Such a M-Peach

Μανιταροπριγκίπισσα Peach

Προσοχή

Αυτή η ανάρτηση απαιτεί γνώση παλιότερης ανάρτησης που μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://erevierax.blogspot.com/2009/06/blog-post.html

Μια η ώρα το μεσημέρι κι ο ήλιος ντάλα. Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή καμήλα. Και τι καμήλα; Υδρόβια Βακτριανή του Νιαγάρα. Με δυο καμπούρες.

Τώρα όμως πλησίαζε η ώρα της. Λίγο ακόμη ήθελε μέχρι να ανέβει στην κορυφή. Εκεί ψηλά, πάνω σε έναν από τους επιβλητικούς γκρι λασπόπυργους εκείνης της πανεπιστημιούπολης, βρισκόταν το μπουντουάρ της πριγκιπέσσας Μ-Peach. Σκέφτηκε ότι βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση. Ήταν σίγουρος ότι κανένας δράκος δε θα είχε τοποθετηθεί, αλυσοδεμένος από τα αχαμνά, στην είσοδο για να τη φυλάει. "Εδώ δεν άντεχε να τη φιλάει άντρας, θα άντεχε ο δράκος;", σκέφτηκε και ξεκαβαλίκεψε τη καμήλα του.

M-Peach (ελληνιστί: Μπίτς): Ζωντανό αρχετυπικό φουσκωτό ανθρώπινο ομοίωμα της θεόχαζης Μανιταροπριγκίπισσας Peach, δευτεραγωνίστριας γνωστής ατέλειωτης σειράς βιντεοπαιχνιδιών που βρίσκεται υπό τον απόλυτο μετοχικό έλεγχο τού Χάιλάντερ. Εδώ και αιώνες τη συναντάμε να τρέχει αγωνιωδώς για την ελευθερία της μέσα σε μια ρόδα για χάμστερ. Στον ελεύθερο χρόνο της αρέσκεται στο να χάνεται σε ευθείς διαδρόμους μέσα σε ανήλιαγα κάστρα και να κραυγάζει με αλυχτά για τη σωτηρία της από τον σωτήρα της Υπερ-Μάριο το Ελληνόπουλο. Ο εγκέφαλός της έχει τις διαστάσεις ενός ροδάκινου (βαρβαριστί: peach) κατηγορίας μεγέθους M (ελληνιστί: μίντιουμ). Η διάθεσή της παρουσιάζει διακυμάνσεις, ανάλογες με το είδος μανιταρόσπορου που καταναλώνει, συνήθως από θεόχαζη γεροντοκόρη σε θεόχαζη σκύλα και τούμπαλιν.

Ο φανταστικός-αρχετυπικός-χολυγουντιανός-κοντός-άσχημος συμπολεμιστής του, ο Γαβριέλος, ξεκαβαλίκεψε κι αυτός το κοκκινότριχο λάμα του και ακόνισε το οκταδιάστατο chakram του πάνω σε λέπια αρσενικής ιπτάμενης πέστροφας των Ιμαλαΐων. "Θα θωπεύσεις σάρκα γριας m-peach απόψε" ψιθύρισε φαφούτικα στο γεροντοφάγο λάμα του κι εκείνο έτριξε τα δόντια του λυσσαλέα, όσο ο καμηλοκαβαλάρης ακόνιζε το κατάνα του πάνω στην ψόφια ιπτάμενη πέστροφα. Σούφρωσε εξοργισμένος το ράμφος του, κοιτάζοντας το ξεζουμισμένο ιπτάμενο κουφάρι, και ψέλλισε: "Δεν έχει ζουμάκι!". Ο Γαβριέλος προχώρησε και τράβηξε ένα άππερκατ με σιδηρογροθιά στο ράμφος τού καμηλοκαβαλάρη για παρηγοριά και καλή τύχη. Εκείνος αυτοκοπάνησε με τη ξεζουμισμένη πέστροφα το ράμφος του για να ενισχύσει την ευχή. "Είναι καλός οιωνός. Θα χυθεί ζουμί γριας απόψε!", είπαν με μια φωνή καθώς κατευθύνονταν προς την είσοδο του πύργου.

Ανέβηκαν πολλά σκαλοπάτια. Τόσα πολλά που ο κατοικίδιος Μπέλληνας, που πάντα τον συντρόφευε στις εξορμήσεις του, είχε πετάξει τη γλώσσα έξω και βέλαζε αγκομαχώντας σαν να τον ποδοπατούσε αφρικανικός ελέφαντας χορεύοντας Kalinka. Ίσως βέβαια να έφταιγε το γεγονός ότι ήταν απετάλωτος, αλλά ο αφέντης του δεν είχε χρόνο για προβατοπετάλωμα εκείνη τη στιγμή. Του τράβηξε μια κλωτσιά και τον πέταξε από το παράθυρο, 18 ορόφους ψηλά, για να ξεκουραστεί στο έδαφος, δίπλα στη καμήλα και το λάμα. Ο Μπέλληνας έπεφτε για 6 λεπτά και ύστερα έσκασε ασφαλής με το παραγεμισμένο με αφρολέξ κρανίο του πάνω στην άσφαλτο. Ένα βέλασμα ευχαρίστησης ακούστηκε τη στιγμή που οι δυο πολεμιστές έφταναν στην κορυφή του πύργου. Δεν είχαν χρόνο για χάσιμο. Είχαν πάει εκεί για μπίζνες. Για να δει το γραπτό του.

Έξω από το κελί της M-Peach είχαν μαζευτεί κάθε καρυδιάς καρύδια. Κοίταξε καλά και στο βάθος διέκρινε και μερικά φυστίκια. Δεν του άρεσε καθόλου το θέαμα. Δεν ήταν Αιγίνης. Προχώρησε μαζί με τον κοντό ακόλουθό του προς το τέρμα τού διαδρόμου για να πάρει σειρά. Κάθε δυο βήματα ακουγόταν η τελετουργική φράση εξορκισμού της δαιμονικής γεροντοκόρης που εξουσίαζε τις τύχες τους: "Α κι εσένα με 3 σε έκοψε. Κι εμένα.". Έβγαλε το αριθμητήρι του και μέτρησε 12 άτομα να περιμένουν στην ουρά. Αμέτρητα ακόμη και με τη χρήση όλων των δαχτύλων και των δυο χεριών του. Δεν είχε ξαναδεί τέτοια ουρά ούτε σε πιάνο.

Έκατσαν σε ένα παγκάκι να ξαποστάσουν. Ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά, σαν μισή σταγόνα αποστάγματος φαιάς ουσίας από στιμμένο εγκέφαλο πολιτικού. Ξάπλωσε το υπεργυμνασμένο, τσακνορίσιο κορμί του στο παγκάκι για ένα λεπτό, όσο ο ακόλουθος ετοίμαζε μερικά ξερά παξιμάδια για τον αφέντη του. Ξαφνικά η πόρτα του κελιού άνοιξε και μια παγερή σιωπή κάλυψε τη βαβούρα των ξηρών καρπών που περίμεναν στην ουρά. Εκείνος δεν έδωσε σημασία. Παρέμεινε ξαπλωμένος. Μια βαριά σκιά κάλυψε σιγά-σιγά το κορμί του. Ένιωθε τόσο ασφυκτικά, όσο το μαξιλάρι του καναπέ του Οβελίξ. "Ηλιοθεραπεία κάνεις;", είπε μια φωνή που έμοιαζε με γρατσούνισμα ξεκούρδιστου μπουζουκιού.

Σήκωσε το βλέμμα του αγέρωχα και η ματιά του διασταυρώθηκε με αυτή του όντος. Ήταν απερίγραπτη στιγμή. Η m-peach στεκόταν μπροστά του ντυμένη σαν τον Βασιλιά Καρνάβαλο και είχε κάνει μια απελπισμένη προσπάθεια να τον ειρωνευτεί πρώτη! "Λαμποθεραπεία" απάντησε εκείνος, αλλά ΑΥΤΟ είχε ήδη φύγει για να ξαναχωθεί στο κελί της. "Κοντεύει η ώρα σου ΠΡΑΓΜΑ" σκέφτηκε και ξαναξάπλωσε πάνω στο παγκάκι.

Λίγες στιγμές αργότερα μια κοπελίτσα σύρθηκε από το κελί της γεροντοκόρης και μέσα από τους λυγμούς της οι ξηροί καρποί κατάφεραν να αποσπάσουν την πληροφορία: Της κατέβασε το βαθμό από 3 σε 2, επειδή ζήτησε αναβαθμολόγηση. Εκείνος δεν απόρησε. Ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Σηκώθηκε και πλησίασε στην πόρτα του κελιού. Τώρα ήταν η σειρά του να βγει στη σκηνή. Άλλη μια κοπέλα βγήκε από το θάλαμο, ξεσκισμένη από τα πιρούνια της Ελίζαμπεθ Μπάθορι. "Εμένα δε μου είχε βάλει καν βαθμό. Έγραψε ότι δεν προσήλθα." κατάφερε να ψελλίσει, λίγο πριν τραβήξουν το κουφάρι της οι ξηροί καρποί για περισσότερη ανάκριση. Άνοιξε τη πόρτα και μπήκε μέσα. Ύστερα την έκλεισε, κλείδωσε και κατάπιε το κλειδί. Ήταν ώρα για μάχη.

Αυτός είναι ο διάλογος που ακολούθησε:

Ερεβιέραξ -"Χαίρετε. Τι κάνετε;"

Μπίτς - "Εδώ, περιμένουμε να φύγετε και να μη μας βασανίζετε άλλο."

Ε-"Εμείς σας βασανίζουμε; Για ποιο λόγο;"

Μ-"Καλοκαιριάτικα έρχεστε να δείτε τα γραπτά σας."

Ε-"Έχουμε και καλύτερα πράγματα να κάνουμε. Αύριο δίνουμε μάθημα υπόψιν. Γιατί δε τα διορθώσατε νωρίτερα;"

Μ-"Ήταν πολλά. Τέλος πάντων τι θέλεις εδώ;"

Ε-"Να δω το γραπτό μου προφανώς. Δυο ώρες αυτό περιμένω." (της δίνει την φοιτητική κάρτα για εξακρίβωση στοιχείων)

Μ-"Γιατί θες να το δεις;" (ψάχνει κάτι πεταμένα χαρτιά πάνω στο γραφείο)

Ε-"Γιατί, προφανώς, περίμενα μεγαλύτερο βαθμό."

Μ- "Πόσο πήρες;"

Ε- "Τρια."

Μ- "Α εδώ είναι. Για να δούμε τι έγραψες." (διαβάζει το γραπτό)

Ε- "Περίμενα αρκετά παραπάνω. Φυσικά δεδομένου του ότι είδα στο βιβλίο ότι αυτά που έγραψα ήταν σωστά, μετά το τέλος της εξέτασης."

Μ- "Αυτά που γράφεις είναι λάθος."

Ε- "Γιατί είναι λάθος; Στις σημειώσεις διάβασα ακριβώς αυτά."

Μ- "Ποιες σημειώσεις; Εγώ δε δίνω σημειώσεις."

Ε- "Το έχω παρατηρήσει. Αν δίνατε μπορεί και να καταλαβαίναμε. Εγώ πάντως έγραψα στις σημειώσεις ό,τι άκουγα στο αμφιθέατρο. Από το μυαλό μου δεν τα έβγαλα."

Μ- "Δε ξέρω τι σημειώσεις έγραψες και δε με νοιάζει. Εγώ σας έδωσα βιβλίο για να διαβάσετε."

Ε- "Ναι. Και το διάβασα και δεν κατάλαβα λέξη. Είναι υπερβολικά δυσνόητο. Γι'αυτό κατέφυγα στις σημειώσεις."

Μ- "Δυσνόητο; Είσαι ο πρώτος που μου το λέει. Τόσα παιδιά μού λένε να μη το αλλάξω επειδή είναι πολύ καλό. Κι εγώ έχω κάνει έρευνες πάνω σε αυτό."

Ε- "Δε με ενδιαφέρει τι λένε τα άλλα παιδιά. Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι μεταφράστηκε με Systran. Διαβάστε εδώ." (της δείχνει στο βιβλίο την απάντηση στο θέμα που του είχε διαγράψει σαν λανθασμένο)

Μ -"Μμμμμ κατσε."

Ε- "Το κείμενο έχει συντακτικά, γραμματικά και εννοιολογικά λάθη. Δεν καταλαβαίνω γρι. Μέχρι και οι γραφικές παραστάσεις έχουν περιγραφεί λάθος. Η μετάφραση είναι χάλι μαύρο."

Μ- "Ναι έχεις δίκιο."

Ε- "Ναι γι'αυτό διάβασα από τις σημειώσεις." (τον διακόπτει)

Μ- "Αυτό το βιβλίο το διδάσκουν στην Αμερική και την Αγγλία στα καλύτερα πανεπιστήμια. Το έχω διαβάσει πάρα πολλές φορές. Μου λες ότι είναι λάθος;"

Ε- "Κοιτάξτε, εγώ μεταπτυχιακό στην οικονομία δεν έχω κάνει. Ούτε συμφέροντα έχω να δυσφημίσω το βιβλίο. Όμως δε νομίζω πως χρειάζεται μεταπτυχιακό για να καταλάβω ότι το κείμενο είναι άθλια μεταφρασμένο και νόημα δεν βγαίνει."

Μ- "Το διδάσκουν στην Αμερική και την Αγγλία!"

Ε- "Ναι το διδάσκουν! Στα Αγγλικά!"

Μ- "Τέλος πάντων! Θα δω τι θα κάνω με το βιβλίο! Οι απαντήσεις σου είναι εντελώς λάθος!"

Ε- "Πείτε μου τι είναι λάθος παρακαλώ."

Μ- "Είναι λάθος. Εντελώς. Δεν έχει καταλάβει τίποτα. Μάλλον οι σημειώσεις σου δε τα γράφανε καλά ε;"

Ε- "Θέλω να μου εξηγήσετε τι είναι λάθος στην απάντηση."

Μ- "Είναι πολύ λάθος. Είναι δομικά λάθος." (προσπαθεί να τον μπερδέψει με δύσκολη γλωσσική ορολογία)

Ε- "Τι είναι;" (κρατιέται μη πεθάνει στο γέλιο)

Μ- "ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ! ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ!" (ξεφυσάει σαν τρελή)

Ε- "Αυτό θα το κρίνει η πολεοδομία, όχι εσείς."

Μ- "Το γραπτό σου είναι προβληματικό! Λυπάμαι δεν ξέρεις τίποτα! Να το ξαναδιαβάσεις!" (δεν κατάλαβε τι της είπε)

Ε- "Έστω. Άκρη δε βγάζουμε βλέπω. Τέλος πάντων."

Μ- "Όχι έστω, όχι έστω! Να το ξαναδιαβάσεις για να περάσεις!"

Ε- "Να το ξαναμεταφράσετε σωστά για να το ξαναδιαβάσω. Τα λέμε στο πτυχίο."

Αυτά είπε εκείνος και χάθηκε από τα μάτια της, όση ώρα εκείνη ούρλιαζε δαιμονισμένα: "ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ, ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ". Φυσικά τον έκοψε και δεύτερη φορά στο μάθημα.

Όποιος ξέρει, μπορεί να πείσει.

Όποιος δεν ξέρει, προσπαθεί να μπερδέψει.

Όποιος δεν μπορεί να μπερδέψει, προσπαθεί να διδάξει.