στο τζάμι κάνοντας γκριμάτσες με τη γλώσσα και τα μάτια σαν αυτιστικός εξωγηίνος του Fear Factor. Αλλά αντιστάθηκε και χτύπησε το τζάμι με τόση ακρίβεια που το έκανε να ταλαντωθεί, συντονίζοντας τον αέρα στο εσωτερικό του δωματίου με την ιδιοσυχνότητα της κούπας του ξύστη. Η κούπα έσπασε υπό τη μέγιστη μεταφορά ενέργειας από το τζάμι σε αυτήν μέσω του αέρα και έλουσε το ψηφιακοχαρτόμουτρο με 250 mL γαλλικό καφέ. Αργότερα θα μάθαινε ότι η πρακτική εφαρμογή των νόμων της Φυσικής και η περιγραφή τους σε ένα μπλογκ που το αγνοεί μέχρι κι η μάνα του δε μετράνε θετικά στην επαναληπτική εξεταστική.

Ο υπάλληλος ξύπνησε από τη νιρβάνα καθώς ο καυτός καφές πότιζε και την τελευταία βαμβακερή ίνα του λευκού του πουκάμισου. Σηκώθηκε εμφανώς εκνευρισμένος και παίρνοντας ένα χαρτί πήγε στο παράθυρο και το έτριψε στα μούτρα του τύπου μέσα από το τζάμι. Ο βασανιστής υπαλλήλων έκανε ένα βήμα πίσω για να διακρίνει καλύτερα τα γράμματα που καθρεφτίζονταν στους φακούς επαφής του.

Η διανομή συγραμμάτων γίνεται Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή και ώρα 11:00 - 13:00.

"Σήμερα είναι Τρίτη." φώναξε μέσα από το τζάμι το πλάσμα, πριν γυρίσει για να φωλιάσει ξανά στη δερμάτινη περιστρεφόμενη καρέκλα του εκεί, στη θαλπωρή της πασιέντζας.

"Πιθηκόβλακα" ψιθύρισε και συγκράτησε στιβαρά τα νεύρα του, όπως ο Μενέλαος άρπαξε τα μαλλιά της ωραίας Ελένης και την έσυρε μέχρι τα ελληνικά πλοία μετά την άλωση της Τροίας.

Δεν άξιζε να τον κακοποιήσει βάναυσα και να τον αφήσει να καεί στον πάσσαλο σαν κοντή, χοντρή και άσχημη αρσενική μάγισσα του Μεσαίωνα. Φαινόταν υπερβολικά μαζοχιστής για τέτοια τιμωρία.

Παράτησε το κτήριο διανομής και μπήκε στο αμφιθέατρο για να παρακολουθήσει διάλεξη Μαθηματικών υψηλού επιπέδου. Κατά τη διάρκεια εκείνης της ώρας έμαθε:

• πως να κλέβει στα ζάρια,
• πως να ξετινάξει ένα επαρχιακό καζίνο,
• πως οι διαιτητές έκλεβαν στην κλήρωση των αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος με θερμές και ψυχρές σφαίρες μέσα στην κάλπη,
• τι θα απαντήσει στο 70χρονο ασβεστολιθικό απολίθωμα-θαμώνα καφενείου όταν του ζητήσει τη συνάρτηση κατανομής της πιθανότητας να φέρει ντόρτια

Όλα αυτά επιστημονικά τεκμηριωμένα δια στόματος του μαθηματικού-κρουπιέρη.

Και μετά από ένα δίωρο πραγματικής μαθηματικής παιδείας και ψυχικής ανάτασσης ο καζινόβιος καθηγητής λάλησε και είπε:

"Άσκηση:
Έχουμε έναν πίθηκο και μια κάλπη στην οποία περιέχονται οι 24 πεζοί χαρακτήρες της ελληνικής γλώσσας οι 24 κεφαλαίοι και πες να βάλουμε και κόμματα, τελείες, εισαγωγικά, ερωτηματικά, κενά, σουρ'τα φερ'τα και λοιπά, πες 60 συνολικά χαρακτήρες της νέας ελληνικής.

Από αυτή τη κάλπη ο πίθηκος τραβάει κάθε φορά ένα χαρακτήρα, εμείς τον σημειώνουμε και το ξαναβάζουμε στην κάλπη για να τραβήξει και την επόμενη φορά μεταξύ 60. Ποιά είναι η πιθανότητα να δημιουργήσει με μια ακολουθία χαρακτήρων ο πίθηκος τα Άπαντα του Καβάφη;

Θα τα πούμε την Παρασκευή."

( Υπόψην: 48 γράμματα + 1 κόμμα + 1 τελεία + 1 άνω κάτω τελεία + 2 εισαγωγικά + 1 κενό + 1 θαυμαστικό + 1 σύμβολο αποσιωπητικών + 1 άνω τελεία + 2 παρενθέσεις + 7 τονισμένα φωνήεντα = 66 σύμβολα)

Και με αυτή την αποστομωτική άσκηση αυτός ο τιτάνας της μαθηματικής σκέψης άφησε το εκστασιασμένο ακροατήριό του να περιμένει αγωνιωδώς την απάντηση.

Όμως ο φοιτητής δεν σκοτίστηκε στο ελάχιστο. Γιατί αυτός ήξερε την απάντηση. Η πιθανότητα να φτιάξει η μαϊμού τα Άπαντα του Καβάφη με 60 χαρακτήρες της νέας ελληνικής είναι P(μαϊμούς)=0

Ο Καβάφης έγραφε στο πολυτονικό...

Θύμα της γρίπης της Κίρκης

Δε ξέρω αν ήταν η μικρή στριφογυριστή ουρά, τα μεγάλα ροζ αυτιά ή αυτή η ακατανίκητη επιθυμία να χώσω τη μουσούδα μου κάτω από ένα στρώμα ξερά φύλλα ψάχνοντας για μανιτάρια τρούφες αυτό που επικύρωσε τον βαθύτερο φόβο μου για την εξέλιξη ντόμινο.

Ξέρω όμως ότι αυτός ο φόβος επαληθεύθηκε. Ο καλός μήνας από την πρωτομηνιά φαίνεται. Κι αν θυμάμαι καλά την πρωτομηνιά είχα βγάλει χαλάζιο στο μάτι...

Σε λιγότερο από 2 βδομάδες έκανα χαλάζιο στο μάτι χωρίς να έχω προηγούμενο, κάηκα για πρώτη φορά μαγειρεύοντας, κόπηκα ένας θεός ξέρει με τι και με τσίμπησε μέλισσα σε κλειστό γυμναστήριο μπάσκετ.

Ο Μέρφυ όμως (που αν τον πιάσω στα χέρια μου θα παρακαλάει να τον πετάξουν γδαρμένο στα σκυλιά να τον φάνε) το είπε ξεκάθαρα: "Χαμογέλα! Το αύριο θα είναι χειρότερο".

Και για να πω την αλήθεια το ήξερα. Το ήξερα ότι το ντόμινο θα κατέληγε εκεί. Αλλά είχα αυτή τη κρυφή ελπίδα. Μήπως και γυρίσει επιτέλους ο τροχός.

Κι αν δεν ψηνόμουν τώρα, όπως και τις τελευταίες 2 μέρες, σαν αρνί στη σούβλα με 39 πυρετό, ίσως και να έκανα μια σωστή ανάρτηση.

Καλύτερα ας κλείσω όινκ εδώ. Όσο όινκ είμαι ακόμη όινκ άνθρωπος.

Άραγε ο Η1Ν1 επηρεάζει και τα ινδικά χοιρίδια;

Ελπίζω να έχουν ευρυζωνική στην κόλαση για να κάνω την επόμενη ανάρτηση.

Σκαταλήψεις

Σκατάληψη:

Σύνθετη λέξη προερχόμενη από το λαμβάνω και τα σκατά.

Νεοελληνική έννοια που αντικατέστησε σταδιακά αλλά δυναμικά τον όρο κατάληψη. Σύγχρονος μαθητικός, φοιτητικός και καθε-πικραμενικός εορτασμός που τελείται την εποχή μεταξύ Halloween και Χριστουγέννων.

Η σκατάληψη δηλώνει το ομαλό πέρασμα από το Χάλογουιν στα Χριστούγεννα σύμφωνα με το κλιμακωτό σχήμα:

Halloween:
Ζητάμε μασκαρεμένοι γλυκά και καραμέλες από τους γείτονες με το γνωστό σύνθημα "κέρασμα ή πείραγμα" και είμαστε σίγουροι ότι θα μας τα δώσουν.

=>

Σκατάληψη:
Ζητάμε ημι-επώνυμα τα κέρατά μας από το Υπουργείο Παιδείας με διάφορα εμπνευσμένα από τις περιστάσεις της εποχής συνθήματα και πείθουμε τους εαυτούς μας ότι μπορεί και να μας τα δώσουν.

Επι παραδείγματι αναφέρουμε συνθήματα καταλήψεων:
"Μαριέττα Γιαννάκου τις καταλήψεις άκου", "Είμαι η Πετρούλα και μόλις τελείωσα", "Κάτσε καλά Γεράσιμε", "Να πεθάνουν οι γυναίκες", "Εθνική Ελλάδος Γειά σου", "Yassou Maria", "Ψωμί, παιδεία, ελευθερία", "Έλα στον παππού" κλπ

=>

Χριστουγεννα:
Ζητάμε επώνυμα τον ουρανό με τα άστρα από μια διαφημιστική μασκότ της Coca Cola με το σύνθημα "Σε αγαπώ πολύ Άη Βασίλη" και είμαστε σίγουροι ότι θα πάρουμε φρεσκοψημένα αμελέτητα ταράνδου.

Κατά τις ημέρες του εορτασμού των σκαταλήψεων είθισται να γίνεται παρερμηνεία της γνωστής ρήσης "ζήτα και θα λάβεις".


Πριν επεκταθώ παραπάνω θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις παρακάτω βαθυστόχαστες ρήσεις αποσταγμένης σοφίας, όπως αυτές εκφράζονται στο : http://www.mathites.gr/requests.html

Τα αιτήματά μας
Το σημερινό σχολείο παίρνει κάτω από τη βάση, δε μας
μορφώνει, κοστίζει πολλά στους γονείς μας, μας τρέχει, είναι αυταρχικό. Είναι το
σχολείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,των βιομηχάνων και των κομμάτων τους.
Θέλουμε
να μάθουμε σε ένα σχολείο που μορφώνει και δεν εξοντώνει. Θέλουμε να ζήσουμε μια
όμορφη φυσιολογική ζωή.

Το σχολείο είναι κτήριο. Αυταρχικό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Το εκπαιδευτικό σύστημα χρηματοδοτείται αποκλειστικά και μόνο από τους γονείς σας. Άρα είναι επόμενο να κοστίζει πολλά.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει καμία σχέση με αντίστοιχα Ευρωπαϊκά. Αν είχε, τότε δε θα είχατε το δικαίωμα να κάνετε κατάληψη.

Οι βιομήχανοι και τα κόμματα δεν μπορώ να καταλάβω πως δένουν σε κείμενο που έχουν συντάξει μαθητές, αν και νομίζω ότι προστίθενται μαζί με λαδόξυδο και μπαχαρικά σε παρόμοιου αριστεριστικού ύφους διακηρύξεις.

Αν θέλετε να ζήσετε μια "όμορφη φυσιολογική ζωή" (παραλίγο να πνιγώ με αναστροφή της επιγλωττίδας γράφοντας τη τελευταία λέξη της φράσης) πηγαίνετε να βρείτε τον Μιχάλη που "θα φτιάξει κόσμο δικό του και μέσα θα ζει".

Η λέξη "ζωή" είναι στην μαύρη λίστα των απαγορευμένων εννοιών της ελληνικής γλώσσας μαζί με τις λέξεις: "αλήθεια", "αρμονία", "δικαιοσύνη", "καλαισθησία", "μέτρο", "πρωτοτυπία", "προσωπικότητα", "ανθρωπιά", "δημιουργικότητα" και "σκέψη".

Και τώρα ας δούμε μαζί από την ίδια σελίδα τα Πανελλαδικά Αιτήματα των Μαθητών για τα οποία πολεμούν με σκαταλήψεις:

Αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σχολείο. Να καταργηθούν τα φροντιστήρια. Να
δοθεί το 15% του κρατικού προϋπολογισμού στην Παιδεία. Να εξασφαλιστούν τώρα από
το κράτος όλες οι αναγκαίες υποδομές (κτίρια, εργαστήρια, χώροι άθλησης,
βιβλιοθήκες).

Το 15% του κρατικού προϋπολογισμού πηγαίνει στις μίζες και αντλείται μέσω φόρων από τα φροντιστήρια.

Αναγκαίες υποδομές για τα σχολεία θα εξασφαλιστούν:

1. όταν εξαφαλιστούν και συνθήκες επιβίωσης για τα παιδάκια που πεθαίνουν από τυμπανισμό στην Ουγκάντα
2. όταν εξασφαλιστεί άρτια νοσοκομειακή περίθαλψη στην πρωτεύουσα
3. όταν ψηφιστεί ο νόμος που επιτρέπει την προσθαλάσσωση των ιπτάμενων γαϊδάρων στο θαλάσσιο αεροδρόμιο στο Σούνιο.

Στάσου... Πρέπει πρώτα να εγκριθεί η άδεια για την κατασκευή θαλάσσιου αεροδρομίου στο Σούνιο.

Σχολεία που θα μας μορφώνουν και θα διαμορφώνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες,
με κριτική σκέψη. Που θα καλλιεργούν τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την
προσωπική ευθύνη. Μελετημένη μείωση της ύλης, κατάργηση κάποιων μαθημάτων και
προγραμμάτων π.χ. ανταγωνιστικότητα. Νέα προγράμματα επικεντρωμένα στους
βασικούς νόμους που διέπουν τη φύση, την κοινωνία και τη νόηση, χωρίς την
αποσπασματικότητα και την παράθεση ατέλειωτων και ασύνδετων πληροφοριών.

Σταματήστε να διαβάζετε εξωσχολικά. Δείτε περισσότερη τηλεόραση.

Ενα σχολείο για όλα τα παιδιά. Ενιαίο 12χρονο σχολείο με κοινό πρόγραμμα
μαθημάτων σε κάθε τάξη για όλους. Να εξασφαλίζεται για όλους με ευθύνη
του κράτους η φοίτηση μέχρι τα 18, χωρίς ενδιάμεσα εμπόδια και φραγμούς. Κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου ΓΕΛ - ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ. Οχι στην
αξιολόγηση και την αποκέντρωση που θα κατηγοριοποιήσει τα σχολεία.

Πανέξυπνο! Ιδιοφυιές! Λαμπρό! Έτσι οι απόφοιτοι της τρίτης λυκείου ετησίως θα είναι με πρόχειρους υπολογισμούς περίπου 100.

Νέα βιβλία, κατανοητά, χωρίς ανακρίβειες και ψέματα. Ουσιαστική
διδασκαλία ξένων γλωσσών και υπολογιστών. Πιστοποίηση από το σχολείο.

Ναι ναι! Και επαναφορά της Ιεράς Εξέτασης προτείνω. Να περνάνε τα βιβλία από τον έλεγχο του αλάθητου πάπα.

Πιστοποίηση από το σχολείο σημαίνει εξετάσεις. Εξετάσεις σημαίνει επιτηρητές και διορθωτές. Επιτηρητές και διορθωτές σημαίνει €$¥. €$¥ σημαίνει σπατάλη κρατικών εσόδων. Και σπατάλη κρατικών εσόδων σημαίνει όχι δεύτερο αυθαίρετο στην Πάρνηθα.

Σχολείο για τη ζωή που ταιριάζει στους νέους. Σχολείο που θα αφήνει ελεύθερο χρόνο. Σχολείο με υποδομές για πολιτιστικές
και αθλητικές δραστηριότητες, με πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδρομές δωρεάν
για όλους .

Και αν μου επιτρέπετε να προσθέσω: Ημίγυμνες λατινοαμερικάνες χορεύτριες που πετάγονται μέσα από τούρτες.

Σχολεία δημοκρατικά. Οχι στον αυταρχικό σχολικό κανονισμό. Να
καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Τα Μαθητικά Συμβούλια να έχουν λόγο
και ρόλο για όσα απασχολούν τους μαθητές. Να σταματήσουν τώρα οι προσπάθειες
ποινικοποίησης των μαθητικών κινητοποιήσεων

Σχολείο δημοκρατικό να ζητήσετε σε χώρα δημοκρατική. Έχουμε Παρασιτική Κομματοκρατία κύριοι. Διαβάστε και κανα μπλογκ....

Καθηγητές που να είναι παιδαγωγοί, που να έχουν χρόνο να προετοιμάζονται για το
μάθημα, που να έχουν στόχο να μας μορφώσουν όλους.

Όχι εσείς δε θέλετε καθηγητές. Αλχημιστές ζητάτε. Ο μόλυβδος, που να χτυπάς τον αφράτο από το καναπεδοκάθισμα πισινό σου κάτω, δε θα γίνει χρυσάφι δια μαγείας. Χρειάζεται μεταστοιχείωση σε πυρηνικό αντιδραστήρα...

Αναφέρομαι στους αναγνώστες που θεωρούν τα παραπάνω αιτήματα των μαθητών ουτοπικά:
Γι' αυτό σας έλεγαν οι γονείς σας να κόψετε το LSD αγαπητοί.


Και κλείνοντας αυτή τη σύντομη επικαιρική δημοσίευση θα ήθελα να δημοσιεύσω εδώ κατα λέξη τη λίστα αιτημάτων του παλιού σχολείου μου που τελεί υπό κατάληψη εδώ και μέρες:

1. Επαναξιολόγηση των καθηγητών
2. Γυμναστήριο
3. Ανταλλαγή μαθητών
4. Να έρθει ψυχολόγος
5. Καθαρές τουαλέτες

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σε καιρούς χαλεπούς τα παιδιά του σχολείου μου έχουν αποκτήσει αυτογνωσία.

Στηρίζουμε λοιπόν τον αγώνα τους μέσα από αυτό το ταπεινό χώρο. Βαστάτε γερά μικρά τζιτζίκια. Θα έρθει ψυχολόγος. Θα δείτε κι εσείς άσπρη μέρα. Τα ναρκωτικά σκοτώνουν.

Δεν θα αναφερθώ σε καταλήψεις που αφορούν τα ΑΕΙ/ΤΕΙ γιατί θα με κακολογήσουν. Και κατά βάθος είμαι ευαίσθητος σαν την καρδιά ενός μωρού σαλιγκαριού που το ποδοπατάει ανελέητα μια χορεύτρια του φλαμένγκο.

Πασαρέλαση

Ορισμοί:

Παρέλαση: Νεοελληνικός εθνικός εορτασμός των δυο μεγάλων απελευθερωτικών επετείων της Ελλάδας κατά τον οποίο είθισται να γίνεται περιφορά του εθνικού λαβάρου.

Πασαρέλα: Νεοκαταναλωτικός εμπορικός εορτασμός των αγνώστου αριθμού οίκων μόδας κατά τον οποίο είθισται να γίνεται περιφορά τενεκεδοκέφαλων σούργελων.

Πασαρέλαση: Νεοελληνικός ημιεμπορικός εορτασμός των μεγάλων επετείων της χώρας κατά τον οποίο είθισται να γίνεται περιφορά του εθνικού λαβάρου μαζί με άγνωστο αριθμό τενεκεδοκέφαλων σούργελων.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά παραδείγματα: 28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου, Κυριακή της Αποκριάς, περίοδος εκπτώσεων στην Ερμού, έναρξη Τετραήμερου στην Αττική Οδό, εγκαίνια πολυκαταστημάτων, πρώτη προβολή κλασσικών αμερικανιών στα Village, κ.ο.κ...

Ενδυματολογικός Οδηγός Ελληνικών Πασαρελάσεων:

Άντρες:

• Σκούρο μπλε/μαύρο/λευκό/γαλάζιο παντελόνι ή τζιν Diesel.


• Λευκό/μπλε/μαύρο/γαλάζιο πουκάμισο Armani.


• Μαύρα παπούτσια Boss


• Πουλόβερ/φουλάρι/γραβάτα με το έμλβημα του σχολείου.


• Απαραίτητη η γνωμάτευση ειδικού ενδυματολόγου ότι τα ρούχα πέρασαν τα τεστ γνησιότητας και δεν είναι made in Niggaland

Γυναίκες:

• Hyper-mega-super-extra-giga-mini, απόλυτα εφαρμοστή φούστα-ζώνη οποιουδήποτε χρώματος. Συνίσταται όσο το δυνατόν πιο διάφανο λευκό. *Προτεινόμενο πάχος υφάσματος: 10 εκατομμυριοστά του χιλιοστού.*


• Διάφανο, αραχνοΰφαντο πουκάμισο, ανοιχτό τουλάχιστον 20 εκατοστά στο λαιμό και άλλο τόσο στην πλάτη.


• Γόβα στιλέτο με 45ποντο τακούνι.


• 15 στρώσεις αδιάβροχο μακιγιάζ για κλόουν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα του Τζόκερ και της Μάσκας.


• Τα εσώρουχα δεν είναι υποχρεωτικά

Σημείωση:

Τα παραπάνω δεδομένα αλιεύθηκαν τυχαία από τον φυστικοειδή εγκέφαλο ενός εξηντάχρονου χομπίστα γυμναστή Ελληνικού σχολείου Β' βάθμιας εκπαίδευσης που εργαζόταν ως κομπάρσος, την ώρα του ανελέητου βασανισμού του από τον Jigsaw πάνω στο τραπέζι του Προκρούστη για τις ανάγκες της ενενηκοστής ένατης αναμενόμενης συνέχειας γνωστής σειράς αμερικάνικων ψυχανώμαλων σαδιστικών θρίλερ.

Ως εκ τούτου δε δύναμαι να γνωρίζω αν έχουν αποδοθεί απολύτως σωστά, καθώς ήταν δύσκολο να ξεχωρίσουν οι λέξεις ανάμεσα σε άναρθρες κραυγές αγωνίας, σπαραχτικά ουρλιαχτά, σφυρίγματα και σπασμωδικά "Ένα, δύο, εν δυο, ένα!"

Η πασαρέλαση είναι ένα σημείο σημαντικής τριβής μεταξύ ακροδεξιών και αριστερών παρατάξεων. Οι μεν πρώτοι τη θεωρούν απαραίτητη για τον εορτασμό των εθνικών μας επετείων (βλέπε παγκόσμια ημέρα των ζώων), οι δε δεύτεροι τη θεωρούν φασιστο-ναζιστικο-χουντοειδές κατασκεύασμα που δείχνει την επιβολή του στρατού και της τάξης πάνω στα hippy-ανέμελα-ανεξάρτητα-φιλελεύθερα-αγωνιστικά τους πνεύματα.

Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι μαθητές, δεν πήραν ποτέ θέση στο ζήτημα, γιατί ουδέποτε ερωτήθηκαν, όπως εξάλλου ορίζει η δημοκρατική φιλοσοφία που διέπει τους παραθυρόβιους πολιτικούς της χώρας.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις είθισται να δίνονται στη δημοσιότητα συνεντεύξεις μαθητών τις παραμονές της παρέλασης με θέμα το αν θα πρέπει να δίνεται το πανίερο, αιματοβαμμένο λάβαρο σε θεομίσητα, καταστροφικά, αντίχριστα, αλλοδαπά γεννήματα εχίδνων. Σε αυτά τα βίντεο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τα υψηλής ρητορικής αξίας επιχειρήματα των γονέων των αδικημένων ελληνόπουλων και ύστερα να ψηφίσει το διαγωνιζόμενο που θεωρεί τον καλύτερο για το Όσκαρ πρώτου δραματικού ρόλου.

Η κατάκτηση της σημαίας αποτελεί τον ύψιστο και μοναδικό στόχο για το 80% περίπου των παιδιών του Δημοτικού. Το ποσοστό αυτό μειώνεται αυτόματα με την εισαγωγή τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για ανεξήγητους μέχρι σήμερα λόγους.

Εικάζεται ότι το αυξημένο ποσοστό σημαιολατρείας στο Δημοτικό δικαιολογείται από το ενδοοικογενειακό ντοπάρισμα του παιδιού με αλτρουιστικές φιλοσοφίες ευγενούς άμιλλας, σεβασμού και αγάπης προς τους συμμαθητές, τα οποία ξεκινούν ήδη από την πρώτη μέρα στην πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου.

Συνήθεις φιλάλληλες εκφράσεις Ελλήνων γονέων:

• "Ποιός είναι ο καλύτερος;"


• "Έγραψε κανείς παραπάνω;"


• "Φα'τους όλους"


• "Πόσο έγραψε ο τάδε;"


• "Θα στην πάρει τη σημαία"


• "Σκατά σημαιοφόρος θα γίνεις αν συνεχίσεις να γράφεις 19,9"


• "Ή ταν ή επι τας"

Όταν όμως ο μαθητής καταφέρει να κάνει ολοδικό του το ιερό λάβαρο και να παρουσιαστεί με αυτό στην παρέλαση, τότε άμεσα αναγνωρίζεται ως το καμάρι της οικογένειας.

Παραγράφονται στιγμιαία κάθε είδους μικροατέλειες της υπο-διαμόρφωσης προσωπικότητάς του, όπως για παράδειγμα έλλειψη σεβασμού προς τους μεγαλύτερους, εγωκεντρισμός, μεγαλομανία, επιθετικότητα, και αυτόματα δηλώνεται ως πρότυπο για τα μικρότερα αδέρφια.

Αν είναι αγόρι, τότε επίσης δηλώνεται και ως πρωτότοκος.

Όσοι από τους αρσενικούς μαθητές δε συμμετέχουν στην πομπή, είθισται να την παρακολουθούν με το ενδιαφέρον τους στραμμένο στον αγέρωχο βηματισμό των κοριτσιών. Επιδεικνύουν το θαυμασμό τους για το εθνικό φρόνημα των συμμαθητριών τους με σφυρίγματα αλα-σαλούν, υστερικά γέλια, και γοητευτικές εκφράσεις τις οποίες δεν δυνάμεθα να παρουσιάσουμε στην παρούσα μελέτη.

Άγνωστοι παραμένουν ακόμη οι λόγοι για τους οποιους το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στραγαλοβολής συμπίπτει με την τέλεση των προαναφερθεισών πομπών.

Λαμβάνοντας υπόψην όλα τα παραπάνω, γίνεται αυτονόητο ότι αυτές οι εμπνευσμένες από το ζωϊκό βασίλειο πορείες είναι απαραίτητες για την διατήρηση της εθνικής συνοχής της χώρας. Για να ξέρουν οι βρωμο-ανθέλληνες, νεοταξίτες γείτονες που λιγουρεύονται τα πάτρια εδάφη μας ότι θα έχουν να κάνουν με άξιους συνεχιστές των ηρωικών μορφών της Ελληνικής Ιστορίας.

Μπορεί να μη μπορούμε να πούμε όχι στο τσιγάρο στα 13 μας, όχι στα ναρκωτικά στα 17 μας, όχι στον υπερκαταναλωτισμό στα 20+ μας, αλλά αν χρειαστεί θα βροντοφωνάξουμε ΟΧΙ στον πιθανό μελλοντικό αδυσώπητο, καταστροφικό, ανθρωποφάγο τύραννο. Αν ποτέ εμφανιστεί τέτοιος στον παραδείσιο κόσμο μας.

Δεν είμαστε όποιοι κι όποιοι. Έχουμε δωδεκάποντα εμείς.

Δάσκαλε που δίδασκες

"Τιτ τιτ τιτ, τιτ τιτ τιτ, τιτ τιτ τιτ...". Ο βελούδινος, μελωδικός ήχος του ξυπνητηριού γέμισε το δωμάτιό του με ένα ψηφιακό κροτάλισμα ασύγκριτης αρμονίας και ακουστικής ομορφιάς. Ξύπνησε. Άνοιξε τα μάτια του και έστρεψε το βλέμμα του, όμοιο με το βλέμμα ενός νεογέννητου αρσενικού βραδύποδα, στην οθόνη του ρολογιού: "7:00". Σήκωσε αργά το χέρι του και φαντάστηκε το Μιόλνιρ, το θρυλικό σφυρί του Θορ, να σχηματίζεται ανάμεσα στα δάχτυλά του. Ένιωσε τη παγωμένη μεταλλική λαβή του στην παλάμη του και ύστερα χτύπησε το ξυπνητήρι. Το χτύπησε φανταζόμενος το θεϊκό σφυρί να το συνθλίβει σε 56 δισεκατομμύρια κόκκους ύλης και ύστερα να κομματιάζει τον καθέναν από αυτούς στα συστατικά του quarks και ηλεκτρόνια.

Βέβαια, σκέφτηκε, το αποτέλεσμα ενός τέτοιου τεμαχισμού της ύλης σε quarks θα ήταν τόσο θεαματικά καταστροφικό που θα εξαφάνιζε από προσώπου γης το τραπεζάκι, το δωμάτιο, το διαμέρισμα, την πολυκατοικία, το οικοδομικό τετράγωνο, τη συνοικία, την πόλη, το νομό, τη χώρα, την ήπειρο, τον πλανήτη, το ηλιακό συστημα, τη ζώνη Kuiper, το νέφος του Oort, το γαλαξία, το τοπικό σμήνος και το σύμπαν. Και μετά ποιός άκουγε το υπεραιωνόβιο ξεδοντιασμένο λείψανο, τη γριά-σπιτονοικοκυρά-από-πάνω, για το εξαϋλωμένο τρεπεζάκι κειμήλιο του προπάππου της (του Αδάμ).

Βγήκε από το σπίτι. Είχε 20' για να προλάβει να φτάσει στην αίθουσα. Έψαξε τη τσάντα. Όλα τα απαραίτητα ήταν εκεί: Οδοντόκρεμα, σκυλοτροφή, σωσίβιο, ανταλλακτικά ξυραφάκια ξύστρας, κολλάζ με ασπρόμαυρες φωτογραφίες, ένα μπουκάλι αντιψυκτικό, το κλειδί της πόλης και φυσικά η συλλογή του από βράχους. Ευτυχώς είχε θυμηθεί να βγάλει την ομπρέλα. Ήταν έξυπνος και πρακτικός. Δεν κουβαλούσε μαζί του περιττό βάρος. Προχώρησε ανέμελα. Ήταν 8 παρα 20' και μέσα από τα μαύρα γυαλιά του περίμενε να αντικρίσει τις πύρινες ακτίνες του ήλιου που θα τσουρούφλιζαν τους απροετοίμαστους, σαν τις ανθρωποφάγες φλόγες της κόλασης που ξεροψήνουν τους κολασμένους, όπως ξεροψήνουν οι ηλεκτρικές σούβλες το γύρο στα φαστ-φουντάδικα της Θεσσαλονίκης.

Ξαφνικά ένας αποτρόπαιος ήχος έσβησε το σαρδόνιο χαμόγελο από το πρόσωπό του. Ένας ήχος που έμοιαζε να βγήκε από τα πιο απόμακρα μπουντρούμια του Ταρτάρου, εκεί που φήμες λένε ότι γεννήθηκε μέσα στις σκιές ο μαθουσαλίξ-γκαντεμόσαυρος μετά απο διασταύρωση μαύρης γάτας με σπασμένο καθρέφτη. Βρόντηξε. Σύννεφα μαζεύτηκαν στο θερμοκηπιακό ουρανό της πόλης. Έβγαλε τα μαύρα γυαλιά και έστρεψε το πρόσωπό του ψηλά. Ήταν άνθρωπος. Δε φοβόταν να αντικρίσει το θάνατο στα μάτια.

Και τότε έγινε. Έπεσε η πρώτη σταγόνα ένυδρου νιτρικού μολύβδου. Η ζωογόνος βροχή της πρωτεύουσας άρχισε να λούζει τους διψασμένους κακοδομημένους δρόμους. Έλουσε και τα αριστοτεχνικώς παρκαρισμένα πάνω σε διαβάσεις πεζών/θέσεις αναπήρων/πτώματα γέρων αυτοκίνητα, ξεπλένοντάς τα δωρεάν από τόνους σκόνης, πίσσας και πούπουλων.

Εκείνος πήρε μια βαθιά ανάσα και ετοιμάστηκε για τη μαρτυρική οξεολουσία. Εξάλλου, σκέφτηκε, θα μπορούσε να είναι χειρότερα. Θα μπορούσε ένας αλαφιασμένος αλκοολικός ταξιτζής να περάσει με κόκκινο, ανάποδα στο μονόδρομο, μπροστά από μια λακούβα γεμάτη με εκείνο το υγρό πυρ και να τον περιλούσει από την κορφή ως τα νύχια. Κι αν δεν είχε περάσει κάτω από μια σκάλα, μπροστά από μια μαύρη γάτα και πάνω από έναν καθρέφτη, ίσως και να είχε άδικο.

Έφτασε επιτέλους στο αμφιθέατρο, πασαλειμμένος σαν νεογέννητη καμηλοπάρδαλη από τη σιχαμερή γλίτσα που μεταμόρφωσε τα Χελωνονιντζάκια, αυτή που η επιστημονική μετεωρολογική κοινότητα διεθνώς αποκαλεί "αθηναϊκή βροχή". Σύρθηκε ανάμεσα σε τσάντες, καρέκλες, φορτιστές Notebook, νεκροζώντανα κεφεϊνούχα πτώματα, τσαλακωμένες κομματικές αφίσες και αποτσίγαρα για να φτάσει το έδρανό του, σαν τραυματισμένος Αμερικανός πεζοναύτης που σέρνεται με μαεστρία βασιλικής κόμπρας για να προφυλαχτεί από τα εχθρικά πυρά ανάμεσα σε γυναικόπαιδα.

Κάθισε, έβγαλε το ανάγνωσμά του και περίμενε να αρχίσει το μάθημα. Μελετούσε αφοσιωμένος το κείμενο. Τόσο αφοσιωμένος που δεν υπήρχε τίποτα γύρω του εκτός από εκείνα τα φύλλα. Τον είχε συνεπάρει η μαγεία του. Μεγάλα γράμματα και εικόνες: "Νίκη της Εθνικής σημειώθηκε χθες μπλα μπλα μπλα". Τι άλλο να ζητήσει από ένα τέτοιο λογοτέχνημα;

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένας μικρός σπιτικός καλλικάντζαρος. Έμοιαζε με ένα από τα ξωτικά του Άη Βασίλη διασταυρωμένο με ποντικομαμή. Εκείνος έβαλε τα γρανάζια του μυαλού του σε λειτουργία. Έτριξαν. Είχαν αρκετά χρόνια να το κάνουν αυτό. Από τότε που έμαθε να ανοιγοκλείνει τα μάτια του. Το βρήκε. Ήταν ένα Γκρέμλιν. Η μάνα όλων των Γκρέμλινς. Ο Γκίζμο ο μεγαλοπρεπής αυτοπροσώπως.

Το Γκρέμλιν σταμάτησε μπροστά στην έδρα, άνοιξε το στόμα του και έβγαλε μια κραυγή που όμοιά της δεν είχαν ματαξανακούσει οι 250 φοιτητές που λιάζονταν κάτω από τις λάμπες φθορίου σε εκείνο το αφισσοπνιγμένο αμφιθέατρο. Έμοιαζε σαν το ζουζούνισμα μιας μέλισσας που έπεσε στο καζάνι του Πανοραμίξ όταν ήταν μικρή. Άλλοι είπαν ότι έμοιαζε με το ουρλιαχτό της Λάμιας μια βροχερή νύχτα του Νοέμβρη, όταν ανακάλυψε ότι έσπασε ένα νύχι στο ξεπέτσιασμα των θυμάτων της. Αλλά η αλήθεια ήταν ότι κανείς δεν μπορεί να το παρομοιάσει με κάτι υπαρκτό. Μόνο η ψηφιακά ενισχυμένη κραυγή ενός ινδικού χοιρίδιου που έχει καταπιεί τρεις φιάλες αέριο Ήλιον και το τρυπάνε 18 πυρακτωμένες βελόνες μπορεί να προσεγγίσει εκείνον τον πρωτάκουστο ήχο.

"Ησυχία! Το τμήμα Β να μεταφερθεί στο διπλανό αμφιθέατρο. Εδώ θα μείνει μόνο το τμήμα Α!", είπε η ανθρωπόμορφη μαρμότα. Μαζική μετακίνηση πληθυσμών σημειώθηκε το επόμενο δεκάλεπτο και ύστερα από έναν μικρό συνωστισμό στις πόρτες, που έμοιαζε με εκείνον της Σμύρνης κατά το σχολικό βιβλίο Ιστορίας, ο φοιτητής κατάφερε και πάλι να βρει ένα άδειο έδρανο για να στρώσει τον Αυτοκρατορικό του Πισινό, χωρίς μάλιστα να χρησιμοποιήσει τη βασανιστική κατάρα πάνω στα σούργελα που ανανέωναν το μέικ-απ τους στα σκαλοπάτια .

Αναψοκοκκινισμένο το Γκρέμλιν μπήκε στο αμφιθέατρο, έκατσε μπροστά στην έδρα και απήγγειλε έναν μονόλογο που μπροστά του η εξομολόγηση του Άμλετ στο κρανίο φάνταζε πενιχρή και γελοία: "Είστε 250 άτομα. Είστε πάρα πολλοί. Είναι αδύνατον να κάνω μάθημα με όλους σας. Το καταλαβαίνετε; Θα παρακαλέσω τους μισούς να μην έρθουν στο επόμενο μάθημα. Κάντε μου τη χάρη και μη ξαναπατήσετε. Σαν χάρη σας το ζητάω. Δεν είναι δυνατόν να κάνω μάθημα σε τόσα άτομα. Από την επόμενη φορά το μάθημα θα γίνεται στο αμφιθέατρο των 100 θέσεων."

Τα λόγια του αντήχησαν στα αυτιά του φοιτητή σαν οδυρμοί μιας χιλιοβασανισμένης ψυχής. Τον λυπήθηκε. Δεν έφταιγε το Γκρέμλιν. Εκείνοι έφταιγαν. Πώς τόλμησαν τα αναιδέστατα κτήνη να δηλώσουν αυτή τη σχολή; Πώς τόλμησαν να πιάσουν τα απαραίτητα μόρια; Πώς τόλμησαν να παρουσιαστούν εδώ για να παρακολουθήσουν; Και τι χρωστούσε εκείνο το καημένο ζουζουνοκουταβάκι στην έδρα; Δεν ήταν η δουλειά του να διδάσκει εξάλλου. Δεν πληρωνόταν γι'αυτό. Αυτό ήταν καταπάτηση των δικαιωμάτων του. Κάποιος έπρεπε να ενημερώσει τους αρμόδιους. Την Greenpeace και τον Αρκτούρο.

"Και μη νομίζετε ότι δε θέλω να σας κάνω μάθημα. Πιστεύετε ότι θα έρθει κανείς να παρακολουθήσει και εγώ θα τον διώξω; Για τέτοιον με έχετε;", συμπλήρωσε ο αγκαλίτσας με τη χαρακτηριστική φωνή ευνούχου, παίρνοντας ένα περισπούδαστο ύφος καρδηνάλιου. Και εκείνη τη στιγμή η πόρτα του αμφιθεάτρου άνοιξε και δειλά-δειλά ξεπρόβαλε ένα τρεμάμενο φοιτητοειδές με τη τσάντα του στα μικρά του χεράκια και ένα παρακλητικό ύφος ζωγραφισμένο στα δακρυσμένα του ματάκια. "Να περάσω;" ρώτησε με σπαραχτική φωνή.

Και ο μέγας δάσκαλος Γκίζμο, η μάνα όλων των Γκρέμλιν, εκείνη η τραγική φιγούρα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης γύρισε το κεφάλι και αντανακλαστικά ούρλιαξε σαν λύκος εθισμένος στην ανδρεναλίνη: "ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ".

Κωματόσκοιλα, αομματόσκυλα

Δημοκρατία -> δήμος + κράτος.
Ετυμολογία: Εξουσία του λαού.

*παρένθεση*
ΑαχΧαχαΧαχαχαΑΧχαχχα.
ΑΧχαΧΑχαχαΑΧΑΧΑΧχα.
αχχαχαχα0αχ0αχ0χ0ααχ0.
ΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ0χ0χα0αχαχΑΧΑΧΑΧΑΧαχ0χα0χα0χααχ
*τέλος παρένθεσης*



ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος
Β' Ψήφισμα της 6ης Μαρτίου 1986 της ΣΤ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Βασικές διατάξεις

ΤΜΗΜΑ Α'
Μορφή του πολιτεύματος

Άρθρο 1

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

...

Νομίζω ότι το Σύνταγμα χρειάζεται μερικές τροποποιήσεις για να ανταποκριθεί στα πραγματικά δεδομένα της χώρας.

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΜΠΕΛΛΑΔΑΣ
Εις το όνομα της αυτού τριπλής θεϊκότητος ¥ $ €
Χ' Ψήφισμα της 30ης Φεβρουαρίου 20ΧΧ της ΧΥ' Αναθεωρητικής Βουλής των Μπελλήνων

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΒασικές μπουρδολογίες

ΤΜΗΜΑ Α'
Μορφή της σκλaβιάς

Άρθρο 1

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Παρασιτική Πενταξονική Κομματοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή ηλιθιότητα.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το ψεύδος, υπάρχουν υπέρ του € και της Κομματικής Καλοπεράσεως και ασκούνται όπως ορίζει το φλυτζάνι του καφέ.

...

Ναι έτσι είναι καλύτερα...


Βλέποντας ότι η ώρα της αιμοδοσίας του Οκτώβρη πλησιάζει δε θα μπορούσα να σιωπήσω μπροστά σε αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός.

Πέρασε και το στημένο debate στο οποίο έγινε παρουσίαση των δεινών ρητορικών ικανοτήτων των υποψήφιων και δηλώνω δημόσια ότι αμάρτησα απέχοντας από την παρακολούθησή του.

Έτσι αποφάσισα σαν πολιτικό, κριτικά σκεπτόμενο ον να κάνω μια μικρή πολιτική ανάλυση από τη σκοπιά ενός Τζιτζικοπεταλωτή.

Αρχικά ας διασαφηνίσουμε τον όρο πολιτεύομαι.
Πολιτεύομαι = ασχολούμαι με τα κοινά της πόλης-κράτους.

Στην περίπτωσή μας μιλάμε για χωριό-κράτος

Οποιοσδήποτε ασχολείται με τα κοινά του κράτους γενικότερα, πολιτεύεται.

Έτσι κι εγώ, ο υπεύθυνος του Αυτοκρατορικού Τζιτζικοσταύλου της Αυλής των Χρυσανθέμων, θεωρώ ότι είμαι σε θέση να εκφέρω την πολιτική μου άποψη μέσα από αυτό εδώ το ιστολόγιο.

Στην ελληνική πραγματικότητα, βέβαια, το ρήμα "πολιτεύομαι" έχει αποκτήσει άλλη διάσταση.

Πολιτεύομαι => (νεοελληνικός ερμηνευτικός μετασχηματισμός) = κομματοσκυλιάζω = γλείφω ασύστολα τους επαγγελματίες χαραμοφάηδες = αποβλέπω σε μια μελλοντική αποκατάσταση του τομαριού μου = πατώ επί πτωμάτων για να φτάσω στην Ιθάκη του εισοδηματία

Βέβαια ίσως η προσωπική μου άποψη να πληγώσει κομματόσκυλα του είδους. Αν είχα καρδιά, ψυχή, υπόληψη και τιμή ίσως και να με ένοιαζε.

Το μέσο ελληνικό κωματόσκοιλο ακολουθεί ένα καθημερινό πρόγραμμα από το οποίο ουδέποτε παρεκκλίνει, εκτός κι αν το απαιτήσει ο απόλυτος τρισυπόστατος Θεός-Σωτήρας-Ηγέτης του.

Κωματόσκοιλο: Ανθρωποειδές υβρίδιο που κλωνοποιείται μαζικά σε κομματικές εγκαταστάσεις με μοναδικό σκοπό την υποταγή του στον κομματικό αφέντη. Το εγκεφαλογράφημά του θυμίζει έντονα εκείνο ενός βραδύποδα σε κώμα. Το κοίλο εσωτερικό του κρανίου του χρησιμεύει για τη μεταφορά των ζωτικών οργάνων της κοιλιακής του χώρας, καθώς η περιοχή της κοιλιάς του έχει ενισχυθεί με πλεξιγκλάς για να αντέχει τα κλωτσομπουνίδια των ανορχικών κατά τη διάρκεια των ιερών κομματοκυνομαχιών. Τα κωματόσκοιλα γεμίζουν την κοιλιά τους με ένα ξερό κομμάτι από την κομματική πίτα των αφεντικών τους, η οποία αναδημιουργείται εκ του μηδενός κάθε 35". Από εκεί προέρχεται η παροιμία "Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος".

Η ιερή κομματική τελετουργία του συνίσταται σε:

• καθημερινή επανάληψη του Κομματικού Ύμνου του Σωτήρα,
• αποστήθιση της τελευταίας διαφωτιστικά ασυνάρτητης ομιλίας Του,
• εναποθεση δάφνινων στεφάνων έμπροσθεν της ιερής Του Κομματικής Αφίσας,
• διάλειμμα για εισπνοή-εκπνοή-ύγρανση των οφθαλμών
• κοπροσκύλιασμα εις το Official Κομματικό Καφέ
• εποικοδομητική πολιτική συζήτηση με Ομοκωματόσκοιλα
• αχαλίνωτο κλάμπινγκ μέχρι πρωίας υπό τα χρώματα και τους ύμνους Του Ηγέτη

Αυτή η χώρα γέννησε τη δημοκρατία. Ύστερα βέβαια την έπνιξε με τα γυμνά της χέρια. Την ξεπέτσιασε με στομωμένο ξυράφι, την ποδοπάτησε με παπούτσια ορειβασίας, την κομμάτιασε με βενζινοκίνητο αλυσοπρίονο, χόρεψε κλακέτες πάνω στο κουφάρι της, την περιέλουσε με οινόπνευμα 95 βαθμών και την απανθράκωσε.

Και από τις στάχτες της δημοκρατίας γεννήθηκε σαν τον ξεπουπουλιασμένο Φοίνικα φλαμπέ η Κομματοκρατία.

Κομματοκρατία = Κυριαρχία του Κόμματος
Κόμμα = Κομμάτι
Κομμάτι = Τμήμα

=> Κομματοκρατία = Κυριαρχία του Τμήματος

Οπαδοί της Κομματοκρατίας είναι τα προαναφερθέντα Κωματόσκοιλα.

Φήμες λένε ότι στο μυαλό ενός φανατισμένου, ζηλωτικού κωματόσκοιλου η Γη είναι επίπεδη, έχει το σχήμα και το χρώμα της κομματικής σημαίας και στηρίζεται στην πλάτη Του Κομματικού Ηγέτη.

Τα Κωματόσκοιλα απαριθμούν τεράστιο ποσοστό του ελληνικού λαού. Το νοητικό τους επίπεδο είναι τόσο χαμηλό, που ακόμη κι αν ο Ηγέτης του Κόμματος είναι ένας ελεεινός, ανίκανος, ποταπός κλέφτης, ακόμη κι αν τους έχει γραμμένους στα αυτιά του, ακόμη κι αν τους τάζει λαγούς με πετραχήλια κι ύστερα τους χαρίζει ένα κομμάτι ξερό ψωμί (από το καρβέλι που τους έκλεψε), εκείνα είναι ικανά να πουλήσουν και τη μάνα τους για χάρη Του.

Ας δούμε μια πρόχειρη, όχι-τόσο-επιστημονική κατάταξη των ειδών με βάση τη νοημοσύνη τους:

• Homo Sapiens Sapiens
• Πρωτεύοντα Θηλαστικά
• Χερσαία Θηλαστικά
• Θαλάσσια Θηλαστικά
• Συγκεκριμένα είδη πουλιών
• Καρχαρίες
• άλλα είδη ζώων τα οποία θα μπορούσα να αναφέρω αν πληρωνόμουν 50€/λέξη δακτυλογράφησης
• Μονοκύτταροι οργανισμοί
• Κενό
• Κενό
• Κενό
• Βότσαλα
• Κενό
• Κενό
• Κενό
• Απολιθωμένα Περιττώματα Ιγκουανόδοντα
• Κενό
• Κενό
• [...ακολουθεί Κενό για άλλες 43 θέσεις της λίστας...]
• Homo Bufus Comatoscoelus

Τα Κωματόσκοιλα υπακούν πλήρως στον κανόνα "σκυλί που γαβγίζει, δε δαγκώνει".
Μπορεί να φωνάζουν για τις συντάξεις τους, να διαμαρτύρονται που τους κλέβουν ολοφάνερα, να κάνουν πορείες, διαδηλώσεις και καταλήψεις, ΑΛΛΑ η αιμοδοσία.. αιμοδοσία.

Τα Κωματόσκοιλα είναι κυκλοθυμικά. Με μια ολιγόλεπτη πλύση εγκεφάλου από τον Τρισυπόστατο Θεό-Σωτήρα-Ηγέτη τους φορτίζουν άμεσα τις μπαταρίες ηΛιθίου- Κομματικού_Φανατισμού και προετοιμάζονται για την επερχόμενη αιμοδοσία.

Κι αν έχετε αμφιβολία, περιμένετε μέχρι τις εκλογές στις 4 του Οκτώβρη. Τότε που τουλάχιστον το 80% του ελληνικού πληθυσμού θα εκτελέσει το χρέος του στην πατρίδα.

Χμ. Αυτή η "πατρίδα" είναι κάποια ξεχωριστή οντότητα; Αναρωτιέμαι ώρες ώρες.

Στις 4 του Οκτώβρη ένα ποσοστό περίπου όσο τα 2/3 των κριτικά σκεπτόμενων Ελλήνων πολιτών θα καταθέσουν ψήφο εμπιστοσύνης στα κόμματα που:

• Μας κλέβουν και θα μας κλέβουν
• Μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα και θα μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα
• Μας έχουν γραμμένους στα αυτιά τους και θα μας έχουν γραμμένους στα αυτιά τους
• Ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές της πολιτισμένης Ευρώπης και θα συνεχίσουν να το κάνουν
• Προσκυνούν δουλοπρεπώς τις μεγάλες δυνάμεις και θα συνεχίσουν να το κάνουν
• ΠΑΤΟΥΝ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ

Κι εγώ τώρα έχω το προαίσθημα ότι τζάμπα μιλάω. Τζάμπα κάθομαι και αφιερώνω το χρόνο μου για να μιλήσω επιτέλους για το αυτονόητο:

Οποιοσδήποτε έχει έστω και ένα ΜΟΝΟ τελευταίο εναπομείναν εγκεφαλικό κύτταρο ενεργό σε αυτό το κούφιο συνοθύλευμα οστών που κουβαλάει στους ώμους του, θα έπρεπε να έχει καταλάβει μέχρι τώρα ότι:

ΟΛΑ τα ΚΟΜΜΑΤΑ είναι τα ΙΔΙΑ μπλε σκατά με κόκκινες βούλες.

Αλλά μεταξύ τυφλών κυβερνά ο μονόφθαλμος.

Αν συνεχίσει ο Ελληνικός λαός να ψηφίζει, να συμμετέχει σε αυτό το πολύχρωμο τσίρκο παράνοιας που τα Κομματικά Παράσιτα αποκαλούν εκλογές, τότε στο άμεσο μέλλον δε θα μείνει πατρίδα για να υπηρετούν το χρέος τους σε εκείνη.

Άντε τι κάθεστε! Ακόμη διαβάζετε αυτές τις ασυναρτησίες;
Πηγαίνετε να ετοιμάσετε τις κομματικές σημαιούλες σας για την ομιλία Του προέδρου!
Η αιμοδοσία κοντεύει...

Ζήτω η Ελευθερία!
Ζήτω η Λαϊκή Κυριαρχία!
Ζήτω η Παρασιτική Κομματοκρατία!

(το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκα καθόλου στα εγκλήματα και τα σκάνδαλα του κάθε κόμματος δε σημαίνει ότι τα αγνοώ)

Νέα σκολική χρονιά.

• 3 όροφοι


• κανένα ασανσέρ


• 15 αίθουσες


• κανένα σύστημα εξαερισμού


• 2 πόρτες.


• καμία ξεκλείδωτη


• 20 υπάλληλοι.


• κανένας άνθρωπος


• 3 υποδιευθυντές.


• κανένα ανθρωποειδές


• 5 καθαρίστριες + 2 φύλακες.


• 7 χαραμοφάηδες


• 1 διευθυντής.


• (46/78)*0.0001 εγκεφαλικά κύτταρα


• 300 υποψήφιοι.


• Κανένας εκλεκτός.

1. Δεν είναι το Γκουατάναμο.



2. Δεν είναι το νέο σαδιστικά εξευτελιστικό για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη ριάλιτι σόου του ΑΝΤ1 που διαφημίζεται μέσα από το blog μου.



3. Δεν είναι κάποιο νοσηρό σχέδιο ανακατασκευής των γκούλακ της Σιβηρίας στον 21ο αιώνα.



4. Δεν είναι η νέα ψυχεδελική φαντασίωση της υπο-συντήρηση Φάνης Πετραλιάς.



5. Δεν είναι το 6289ο expansion του Sims.



6. Δεν είναι το άκρως απόρρητο, σατανικά ιδιοφυές σχέδιο του καρεκλοκένταυρου πρωθυπουργού για την αναδιάταξη της κυβέρνησης.

Είναι ο ναός του πνεύματος, του πολιτισμού, της ελεύθερης σκέψης, της δημοκρατίας, της ευψυχίας. Ο ναός της παιδείας. Ένα μέσο ελληνικό σχολικό κτήριο...

Ένα πλήθος θλιβερά μίζερων υπάρξεων συγκεντρώνονται στην αυλή του επιβλητικού αρχιτεκτονικού αριστουργήματος σαν τις βασανισμένες ψυχές που συνήθιζε να συγκεντρώνει στο ανήλιαγο κάστρο του ο Δράκουλας των Καραπαθίων όταν ετοίμαζε τη συνηθισμένη fiesta. Στην αυλή του σχολείου που άντεξε σε σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες και ανέμους εδώ και περίπου 7 δεκαετίες. Τελικά το κάδμιο και ο αμίαντος κάνουν θαύματα.

Μια νέα φουρνιά ατίθασων, βάρβαρων, πρωτόγονων, άγριων πιθηκανθρώπων θα περάσει φέτος από τις παραδοσιακές διαδικασίες απολύμανσης, αποψείρωσης, απεξάρτησης, ψυχολογικής υποστήριξης, εξευγενισμού, παστερίωσης και κονσερβοποίησης, για να δημιουργηθούν οι κουλτουριάρηδες, ελέυθεροι, κριτικά σκεπτόμενοι πολίτες του αύριο. Ένα αληθινό φυτώριο πολιτισμού.

Οι μαθητές συγκεντρώνονται στο κέντρο της αυλής, όπως τα γιγάντια αφρικανικά σαρκοφάγα μυρμήγκια Μαραμπούντα μαζεύονται γύρω από τη λίμνη αίματος που δημιουργείται από τον κρόταφο μιας παράλυτης μισοπεθαμένης νεογέννητης γαζέλας που την κατασπαράζει με χάρη και ομορφιά ένα δεκαπεντάχρονο, ξεδοντιασμένο, ετοιμοθάνατο, τσιμπουριασμένο αρσενικό λιοντάρι. Χάρμα οφθαλμών.

Η φετινή ομάδα των Κινέζων βασανιστών έχει ήδη μαζευτεί στα σκαλοπάτια της κεντρικής εισόδου. "Θα φάτε καλά και φέτος παράσιτα", σκέφτονται ομαδικά με το κοίλο ομοίωμα κολοκύθας που στολίζει τους ώμους τους. Ο εισοδηματίας διευθυντής καλωσορίζει τις εκατοντάδες άμοιρες αγνές ψυχές που κατάφερε να συγκεντρώσει και φέτος με έναν πανηγυρικό λόγο που όμοιό του δεν είχαν ξανακούσει απο πέρυσι τέτοια μέρα ......

Τα λόγια του διευθυντή ηχούν μελωδικά στα αυτιά τους, σαν τη μελωδία των τριών Σειρήνων:

"Μπλα μπλα μπλα. Μπλα μπλα κυλικείο, μπλα μπλα μπλα γυμναστήριο, μπλα μπλα γήπεδο, μπλα μπλα μπλα αίθουσα PC, μπλα μπλα μπλα μπλα κενά μπλα διάλειμμα. Μπλα μπλα μπλα πενθήμερη εκδρομή μπλα μπλα Μύκονο μπλα μπλα."

Ύστερα το ύφος γίνεται πιο αυστηρό και γρήγορο. Η φωνή του τρέμει σαν ξεκούρδιστη κινέζικη απομίμηση δίχορδου μαντολίνου:

"Μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα καταλήψεις μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα. Μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα τιμωρία μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα αποβολές μπλαμπλαμλαμπλαμπλα αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος μπλαμπλα."

Και ύστερα η ακατάπαυστη ροή των λέξεων σταματά από το παρανοϊκό χειροκρότημα των κοψοφλεβιασμένων από τη βαρεμάρα Κινέζων βασανιστών.

Η τελετή του καλωσορίσματος κλείνει με τον αγιασμό από τον ιερέα της περιοχής. Μια περίεργη σιγή επικρατεί στο συγκεντρωμένο στην αυλή κοπάδι. Οι καθηγητές έχουν απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας από το σύμβολο του σταυρού. Δύσκολο να πει κανείς τι σκέφτονται τα εκατοντάδες wanna-be-tormented μυαλά που ευλογεί ο ιερέας με τον βασιλικό, τον σταυρό και τον αγιασμό:

• "Σιγά μην είναι ατόφιο χρυσάφι."


• "Έχει ανθρακικό αυτό;"


• "Αυτό το πράσινο καπνίζεται;"


• "ΚΑΙΕΙ ΚΑΙΕΙ ΚΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ......."

Η τελετή του καλωσορίσματος τελείωσε. Οι βασανιστές χωρίζουν τους υποψήφιους του μαρτυρίου σε ομάδες. Τους φορτώνουν σαν μουλάρια με το απαραίτητο 20κιλο φρεσκοτυπωμένο βάρος που θα τους συνοδεύει στην υπόλοιπη σαδομαζοχιστική χρονιά που θα περάσουν μαζί τους.

Μια τελευταία ευχή από τον χαραμοφάη αρχιβασανιστή: "Καλή σχολική χρονιά να έχουμε"

Μια τελευταία ευχή από όλους: "Καλή επιτυχία στις πανελλαδικές."

Μια τελευταία ευχή από εμένα: "Ας μην ευχηθεί τίποτα από τα δυο ο επίτιμος."

Καλή σκολική χρονιά

Σκολικός: Οξύτατος πόνος που προκαλείται από τη σύσπαση των μυϊκών τοιχωμάτων του παχέος εντέρου, η εμφάνιση του οποίου συνήθως συμπίπτει με την έναρξη κάθε νέας σχολικής χρονιάς. Οι βασανισμένοι από τον πόνο μαθητές συνηθίζουν να ζητούν απεγνωσμένα από τη δασκάλα τους να "πάνε τουαλέτα" αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας, ευελπιστώντας ότι θα ανακουφιστούν με μια ισχυρή εντερική εκκένωση. Συνήθως η δασκάλα αρνείται την επίσκεψή τους στην τουαλέτα και οι μαθητές συνεχίζουν να βασανίζονται από το σκολικό, μη μπορώντας να επελευθερώσουν τα εσωτερικά τους αέρια κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Από εκεί προέρχεται η φράση: "Στην ώρα της δε μπορούμε ούτε να κλάσουμε."

27 Αυγούστου 2009: Μια Σελήνη και ένα Σέλινο στον ουρανό

ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΟΝ
ΟΥΡΑΝΟ


Την 27η Αυγούστου 2009, 30
λεπτά μετά τα
μεσάνυκτα,
κοιτάξτε στον ουρανό.

Ο πλανήτης Αρης
θα
είναι πολύ λαμπερός
μέσα στον ουρανό
Θα είναι το ίδιο μεγάλος
όπως και
το
φεγγάρι παρόλο που ο πλανήτης
Αρης θα είναι 34,65
εκατομμύρια μίλια
μακριά από την Γή.
Προσπαθήστε λοιπόν να μην
χάσετε
αυτό το
γεγονός
Θα το βλέπουμε με γυμνό μάτι σαν να και η
γη έχει
δύο
φεγγάρια !!!..

Η επόμενη φορά που θα λάβει χώρα αυτό
το
γεγονός
θα είναι το έτος
2287.

Μοιραστείτε αυτή την
πληροφορία με
όλους
τους φίλους σας γιατί
κανένας
ζωντανός
δεν
θα
μπορέσει να το δει για
δεύτερη φορά...

Ήταν το πρώτο email που έφτασε σήμερα το πρωί στο γραμματοκιβώτιό μου, με ημιτονοειδή σήματα καπνού από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, το οποίο φιλοξενείται σε κάποιον σκληρό δίσκο φτιαγμένο στην Ταϊβάν, κάποιου σέρβερ ο οποίος συντηρείται από Πακιστανούς, κάποιας πασίγνωστης πολυεθνικής μεγαλοεπιχείρησης παραγωγής δυσ-λειτουργικών συστημάτων... Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι λέει η παροιμία...

/!\ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ /!\

Για να ξεκαθαρίσω λοιπόν τα πράγματα:

Αναρωτιέμαι ακόμη ποιός καρατομημένος βραδύποδας διασταυρωμένος με καμηλοπάρδαλη με σύνδρομο Ντάουν που ξέφυγε από τα πειραματικά εργαστήρια της NASA ξεκίνησε να διαδίδει αυτές τις νοστραδάμιες φήμες.

Δεν αναρωτιέμαι όμως για την ακρίβεια των μαθηματικών υπολογισμών που μπορεί να κάνει ένα αναλφάβητο τετράχρονο με ένα κομπιουτεράκι τσέπης

Σύμφωνα λοιπόν με το βιβλίο "Στοιχεία αστρονομίας και διαστημικής της Β' τάξης του Ενιαίου Λυκείου" (σελ. 87 ) έχουμε και λέμε:

διάμετρος Σελήνης/απόσταση Σελήνης = διάμετρος ειδώλου Σελήνης/ απόσταση ειδώλου Σελήνης

(Περιττή Σημείωση: στη σελ. 87 παρουσιάζεται η σχέση των ίδιων μεγεθών για τον ήλιο. Αναλογικά ισχύει και για οποιοδήποτε άλλο σώμα)

(ΠΡΟΧΟΧΗ!!! Είδωλο εδώ είναι η εικόνα της σελήνης που βλέπουμε στον ουρανό και όχι το επίχρυσο κερασφόρο ξόανο στο οποίο θυσίαζαν τα πρωτότοκα παιδιά τους οι Βαβυλώνιοι, οι πατέρες του πολιτισμού, της αστρονομίας, του πολιτισμού, της αριθμητικής, του πολιτισμού, των επιστημών και του πολιτισμού)

Ακολουθούμε την ίδια λογική και για τον Άρη.

Δεδομένου του ότι η αποστάσεις των δυο ειδώλων από τα μάτια μας είναι ίσες και οι διάμετροι των ειδώλων είναι ίσες (θα έχουμε δυο σελήνες), καταλήγουμε στην παρακάτω αναλογία:

διαμ. Σελήνης / απ. Σελήνης = διαμ. Άρη / απ. Άρη
<=> απ. Άρη = (διαμ. Άρη * απ. Σελήνης) / διαμ. Άρη

Αντικαθιστώντας τις τιμές των μεγεθών:

• διάμετρος Άρη= 6794 χλμ,
• απόσταση Σελήνης= 384000 χλμ
• και διάμετρος Σελήνης = 3.476 χλμ

έχουμε ως αποτέλεσμα ότι:

Για να έχει ο Άρης το ίδιο φαινομενικό μέγεθος με τη Σελήνη, η απόστασή του από τη Γη θα πρέπει να γίνει: 751.327 χιλιόμετρα

Δηλαδή να φτάσει τη Γη σε απόσταση (κρατηθείτε) :

• διπλάσια από τη μέση απόσταση Γης- Σελήνης ή
• 104 φορές μικρότερη από τη μέση απόσταση Γης - Άρη

Συμπέρασμα:

(Πιθανότητα να έχουμε 2 φεγγάρια στον ουρανό την 27η Αυγούστου) =

(πιθανότητα να πεθάνει αύριο ο μητσ#@!#@) =

(πιθανότητα να μην τελειώσει η Πετρούλα) =

(πιθανότητα να πάρει ο ΠΑΟΚ το UEFA) =

(πιθανότητα να λήξει η κομματοκρατία στην Ελλάδα) =

(πιθανότητα να εξυγιανθεί το εκπαιδευτικό σύστημα) =

(πιθανότητα να είναι η Σελήνη πλασμένη από ελβετικό κασέρι με 27 τρύπες/ τετραγωνικό δεκατόμετρο) =

(πιθανότητα να πάρει η Πετραλιά τον τίτλο της Μις Γιάνγκ) =

(πιθανότητα να εξαφανιστεί ο μισός ανθρώπινος πληθυσμός από τη γρίπη των χοίρων) =

(πιθανότητα να πιάσει ο Coyote τον Road Runner) =

(πιθανότητα να εμφανιστεί ένα σέλινο δίπλα στη Σελήνη την 27η του μήνα) =

(πιθανότητα να χάσει ο Τσακ Νόρρις στο χόκεϋ επί αναμμένων κάρβουνων) =

0 + μάκης + 0 + 47569 + 0 + 0 - 47569 - μάκης =

0 ...

Μπορεί να το χαλάσαμε στον Ευαγγελάτο, αλλά δυστυχώς, δε θα πεθάνουμε όλοι την 27η Αυγούστου >_<"

Όσο για το :

"κανένας
ζωντανός
δεν
θα
μπορέσει να το δει για
δεύτερη φορά..."

......................

Ο μητσ#$#$#$ το ακούει και γελάει...

21 Δεκεμβρίου 2012: Η λήξη της ακατάπαυστης μπουρδολογίας

21 Δεκεμβρίου 2012.. Το ρολόι χτυπάει εκνευριστικά προμηνύοντας τον καλλικαντζαρο-κοσμικό όλεθρο, την απόλυτη συμπαντική καταστροφή, την καμμένη τυρόπιτα της υστερικής τελειομανούς γειτόνισσας.

Τικ - τακ.. Πλήθος ανθρώπων έχει μαζευτεί στους δρόμους σαν τις υπερτροφικές μύγες που συγκεντρώνονται πάνω στα φρέσκα εντερικά προϊόντα ενός καλοταϊσμένου, δυσεντερικού, αλμπίνο, ασιατικού ελέφαντα. Περιμένουν με μαζοχιστικά γαϊδουρινή υπομονή τον επόμενο χτύπο.

Άλλοι έχουν ήδη περιλουστεί με πετρέλαιο αξίας 5$/λίτρο, άλλοι εκτελούν ακατανόητα διαστροφικά τελετουργικά με πυρσούς και άναρθρες κραυγές, χορεύοντας τον χορό του εξολοθρευτή Σίβα μπροστά σε αγάλματα χρυσών βοδιών που έχουν στήσει μόνοι τους, άλλοι ανεμίζουν περήφανα κακόγουστες, αραχνιασμένες, κομματικές σημαίες κι άλλοι ψήνουν λουκάνικα πάνω στις καταβροχθισμένες από τις φλόγες αφίσες του ΠΑΟΚ με λογότυπο: "Θα έρθει ξανά κούπα στην Τούμπα".

Ο καθένας περιμένει κάτι διαφορετικό:

• Μια παγκόσμια καταστροφή,
• μια αποκάλυψη,
• μια καταιγίδα από €/¥/$,
• μια σαδιστική τιμωρία των απίστων με φλεγόμενα μαστίγια και σκουριασμένες τσουγκράνες,
• μια πνευματική και σωματική εξύψωση των φυλετικά ανώτερων αντιρατσιστών Αρίων,
• μια επέλαση φιλελληνιστών, εκπολιτιστών, εξωγήινων, τρικέφαλων, καβουρόμορφων κενταύρων με άρματα που τα σέρνουν αιωρούμενοι σαρκοβόροι μωβ ελέφαντες της Σουμάτρας,
• μια μαζική εμφάνιση ιπτάμενων χορτοφάγων Μακαρονοτεράτων σε ορθογώνια συζυγία με την Αφροδίτη,
• μια ολική έκλειψη Ηλίου, Σελήνης, Πλούτωνα, Ουρανού, Ερμή, Άρη, Γιάννη, Νίκου, Ελένης και Τζούλιας,
• μια ευθυγράμμιση της εκλειπτικής με το επίπεδο του γαλαξιακού κέντρου, της Αγιάς Σοφιάς και της Ακρόπολης,
• έναν νέο Μεσσία,
• έναν νέο μεσίτη,
• έναν Μπλε Άη Βασίλη της Pepsi...

Οι προσμονές πολλές. Πιο συγκεκριμένα είναι τόσες, όσα και τα πανάλαφρα σφαιροειδή διακοσμητικά που κουβαλάνε πάνω στον αυχενικό τους σπόνδυλο τα προβατόμορφα πρωτεύοντα καταστροφομανή δίποδα που αυτοαποκαλούνται "γήινοι".

Περιμένουν το απόλυτο κοσμογονικό, αστρονομικό, μυστικιστικό και αποκρυφιστικό συμπαντικό γεγονός. Κι ας είναι επιστημονικά προβλέψιμο ότι δε θα συμβεί κάποια συνταρακτική σατανική ευθυγράμμιση όλων των πλανητών του ηλιακού συστήματος. Κι ας έχει αποδειχθεί αστρονομικά ότι εδώ και 4,5 δις χρόνια δεν έχει συμβεί μια τέτοια απόλυτη ευθυγράμμιση και ούτε θα συμβεί για τα επόμενα εκατοντάδες δισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων χρόνια....

Αλλά τα 'λεγαν οι Maya (η Μέλισσα)

Όμως ο καταστροφοεθισμός και η τρομοέκσταση ανθεί σε μια χώρα που η ημιμάθεια θεωρείται το ύψιστο αγαθό και η παιδεία συναντάται μόνο σαν συνοδευτικός τίτλος κάποιου Υπουργείου...

Το ρολόι χτυπά..

Τικ τακ τικ τακ. 21 Δεκεμβρίου 2012, Ώρα 11:59:59 μ.μ.

Τικ τακ... 22 Δεκεμβρίου 2012, Ώρα 00:00:02 π.μ...

Ο Χαρδαβέλλας χτυπάει συμπονετικά τον Ευαγγελάτο στην πλάτη..

Και του χρόνου...

"Θα έρθει κούπα ξανά στην Τούμπα"

Εμβόλιο για την γρίπη των χήρων

Η επιστημονική του ονομασία είναι Η1Ν1: Ηλίθιος Ένα - Νεκρός Ένα. Πρόκειται ασφαλώς για την πασίγνωστη πλέον γουρουνίτιδα, την γρίπη των χοίρων.

Μετά την περσινή παγκόσμια επιδημία της κοτοπουλίτιδας που εξάλειψε το 99% των ζωικών ειδών και αφάνισε το 70% του ανθρώπινου πληθυσμού ( φυσικά εκτός ελλάδας γιατί εδώ τις κότες τις βλέπουμε πίσω από το γυαλί της τηλεόρασης) , μετά την οξεία σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια των γελαδιών που ξεκλήρισε μαζικά λαούς ολόκληρους, (εμείς και πάλι γλυτώσαμε γιατί ο ιός δεν χτυπάει άχυρα), και εκεί που τα στοιχήματα για την επόμενη ζωώδη ίωση που θα εξαφανίσει ολοκληρωτικά το ανθρώπινο γένος είχαν πάρει φωτιά υπέρ της ίωσης του ουροποιητικού της βακτριανής καμήλας, ξαφνικά ένα μικρό, πλαδαρό, ροζ κτήνος φταρνίστηκε... Ήταν η αρχή του τέλους... Το πρώτο γριπωμένο γουρούνι...

Αργότερα βέβαια αποκαλύφθηκε ότι το γουρούνι κόλλησε τη γρίπη από μια πάπια (o Χανς Κρίστιαν Άντερσεν θα βιαστεί να πει ότι ήταν κύκνος βέβαια), η οποία ξέφυγε από ένα εργαστήριο παρασκευής όπλων βιολογικού πολέμου κάπου στην Ασία. Και ξαφνικά η παγκόσμια κοινότητα τρομοκρατήθηκε από την ικανότητα του ιού να μεταλλάσσεται. Τρεις μεταλλάξεις σε ένα χρόνο... Σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές, στην αρχή τον είχαν ονομάσει Anus Vicius (Άννους Βίσσιους).

Και αυτό που ακολούθησε ήταν μια απελπισμένη προσπάθεια να φτιαχτεί ένα όπλο για να τον πολεμήσει. Ένα εμβόλιο.... Τώρα το πόσο αποτελεσματικό είναι ένα εμβόλιο για έναν ιό που αλλάζει μορφή πιο συχνά από όσο αλλάζει η Ματθίλδη κόμμωση, είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως είναι γεγονός ότι ο ιός της κοινής γρίπης μεταλλάσσεται μια φορά το χρόνο. Γι'αυτό και τα εμβόλιά του δεν είναι ποτέ αποτελεσματικά...

Έκεί όμως που η λογική λέει "όχι", η ελληνική κυβέρνηση ουρλιάζει περήφανα και βροντοφωνάζει "ΝΑΙ"... Έτσι προ ολίγον ημερών πληροφορήθηκα ότι σχεδιάζεται μαζικός υποχρεωτικός εμβολιασμός των νεαρών ευπαθών ομάδων με το νέο εμβόλιο... Κι αυτό γιατί η χώρα μας, λέει, δέχτηκε κρούσματα του ιού από το εξωτερικό.

Εγώ απλά να επισημάνω ότι: αν το Υπουργείο Τουρισμού και Μεταφορών δεν στελεχωνόταν από ανίκανους λοβοτομημένους καρεκλοκένταυρους και αν το περιεχόμενο της κρανιακής κοιλότητας των αρμοδίων διέφερε κατά 0,000056723 % από αυτό του παχέως εντέρου τους, δε θα είχαν εμφανιστεί κρούσματα από τουρίστες-φορείς. Όμως λήφθηκαν μέτρα.. Σοβαρά.. Τοποθετήθηκαν θερμικές κάμερες.. Γιατί είναι γνωστό ότι ο εκτεθημένος στον ιό της γρίπης εκδηλώνει τα συμπτώματα (πυρετό κλπ) 38 νανοδευτερόλεπτα μετά τη μόλυνσή του...

Ας δούμε λοιπόν την άποψη της παγκόσμιας κοινότητας για το εμβόλιο της Πανδώρας.

πηγή: http://news.smh.com.au/breaking-news-world/expert-doubts-swine-flu-vaccination-plan-20090715-dkbl.html

"There's no vaccine. One should be available soon, in August. But having a vaccine available is not the same as having a vaccine that has proven safe," Chan said in comments reported on Wednesday.

"Clinical trial data will not be available for another two to three months," she added.

Υπέροχα.. Θα εμβολιάσουμε όλο το νεαρό δυναμικό της πάσχουσας από υπογεννητικότητα χώρας μας με ένα εμβόλιο ενάντια σε μια μορφή γρίπης που μπορεί να μεταλλαχθεί από στιγμή σε στιγμή, χωρίς να έχει δοκιμαστεί κλινικά. Κάτσε.. Κάπως το λένε αυτό στα ελληνικά.. Γενοκτονία νομίζω...

Εγώ κλείνοντας έχω να προτείνω ένα πράγμα:

Προτείνω τον εθελοντικό εμβολιασμό των 300 αμοιβαδοειδών που λιάζονται χαρωπά και αμέριμνα στο ναό της δημοκρατίας. Όχι κάτσε.. Πιο πολλές ομοιότητες έχουν με τα βόδια παρά με τις αμοιβάδες. Η μόνη διαφορά είναι μερικά κιλά στο βάρος. Κι αν ταΐσουμε λίγο τα βόδια, δε θα υπάρχει καμία...

Ας αντιδράσουμε τώρα. Πριν η γρίπη των χοίρων καταλήξει να είναι γρίπη των χήρων...

/!\ Ανακοίνωση /!\

Το παρόν blog αναστέλλει προσωρινά τη λειτουργία του για χρονικό διάστημα τριών (3) εβδομάδων...

Δε θα γίνει καμία ανανέωση, όσο σημαντικά, κοσμοϊστορικά, εγκληματικά, καταστροφικά γεγονότα και αν προκύψουν.

Ακόμη κι αν τα θέματα είναι ζωής και θανάτου,

ακόμη κι αν το σύμπαν γυρίσει ανάποδα,

ακόμη κι αν η Σελήνη βγάλει μούσια,

ακόμη κι αν οι ιπτάμενοι γάιδαροι μάθουν να προσγειώνονται στο Ελ. Βενιζέλος,

ακόμη κι αν οι σταθμοί του Μετρό της Θεσσαλονίκης παραδοθούν στην κυκλοφορία,

ακόμη κι αν η Ελλάδα ξεχρεώσει τα νέα δάνεια δισεκατομμυρίων που πήρε φέτος,

ακόμη κι αν η Πετραλιά κουρευτεί γουλί,

ακόμη κι αν ο Μάκης χάσει στο Τρίβιαλ Περσού,

ακόμη κι αν ο Τσακ Νόρις ματώσει,

ακόμη κι αν πεθάνει ο "απέθαντος",

το blog ΔΕΝ θα ανανεωθεί αν δεν περάσει ο καιρός των 3 εβδομάδων του Αρμαγεδδώνα.

Το Γεράκι σάς χαιρετά και θα επανέλθει σύντομα...

Να προσέχετε την οργή του Ευαγγελάτου...

Erevierax over and out

(Υπουργείου) Παιδείας αντέχου

Στοχαστική δοκιμή σχετικά με τη σχέση Παιδείας-Εκπαίδευσης και το ρόλο του σχολείου και του Υπουργείου Παιδείας στην προσφορά αυτής.

Παιδεία και εκπαίδευση. Δυο λέξεις με κοινή ρίζα, αλλά τελείως διαφορετική σημασία. Κι όμως η σύγχιση που επικρατεί μεταξύ αυτών των όρων είναι αξιοπρόσεκτη. Και αναρωτιέται κανείς γιατί, ενώ έχει διασαφηνιστεί χιλιάδες φορές, συνεχίζεται η λανθασμένη χρήση του πρώτου όρου σε φράσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το νόημά του, όπως για παράδειγμα: "Υπουργός Παιδείας".

Οι λέξεις εκπαίδευση και παιδεία δεν είναι ταυτόσημες. Όπως δεν είναι ταυτόσημες και οι λέξεις έκσταση και στάση, έκφραση και φράση, εκφόρτωση και φόρτωση, έκλαμψη και λάμψη, εκδορά και δορά και λοιπές ομόρριζες.

Ας ξεκαθαρίσουμε εδώ την ειδοποιό διαφορά μεταξύ αυτών των δύο εννοιών. Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε ένα σκύλο να φέρνει το μπαλάκι πίσω. Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε μια αρκούδα να χορεύει όταν ακούει το χτύπημα του τυμπάνου. Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε έναν ελέφαντα να ισορροπεί πάνω σε μια μπάλα. Μπορούμε επίσης να εκπαιδεύσουμε τη ρομποτική γάτα της toshiba να κάνει τούμπες και πιρουέτες στον αέρα.

Μπορούμε πιο συγκεκριμένα να εκπαιδεύσουμε έναν Κινέζο να δουλεύει 23,98 ώρες το 24ωρο για να κατασκευάσει ανταλλακτικά ξυραφάκια ξύστρας που δε θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ . Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε έναν ολόκληρο λαό να ψηφίζει άχρηστους κλόουν μόνο και μόνο επειδή έχουν όμορφα χρώματα στο λογότυπο των κομμάτων τους.

Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε ένα μαθητή ώστε να γίνει το μελλοντικό μας πρόβατο. Και κυρίως μπορούμε να τον εκπαιδεύσουμε με τέτοιον τρόπο, ώστε να ψωνιστεί, να νομίζει ότι επειδή έβγαλε μερικές δεκάδες χιλιάδες μόρια έγινε κάποιος. Έγινε σημαντικός, ανώτερος από τους άλλους. Δεν έγινε απλά άνθρωπος, όχι. Να τον κάνουμε να αισθάνεται θεός.

Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι η εκπαίδευση συνιστά αυτή ακριβώς την απόκτηση εξαρτημένων αντανακλαστικών από τον εκπαιδευόμενο, με βάση τη θέληση και τους απώτερους σκοπούς του εκπαιδευτή.

Αντίθετα, η παιδεία είναι κάτι το ευρύτερο. Είναι η πνευματική ανύψωση, η μόρφωση μαζί με τη δικαοσύνη, η άποψη μαζί με την κρίση. Είναι το απαύγασμα επίπονων προσπαθειών μύησης στο μυστικό της παραδοχής των λαθών. Γιατί η παιδεία ουσιαστικά είναι καρπός αυτής ακριβώς της προσπάθειας. Της προσπάθειας να μάθεις μέσα από τα λάθη σου. Να μάθεις να τα διορθώνεις, να προσαρμόζεσαι και να κρίνεις ανάλογα με την περίσταση.

Η παιδεία δεν είναι προγραμματισμένα αντανακλαστικά και μέθοδοι επίλυσης

δευτεροβάθμιων εξισώσεων. Δεν είναι αλγοριθμική αντιμετώπιση προβλημάτων, ούτε αποστήθιση τμημάτων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Είναι η διαμόρφωση του πνεύματος, του καλαίσθητου, του δίκαιου, του αληθινού. Είναι η σφυρηλάτηση της προσωπικότητας και το κλειδί για την τελική αποκρυστάλλωσή της.

Η παιδεία είναι φωτιά που κατακαίει τον παιδευόμενο. Τον παιδεύει, γιατί τον φέρνει αντιμέτωπο πολλές φορές με τα λάθη του, με τον εγωισμό του, με τον ίδιο του τον εαυτό. Η παιδεία είναι ελευθερία. Είναι κρίση και αγάπη για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το κάλλος. Είναι πνεύμα και είναι πολιτισμός.

Αν τα βιβλία είναι εγχειρίδια εκπαίδευσης, η παιδεία είναι η νοερή φωτιά που τα καταβροχθίζει μετατρέποντας την τυποποιημένη, χάρτινη πληροφορία σε κάτι ανώτερο, επεξεργασμένο, αιθέριο. Μέσω της κρίσης την μετατρέπει σε γνώση.

Κι όμως το σχολείο, αυτό που σαν απώτερο σκοπό είχε την καλλιέργεια των πρώτων σπόρων Παιδείας στην ψυχή του μαθητή, απέτυχε. Πλέον το σχολείο δεν καλλιεργεί, αλλά απαλλοτριώνει, καλύπτει με τσιμέντο τα έμφυτα χαρίσματα και ταλέντα του μαθητή, πνίγει τη φωνή της αλήθειας και καταστρατηγεί τη δικαιοσύνη.

Το σχολείο γίνεται μια πεζή ζούγκλα πληροφοριών, όπου επιβιώνει εκείνος που εκπαιδεύεται καλύτερα και πατάει δυνατότερα επί πτωμάτων. Σε μια κοινωνία πληροφοριών θα πίστευε κανείς ότι το σχολείο, το σύστημα "παιδείας", θα έπρεπε να έχει απαλλαγεί από τα συμπλέγματα παροχής τυποποιημένων γνώσεων που το χαρακτήριζαν μερικές δεκαετίες πριν. Κι όμως παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο. Όαση μεταξύ λιμνών...

Και είναι να απορεί κανείς, γιατί πρέπει να εμπιστευτεί το σχολείο και όχι το internet. Γιατί οι τυποποιημένες πληροφορίες του σχολείου είναι πιο έγκυρες; Επειδή της υπογράφει το Μεγάλο Συμβούλιο των Φωτισμένων Δασκάλων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου μέσα στο άβατο ενός ιπτάμενου παλατιού πάνω από κάποιο απάτητο βουνό που το φυλάνε δράκοι που φτύνουν πύρινες μπάλες; Όμως κανείς δεν αναρωτιέται. Μόνο δέχεται παθητικά, βλακωδώς ήρεμα και δουλοπρεπώς υποτακτικά. Αυτά είναι τα αντανακλαστικά που καλλιεργεί το σχολείο. Αντανακλαστικά παράλυτου προβάτου που το σουβλίζουν ζωντανό.

Δεν πρέπει να είναι αυτός ο ρόλος του σχολείου. Το σχολείο, το σύστημα, πρέπει να παρέχει αγωγή. Να παρέχει παιδεία. Να βοηθάει στην καλλιέργεια του πνεύματος, στην εμφάνιση των χαρισμάτων των μαθητών, στην απόκτηση της αίσθησης του μέτρου, του δικαίου, του σωστού. Να οδηγεί στην αρχή του δρόμου της αρετής, της ηθικής και της αλήθειας.

Και αυτά ακούγονται όλα πολύ ωραία και φιλοσοφημένα, όμως είναι δυνατόν να εφαρμοστούν; Συμφέρει στο σύστημα να βγουν οι μαθητές σκεπτόμενοι πολίτες από τους 4 τοίχους του εκπαιδευτηρίου; Συμφέρει στο σύστημα να δρουν οι πολίτες με σκέψη κριτική; Συμφέρει να γίνουν άνθρωποι;

Αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσουμε πρώτα. Και στην απάντησή τους ίσως μας βοηθήσει το γεγονός ότι αν και ακόμη και τα ραδίκια καταλαβαίνουν πια ότι μόνο παιδεία δε λέγεται αυτό που παρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα, εν τούτοις το αρμόδιο Υπουργείο, αυτό που αναλαμβάνει το έργο δηλαδή, ονομάζεται με στόμφο και χάρη "Υπουργείο Παιδείας".

Δε θα μιλήσω για προπαγάνδα. Εξ'άλλου οι σκέψεις που παρουσιάστηκαν παραπάνω δεν έχουν σκοπό την εκπαίδευση, αλλά την παράθεση ερεθισμάτων για την αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου κάθε όντος που θέλει να λέγεται άνθρωπος (άνω θρώσκων). Tην αναζήτηση της Παιδείας.

"Χέσε μας"

Η ώρα μία το μεσημέρι. Ο ήλιος διαλέγει προσεκτικά το επόμενο θύμα που θα στείλει στον Ευαγγελισμό και μερικοί φοιτητές σε ένα από τα αμφιθέατρα γνωστού πανεπιστημιακού ιδρύματος κατεβάζουν σπασμοδικά την όγδοη δόση lexotanil για σήμερα. Όχι ακριβώς σαν τα πρόβατα που πηγαίνουν στη σφαγή. Περισσότερο σαν τις φώκιες που κολυμπούν αμέριμνες στα νερά του Αρκτικού ωκεανού μέχρι τη στιγμή που θα σοδομιστούν σαδιστικά ζωντανές από νευρικά κλωνισμένους, ψυχανώμαλους, λεφτάδες ευρωπαίους για τη γούνα τους.


Κάπου στην πρώτη σειρά βρίσκεται και ο τύπος που με αντι-μητ$0τάκια τύχη και μικρές απώλειες (αν εξαιρέσεις τη γρανίτα, τον εγκέφαλο, την αξιοπρέπεια και την ψυχή του) την έβγαλε καθαρή στις προηγούμενες δυο ιστορίες. Τσίχλα με γεύση συντηρητικά και πλαστικό χρώμα άγριο βατόμουρο, εφετζίδικο ipod να τρέχει την ίδια playlist από την εποχή που ο Steven Segal έκανε την πρώτη του πλαστική και γυαλιά ηλίου αλά Blade ο βαμπιροφονιάς είναι τα απαραίτητα στοιχεία που τον ολοκληρώνουν σαν προσωπικότητα.



Κοιτάει το καινούργιο του ρολόι. Είναι πιο διακριτικό από το προηγούμενο. Είναι και πιο πρακτικό. Δε χρειάζεται να ταΐζεις τον κούκο κάθε 3 ώρες. Πράσινα φωτάκια αναβοσβήνουν σαν πυγολαμπίδες με Πάρκινσον, προμηνύοντας το τέλος του διαλείμματος. "Αυτό ήταν. Πλήξη τέλος. Τώρα αρχίζει το σόου..." σκέφτηκε με βοήθεια από τον διπλανό του, του οποίου ο εγκέφαλος δεν είχε υποχωρήσει ακόμη μπροστά στη λαίλαπα της οξείας σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας. Τη μάστιγα που έφερε το ΣΤΑΡ στην Ελλάδα με τον Μπομπ το Σφουγγαράκη.



Η γεμάτη ανούσιες, ασύντακτες και ανορθόγραφες κομματικές αφίσες πόρτα άνοιξε, προκαλώντας τη μανιασμένη είσοδο θερμών ρευμάτων αέρα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την παλιννόστηση των Αθηναίων μέσω της Εθνικής οδού μετά από αναρρωτικό πενθήμερο αχαλίνωτου clubbing στη Χαλκιδική. Δίπλα από το φύλλο της πόρτας ξεπρόβαλε μια φιγούρα με ψάθινο, χειροποίητο, πλεκτό καπέλο, μαύρα γυαλιά έκλειψης από το Εθνικό Αστεροσκοπείο και σκουλαρίκι μόνο στο δεξί αυτί στο σχήμα της κιθάρας του Buckethead. Σημάδια που αποδείκνυαν περίτρανα τα ιδιαίτερα προσόντα και χαρίσματα που οφείλεις απαραίτητα να έχεις για να κρατήσεις την έδρα της Χημείας στο συγκεκριμένο ίδρυμα.



Άφησε την 10 κιλη βαλίτσα που κουβαλούσε πάνω στο γραφείο της. Την άνοιξε με περίσσεια, σχεδόν χειρουργική, ακρίβεια που θα ζήλευε και ο dr. Derek Shepherd του Grey's Anatomy, αποκαλύπτοντας το ιερό περιεχόμενό της: έναν προβολέα διαφανειών. Έβγαλε ευβλαβικά το μαύρο ύφασμα που κάλυπτε τον μουσειακό φακό και το άφησε παραδίπλα, πάνω στον αραχνιασμένο, ψηφιακό προβολέα Toshiba TDP-MT700 HD.



Ένα τέταρτο μετά ο προβολέας διαφανειών είχε συναρμολογηθεί από τα χέρια της καθηγήτριας, ή καλύτερα της πρωθιέρειας, με τη χάρη που ένα τρίχρονο κοριτσάκι συναρμολογεί το πύργο της Χιονάτης από τουβλάκια lego. Το μάθημα ξεκίνησε και μια ακατανίκητη δαιμονική δύναμη ώθησε όλους τους φοιτητές να κοιτάξουν συγχρόνως τα ρολόγια τους. Φήμες λένε ότι σε εκείνο το αμφιθέατρο ο χρόνος παύει να κυλάει. Λένε ότι η πρωθιέρεια έκανε συμφωνιά με το διάβολο για να το πετύχει αυτό και να μείνει για πάντα νέα, όμορφη και έξυπνη προσπαθώντας να μοιάσει στο είδωλό της, την Πετραλιά.

Ο λόγος της ορμητικός, συναρπαστικός και χειμαρρώδης θυμίζει τον μεγαλύτερο ρήτορα που πάτησε ποτέ σε αυτόν τον τόπο, γνωστό μόνο με τα επίθετα με τα οποία οι πιστοί του τον χαρακτηρίζουν: τον Γιωργάκη τον Ποδηλάτη. "Το όριο μεταξύ των δυο μετάλλων είναι σαφή, όταν δεν έχει γίνει σωστά η ανάμιξη. Αν το όριο είναι σαφή, σημαίνει ότι απέτυχε η δουλειά που έκανα" [σημείωση σχολιαστή: εννοεί σαφές] , ήχησε η φωνή της Σειρήνας, θυμίζοντας στον τύπο της πρώτης σειράς τις άναρθρες κραυγές των Κίτρινων Μπαμπουίνων τη στιγμή που τους χτυπάνε στο κεφάλι με μπαστούνια του γκολφ οι λαθροκυνηγοί μπροστά στις κάμερες των τρομοκρατημένων και φιλόζωων cameramen του National Geographic.

"Βλέπετε εκεί, στο κυβικό πλέγμα, τα 4 άτομα θα μπουν εκεί στις 4 ακμές που σχηματίζουν οι τρεις πλευρές του κύβου." [σημείωση σχολιαστή: εννοεί τις 4 κορυφές του κύβου] , συνέχισε με τη χαρακτηριστική ακρίβεια και ορολογία στερεομετρίας που έκανε τα κόκκαλα του Πυθαγόρα να τρίζουν.

Κάποιοι ξεδιάντροποι φοιτητές δεν άντεξαν άλλο τη συσσώρευση αυτής της αγνής γνώσης στο κατεστραμμένο από τον καφέ του κυλικείου μυαλό τους, σηκώθηκαν, πέρασαν μπροστά από τον προβολέα της δυναστείας των Ming και βγήκαν από την αίθουσα-χρονοκάψουλα με τη διακριτικότητα ενός βίκινγκ σε δείπνο με τη Μαρία Αντουανέττα.

Η Σειρήνα κοίταξε την πόρτα που έκλεινε πίσω τους και μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δικαιολογημένα νεύρα της, ξέσπασε σε ένα ρητορικό παραλήρημα, ισάξιο του Πανηγυρικού Λόγου του Ισοκράτη: "Ξέρετε πόσα πληρώνει το ελληνικό κράτος για να φεύγετε εσείς έτσι από τα αμφιθέατρα; Ξέρετε πόσο ΑΞΙΖΕΤΕ; 5 000 ο καθένας κάθε χρόνο! " Αυτό ήταν. Ο τύπος στην πρώτη γραμμή εξοργίστηκε σαν άλογο που το τσίμπησε λυσσασμένη μύγα μέσα στο ρουθούνι και ξύπνησε από λήθαργο χιλιετίας.

"Και πως δικαιολογείτε ότι αξίζουμε 5000 έκαστος δηλαδή; Μήπως επειδή εκμεταλλεύεστε στο έπακρο τις άριστες τεχνολογικές υποδομές των κτηρίων; Μήπως είναι τα εργαστήρια που κάνουμε μία φορά το χρόνο; Μήπως είναι η εκλεκτή Γαλλική Κουζίνα με την οποία μας κακομαθαίνετε στο εστιατόριο;", είπε με τη χαρακτηριστική ηρεμία στη φωνή του.

"Ξέρεις πόσο αξίζει ο ηλεκτρομαγνήτης του εργαστηρίου; 15000 €. Ξέρεις τι έχω εγώ στο εργαστήριό μου; Χημικά που αξίζουν 400€ το γραμμάριο." απάντησε εκείνη και Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ δεν έκανε συντακτικό λάθος. Και με αυτό το αποστομωτικό επιχείρημα σκέφτηκε ότι τον έλιωσε σαν γάτα που έκανε το λάθος να διασχίσει την Παραλιακή σε ώρα αιχμής.

"Και για ποιό ακριβώς λόγο χρεώνομαι εγώ τον Η/μαγνήτη και τα χημικά; Εργαστήριο αλχημείας έχω σπίτι μου;" , ρώτησε εκείνος προσπαθώντας να να καθυποτάξει τον σαρκασμό που ήταν έτοιμος να τον καταβροχθίσει σαν την πυρά στην οποία έριχναν οι ιεροεξεταστές όσους υποστήριζαν ότι η γη δεν έχει σχήμα πίτσας με πεπερόνι και δεν την κρατάει στην πλάτη της μια γιγάντια ιπτάμενη χελώνα που ξερνάει φωτιά και τρέφεται με τα μαλλιά της Σελήνης.

"Για ποιόν τα έχω εγώ τα υλικά στο εργαστήριο; Για μένα; Για σας τους χημικούς τα έχω", είπε εκείνη διαμορφώνοντας στο πρόσωπό της μια έκφραση ΡΟΥΑ ΜΑΤ. Και εκείνος κατεβάζοντας τα γυαλιά ηλίου και φορώντας τα ακουστικά του ipod που είχε μεινει από μπαταρία εδώ και 30 λεπτά περίπου, είπε με την ηρεμία ενός νεκροθάφτη: "Στο αμφιθέατρο των ηλεκτρολόγων βρίσκεστε"...

Η ώρα κύλησε και το μάθημα συνεχίστηκε στα ίδια πλαίσια ρητορικής απαγγελίας με πριν. Κάθε φορά που τον κοιτούσε εκείνη, η μακρινή ανηψιά του ρήτορα Δημοσθένη, να την κοιτάει μέσα από τα καγκουροτρεντάδικα γυαλιά του, έκανε ένα μορφασμό του στυλ "γιατί φοράς γυαλιά ηλίου;" και εκείνος της απαντούσε μέσα από τον ύπνο του με ένα μορφασμό του στυλ "γιατί με τυφλώνει η ανάκλαση από το σκουλαρίκι κιθάρα".

Ώσπου μετά από δεκαετίες ή μάλλον αιώνες, μπορεί και χιλιετίες, μέσα σε εκείνο το αμφιθέατρο-Βουλή που ο χρόνος παύει να κυλάει, το ρολόι σήμανε τη λήξη του προγράμματος του κλόουν. Κάποιος τότε ρώτησε ποιά ήταν η εξεταστέα ύλη από το βιβλίο-σκαμπό με μια περίτεχνη, δυσνόητη διατύπωση που έμοιαζε κάπως έτσι: "Μπορείτε να συγκεκριμενοποιήσετε την ύλη των εξετάσεων;". Μέγα λάθος. Χειρότερο και από εκείνο του Πασχάλη.

Η ενσάρκωση της ρητορικής τον κοίταξε με μια απορημένη έκφραση που θύμιζε το βλέμμα ολλανδέζικης αγελάδας που βόσκει μωβ παπαρούνες, σαν να του έλεγε "δεν κατάλαβα βούδα ". Τότε εκείνος που καθόταν στην πρώτη σειρά έβγαλε τα γυαλιά, την κοίταξε στα μάτια και της είπε με αξιοθαύμαστη για τον ίδιο σοβαρότητα: "Ρωτάει αν η ύλη είναι πιο συγκεκριμένη ή αν είναι απλά οι 500 σελίδες των κεφαλαίων 1,3,5 και 7 που λέει το site" . Φήμες λένε ότι θεοί και δαίμονες δεσμευσαν εκείνη τη στιγμή το σαρκασμό του που ήταν έτοιμος να ξεχυθεί σαν ομάδα αλαφιασμένων ΜΑΤατζήδων που πολιορκούν με δακρυγόνα τις επικίνδυνες τρομοκρατικές ομάδες δεκάχρονων μαθητών, που γυρνούν από το σχολείο φορώντας κουκούλα στην καταρρακτώδη βροχή.

Και η σειρήνα, η νύμφη με το ψάθινο καπέλο και την ηλεκτρική κιθάρα στο αυτί, εκείνη που στο Πάμε Πακέτο θα έβγαινε σόι με τον Δημοσθένη και τον Ισοκράτη, απάντησε σε ένα αποκορύφωμα ρητορικής ικανότητας λέγοντάς του κάτι πολύ ανώτερο των παρακατιανών Μολών Λαβέ και ΟΧΙ. Είπε το ιστορικό: "Χέσε μας"...

Ύβρις και Τήσις

11 το πρωί. Ο Ήλιος στέλνει τις ζωογόνες ακτίνες του μέσα από το πάχους ενός μέτρου στρώμα αιθαλομίχλης και η Αθήνα βράζει σαν τον Wile E Coyote που απέτειχε για εκατομμυριοστή φορά να πιάσει το τρισκατάρατο, κακόχρονο, δαιμονισμένο Road Runner. Κάπου, σε κάποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα, ένας τύπος περπατάει αμέριμνος στον γεμάτο από παρκαρισμένα αυτοκίνητα πεζόδρομο, αποφεύγοντας με τη χάρη αθλητή του πατινάζ τα διερχόμενα μηχανο-παπάκια..Δε δίνει σημασία. Αυτό που κάνει είναι να ακούει σαν υπνωτισμένος το δολοφονικό τικ-τακ του ρολογιού. Είχε αργήσει...

Ανεβαίνει την εξωτερική, στριφογυριστή μεταλλική σκάλα που οδηγεί στην πίσω είσοδο του αμφιθεάτρου του. Σε κάθε βήμα, σε κάθε σάπιο, σκουριασμένο και χιλιοβαμμένο σκαλοπάτι ευχαριστεί το Θεό και τους Άγιους Πάντες που είναι ακόμη ζωντανός. Φτάνει στην κορυφή αμέριμνος σαν γελάδι στο λιβάδι, βλακωδώς ήρεμος και, κυρίως, ζωντανός.

Με αργά βήματα πλησιάζει προς την πίσω πόρτα. Ψάχνει με το χέρι του κάτω από τις χιλιάδες ανορθόγραφες, κακόγουστες κομματικές αφίσες το χερούλι για να την ανοίξει. "Α να'το", σκέφτεται σκίζοντας με το σουγιά του στα δύο μια ελεεινή διαφημιστική αφίσα ενός φοιτητικού κόμματος με τη χαρακτηριστική απάθεια που τον διακρίνει.

Γυρνάει το χερούλι. "Κλικ-κλικ"... Είναι κλειδωμένα... Όμως όχι, δε θα εκνευριστεί. Δεν είναι λόγος αυτός να πάει στη γραμματεία και να φέρει την Αποκάλυψη. Δε θα εκνευριζόταν ακόμη κι αν τον κουτσουλούσε εκείνο το υπερτροφικό, μαστουρωμένο γκρι περιστέρι που λιαζόταν στο παράθυρο ακριβώς από πάνω του. Το κοίταξε. Ήταν τόσο ταπεινωτικό για το είδος των περιστεριών αυτό το θέαμα, που αν τα υπόλοιπα περιστέρια είχαν ενστερνιστεί τις ναζιστικές θεωρίες του Χίτλερ θα το είχαν κάνει σαπούνι.

Κατέβηκε τη σάπια στριφογυριστή σκάλα, αυτή τη φορά με γρήγορο βήμα. Όχι επειδή είχε χάσει μάθημα, αλλά γιατί η οικολογική συνείδηση των καθηγητών του ήταν τόσο αναπτυγμένη, που τα 9 κλιματιστικά μέσα στο αμφιθέατρο ήταν ρυθμισμένα στους 15°C. Και η γρανίτα του, με 90% νερό, 1% συμπυκνωμένο απόσταγμα εκχυλίσματος φλούδας λεμονιού και 9% συντηρητικά, έλιωνε..

Πέρασε την κύρια πόρτα ελισσόμενος ανάμεσα σε 2 διακριτικούς πίνακες ανακοινώσεων 4 τετραγωνικών μέτρων, που γνωστοποιούσαν τις επόμενες πολιτικές κινήσεις του κυρίαρχου φοιτητικού κόμματος. "Στις 12 το βράδυ τρελό πάρτυ στις εστίες. Μουσική, χορός, ποτό και είσοδος 8€", έλεγε μία από αυτές.

Δεν έδωσε σημασία. Επιτάχυνε το βήμα του προς το αμφιθέατρο. Το ρολόι με το ανελέητο τικ-τακ τού είχε προκαλέσει ηχητική λοβοτομή, όμως εκείνος έστεκε ακόμη στα πόδια του, αγέρωχος και αμέριμνος, με την πλούσια σε Ε γρανίτα του και το χαρακτηριστικό σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη.

Άνοιξε την κύρια πόρτα του αμφιθεάτρου. Ένα κύμα ψύχους ξεχύθηκε κατά πάνω του σαν μανιασμένο πλήθος Ισπανών που ξεχύνονται στους δρόμους τρομοκρατημένοι από τον τεράστιο, μαινόμενο, αρσενικό ταύρο που εκείνοι απελευθέρωσαν πέντε λεπτά πριν από το στάβλο του. Ναι, τώρα η γρανίτα του θα ήταν ασφαλής.

Έκανε ένα βήμα μέσα. Ο καθηγητής της Χημείας τον κοίταξε με βλέμμα που έμοιαζε σαν εκείνο του Cyclops από τους X-men, ικανό να τρυπήσει μονομιάς πλάκα μολύβδου πάχους 67 μέτρων βυθισμένη σε 985 λίτρα βαρέος ύδατος. Ήθελε να του πετάξει το κουτί με τις απαγορευμένες στο 80% των ελληνικών σχολείων κιμωλίες, να τον κοπανήσει με τον ανυπολόγιστης αξίας, μουσειακό προβολέα διαφανειών στο κεφάλι και ύστερα να χοροπηδάει πάνω στη γρανίτα του μέχρι να τον παρακαλέσει με μισό-ξεψυχισμένη φωνή για οίκτο.

Όμως δεν το έκανε. Είχε ένα κύρος. Σήκωσε τα κομψά, καμωμένα από οργανικό πολυμερές πάχους 20 εκατοστών, γυαλιά του από τη κλεοπατρίσια μύτη του και σε μια άθλια προσπάθεια να τον ειρωνευτεί, είπε στο φοιτητή: "Κουφός είστε νεαρέ; Έχω πει ότι οι καθυστερημένοι θα έρχονται από την πίσω πόρτα", δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο "καθυστερημένοι". Κοίταξε ύστερα προς το πολικό αμφιθέατρο για να δει ποιός από τους 15 φοιτητές του δεν είχε γελάσει για να τον κόψει, αλλά απογοητεύτηκε από τη παγερή σιωπή. Ιατροδικαστική έρευνα αργότερα έδειξε ότι τα 9 κλιματιστικά είχαν παραλύσει τα νεύρα του προσώπου τους και είχαν προκαλεσει ψύξη στον κύριο μυ της γλώσσας...

Ο φοιτητής γύρισε και με τη χαρακτηριστική ηρεμία που τον διακρίνει τού απάντησε: "Ήταν κλειδωμένα" και κάθησε στη δεύτερη θέση της πρώτης σειράς, αμέριμνος σαν νεογέννητο μωρό καμηλοπάρδαλης. "Και είναι αυτός σοβαρός λόγος; Όταν είσαι καθυστερημένος να μπαίνεις από την πίσω πόρτα" συνέχισε το απολίθωμα-που-μιλούσε με επιεικώς ελεεινή ειρωνική διάθεση στα λόγια του.

Εκείνος τον κοίταξε. Και το βλέμμα του έμοιαζε με τη φωτιά που καίει το περιεχόμενο του εγκεφάλου των Ελλήνων πολιτικών. Αυτό ήταν. Η ελεεινή του ειρωνεία έπρεπε να τιμωρηθεί. Σηκώθηκε, πήρε τη τσάντα του και τη γρανίτα του και έφτασε στην πίσω πόρτα. Έπιασε το χερούλι και την τράβηξε δυνατά. "Κλικ-κλικ" και πάλι... "Είναι κλειδωμένη;" ρώτησε το ασβεστολιθικό πέτρωμα με τα κυάλια του Ράμπο. "Όχι, απλά εγώ δεν μπορώ να αλλάξω τη μοριακή μου πυκνότητα για να περάσω από μέσα της", ανταπάντησε εκείνος και η φωνή του διαπέρασε το κέρινο ομοίωμα του Μαθουσάλα σαν τη σούβλα που διαπερνάει τον Αμερικάνο ναυαγό που είχε την τύχη να ξεβραστεί σε νησί με κανίβαλους.

Άφησε τη τσάντα του στη θέση που καθόταν, έβγαλε το βιβλίο της Χημείας και το μάθημα συνεχίστηκε μέσα στο αμφιθέατρο-προσομοιωτή ιγκλού.

Κανείς δε θυμάται τι ακολούθησε, γιατί φήμες λένε ότι όταν ο εγκέφαλος καταψυχθεί σταδιακά, χάνει την ικανότητα της ανάκλησης περασμένων γεγονότων. Φήμες όμως λένε ότι το κατεψυγμένο μαμούθ με τα πατομπούκαλα ξεκλείδωσε την πίσω πόρτα στο τέλος του μαθήματος και την έσπρωξε με δύναμη προς τα έξω, βγαίνοντας με φόρα για πάει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο αυτοκίνητό του που είχε περίτεχνα παρκάρει στο πεζόδρομο.

Κάποιοι μάλιστα λένε ότι είδαν ένα πλάσμα που έμοιαζε με αποτυχημένη διασταύρωση βούβαλου με περιστέρι να τον κουτσουλάει καθώς έβγαινε, πάνω στο πανάκριβο λευκό του πουκάμισο, ακριβώς δίπλα στη χρυσή καδένα που φορούσε στο λαιμό. Άλλοι λένε ότι το πουλί εκείνο έπασχε για μέρες από δυσκοιλιότητα, επειδή είχε πιεί νερό από έναν ψύκτη πλούσιο σε θανατηφόρο, καρκινογόνο κάδμιο, από τους δεκάδες που βρίσκονται διάσπαρτοι στο Πιζο-ειδές αρχιτεκτονικό αριστούργημα που οι καθηγητές αποκαλούν πανεπιστημιακό ίδρυμα.

Όμως ο φοιτητής δεν έδωσε σημασία. Έφαγε τη γρανίτα του για να πάρει τα απαραίτητα για την πνευματική του ακεραιότητα και τη σωματική του ανάπτυξη συντηρητικά και, καθώς πετούσε το χαρτάκι στο γεμάτο από κουτιά τσιγάρων καλάθι σκουπιδιών, ψιθύρισε: "Τήσις"