Νέα σκολική χρονιά.

• 3 όροφοι


• κανένα ασανσέρ


• 15 αίθουσες


• κανένα σύστημα εξαερισμού


• 2 πόρτες.


• καμία ξεκλείδωτη


• 20 υπάλληλοι.


• κανένας άνθρωπος


• 3 υποδιευθυντές.


• κανένα ανθρωποειδές


• 5 καθαρίστριες + 2 φύλακες.


• 7 χαραμοφάηδες


• 1 διευθυντής.


• (46/78)*0.0001 εγκεφαλικά κύτταρα


• 300 υποψήφιοι.


• Κανένας εκλεκτός.

1. Δεν είναι το Γκουατάναμο.



2. Δεν είναι το νέο σαδιστικά εξευτελιστικό για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη ριάλιτι σόου του ΑΝΤ1 που διαφημίζεται μέσα από το blog μου.



3. Δεν είναι κάποιο νοσηρό σχέδιο ανακατασκευής των γκούλακ της Σιβηρίας στον 21ο αιώνα.



4. Δεν είναι η νέα ψυχεδελική φαντασίωση της υπο-συντήρηση Φάνης Πετραλιάς.



5. Δεν είναι το 6289ο expansion του Sims.



6. Δεν είναι το άκρως απόρρητο, σατανικά ιδιοφυές σχέδιο του καρεκλοκένταυρου πρωθυπουργού για την αναδιάταξη της κυβέρνησης.

Είναι ο ναός του πνεύματος, του πολιτισμού, της ελεύθερης σκέψης, της δημοκρατίας, της ευψυχίας. Ο ναός της παιδείας. Ένα μέσο ελληνικό σχολικό κτήριο...

Ένα πλήθος θλιβερά μίζερων υπάρξεων συγκεντρώνονται στην αυλή του επιβλητικού αρχιτεκτονικού αριστουργήματος σαν τις βασανισμένες ψυχές που συνήθιζε να συγκεντρώνει στο ανήλιαγο κάστρο του ο Δράκουλας των Καραπαθίων όταν ετοίμαζε τη συνηθισμένη fiesta. Στην αυλή του σχολείου που άντεξε σε σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες και ανέμους εδώ και περίπου 7 δεκαετίες. Τελικά το κάδμιο και ο αμίαντος κάνουν θαύματα.

Μια νέα φουρνιά ατίθασων, βάρβαρων, πρωτόγονων, άγριων πιθηκανθρώπων θα περάσει φέτος από τις παραδοσιακές διαδικασίες απολύμανσης, αποψείρωσης, απεξάρτησης, ψυχολογικής υποστήριξης, εξευγενισμού, παστερίωσης και κονσερβοποίησης, για να δημιουργηθούν οι κουλτουριάρηδες, ελέυθεροι, κριτικά σκεπτόμενοι πολίτες του αύριο. Ένα αληθινό φυτώριο πολιτισμού.

Οι μαθητές συγκεντρώνονται στο κέντρο της αυλής, όπως τα γιγάντια αφρικανικά σαρκοφάγα μυρμήγκια Μαραμπούντα μαζεύονται γύρω από τη λίμνη αίματος που δημιουργείται από τον κρόταφο μιας παράλυτης μισοπεθαμένης νεογέννητης γαζέλας που την κατασπαράζει με χάρη και ομορφιά ένα δεκαπεντάχρονο, ξεδοντιασμένο, ετοιμοθάνατο, τσιμπουριασμένο αρσενικό λιοντάρι. Χάρμα οφθαλμών.

Η φετινή ομάδα των Κινέζων βασανιστών έχει ήδη μαζευτεί στα σκαλοπάτια της κεντρικής εισόδου. "Θα φάτε καλά και φέτος παράσιτα", σκέφτονται ομαδικά με το κοίλο ομοίωμα κολοκύθας που στολίζει τους ώμους τους. Ο εισοδηματίας διευθυντής καλωσορίζει τις εκατοντάδες άμοιρες αγνές ψυχές που κατάφερε να συγκεντρώσει και φέτος με έναν πανηγυρικό λόγο που όμοιό του δεν είχαν ξανακούσει απο πέρυσι τέτοια μέρα ......

Τα λόγια του διευθυντή ηχούν μελωδικά στα αυτιά τους, σαν τη μελωδία των τριών Σειρήνων:

"Μπλα μπλα μπλα. Μπλα μπλα κυλικείο, μπλα μπλα μπλα γυμναστήριο, μπλα μπλα γήπεδο, μπλα μπλα μπλα αίθουσα PC, μπλα μπλα μπλα μπλα κενά μπλα διάλειμμα. Μπλα μπλα μπλα πενθήμερη εκδρομή μπλα μπλα Μύκονο μπλα μπλα."

Ύστερα το ύφος γίνεται πιο αυστηρό και γρήγορο. Η φωνή του τρέμει σαν ξεκούρδιστη κινέζικη απομίμηση δίχορδου μαντολίνου:

"Μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα καταλήψεις μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα. Μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα τιμωρία μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα αποβολές μπλαμπλαμλαμπλαμπλα αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος μπλαμπλα."

Και ύστερα η ακατάπαυστη ροή των λέξεων σταματά από το παρανοϊκό χειροκρότημα των κοψοφλεβιασμένων από τη βαρεμάρα Κινέζων βασανιστών.

Η τελετή του καλωσορίσματος κλείνει με τον αγιασμό από τον ιερέα της περιοχής. Μια περίεργη σιγή επικρατεί στο συγκεντρωμένο στην αυλή κοπάδι. Οι καθηγητές έχουν απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας από το σύμβολο του σταυρού. Δύσκολο να πει κανείς τι σκέφτονται τα εκατοντάδες wanna-be-tormented μυαλά που ευλογεί ο ιερέας με τον βασιλικό, τον σταυρό και τον αγιασμό:

• "Σιγά μην είναι ατόφιο χρυσάφι."


• "Έχει ανθρακικό αυτό;"


• "Αυτό το πράσινο καπνίζεται;"


• "ΚΑΙΕΙ ΚΑΙΕΙ ΚΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ......."

Η τελετή του καλωσορίσματος τελείωσε. Οι βασανιστές χωρίζουν τους υποψήφιους του μαρτυρίου σε ομάδες. Τους φορτώνουν σαν μουλάρια με το απαραίτητο 20κιλο φρεσκοτυπωμένο βάρος που θα τους συνοδεύει στην υπόλοιπη σαδομαζοχιστική χρονιά που θα περάσουν μαζί τους.

Μια τελευταία ευχή από τον χαραμοφάη αρχιβασανιστή: "Καλή σχολική χρονιά να έχουμε"

Μια τελευταία ευχή από όλους: "Καλή επιτυχία στις πανελλαδικές."

Μια τελευταία ευχή από εμένα: "Ας μην ευχηθεί τίποτα από τα δυο ο επίτιμος."

Καλή σκολική χρονιά

Σκολικός: Οξύτατος πόνος που προκαλείται από τη σύσπαση των μυϊκών τοιχωμάτων του παχέος εντέρου, η εμφάνιση του οποίου συνήθως συμπίπτει με την έναρξη κάθε νέας σχολικής χρονιάς. Οι βασανισμένοι από τον πόνο μαθητές συνηθίζουν να ζητούν απεγνωσμένα από τη δασκάλα τους να "πάνε τουαλέτα" αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας, ευελπιστώντας ότι θα ανακουφιστούν με μια ισχυρή εντερική εκκένωση. Συνήθως η δασκάλα αρνείται την επίσκεψή τους στην τουαλέτα και οι μαθητές συνεχίζουν να βασανίζονται από το σκολικό, μη μπορώντας να επελευθερώσουν τα εσωτερικά τους αέρια κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Από εκεί προέρχεται η φράση: "Στην ώρα της δε μπορούμε ούτε να κλάσουμε."