Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Ερωταποκρίσεις


Πετάχτηκε από το κρεβάτι του σαν βάτραχος που βυθίζεται αργά σε βασιλικό ύδωρ. Τα μάτια του έκαιγαν σαν πυρκαγιά που ξέσπασε τυχαία σε δασική έκταση που είχε ήδη πολεοδομηθεί. Οι ανεμιστήρες του υπολογιστή του λειτουργούσαν σαν Ιάπωνες υπάλληλοι μετά από δεκάλεπτο ξεκούρασης και ο εγκέφαλός του πάλευε να ξεφύγει από την επήρεια του κέντρου ελέγχου των παρομοιώσεων, όπως τα Ιρακινά γυναικόπαιδα από τους Αμερικάνους πεζοναύτες.


Ξημέρωνε Δευτέρα και άλλο ένα πανηγυρικό δεκάωρο στα γκούλαγκ θα γέμιζε την εβδομάδα του με ζωντάνια και ευεξία. Βούρτσισε τα μάτια του σαν ερμαφρόδιτο σφουγγάρι καρτούν και άνοιξε το ψυγείο για να φτιάξει πρωινό. Δεν ήξερε τι να πρωτοδιαλέξει και αποφάσισε να προτιμήσει το καθιερωμένο: αέρα κοπανιστό.


Φόρεσε τη τσάντα του, πήρε το φρεσκοακονισμένο πάσσαλο, το καρότο και το μαστίγιο, έκλεισε υπαινικτικά το μάτι στο παράθυρο και κόλλησε τη γλώσσα του στο σύστημα αναγνώρισης σάλιου της εξώπορτας σαν Έλληνας πρωθυπουργός σε ποδιές Ευρωπαίων διαμεσολαβητών. Κλείδωσε και βγήκε από την πολυκατοικία, καλπάζοντας προς την όαση της γνώσης σαν αράπης μετά από κλύσμα με νέφτι.


Ήταν ώρα για μάθημα. Αυτό τουλάχιστον έδειχναν οι ορδές των 450 φοιτητών που συνέρρεαν στο αμφιθέατρο των 150 θέσεων, σαν λαθρομετανάστες σε κάποιο λιμάνι της Εγγύς Ανατολής. Προχώρησε με το ανάλαφρο βήμα του πάνω σε πτώματα ποδοπατημένων φοιτητόμορφων και πασσαλώθηκε σε ένα έδρανο κοντά στη μονίμως κλειδωμένη έξοδο κινδύνου.


Ένα ομοίωμα του Danny DeVito στο ρόλο του Penguin μπήκε στην αίθουσα και συστήθηκε ως ο φετινός υπεύθυνος μύησης του τμήματος στις τελετές επίλυσης εξισώσεων ανωτέρων μαθηματικών. Κροτάλισε για λίγο τις κιμωλίες στα χέρια του και μεθυσμένος από τον μαγευτικό τους ήχο ξεκίνησε να απαγγέλει:


"Οι μιγαδικοί αριθμοί μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα. Συμβολίζονται σαν z = a + b i , όπου οι a,b μπλα μπλα μπλα και i είναι η φανταστική μονάδα. Διεθνώς, αλλά και στο ΣΕΜΦΕ, το σύμβολο της φανταστικής μονάδας είναι το i. Τόσα χρόνια δεν έχω καταλάβει γιατί μόνο στο δικό σας τμήμα χρησιμοποιείτε το j. Μου έχει μείνει πραγματικά αυτή η απορία για το τμήμα σας, αλλά τέλος πάντων."


Αυτά δήλωσε ο μοσχαναθρεμμένος στα εκτροφεία του ΣΕΜΦΕ ιεραπόστολος σε μια απελπισμένη προσπάθεια ειρωνείας και απαξίωσης των φοιτητών που πλήρωναν το μισθό του. Όμως ο παλουκωμένος φοιτητής ήταν φιλεύσπλαχνος και στοργικός. Τον κοίταξε κατάματα και του έλυσε τη χρόνια απορία:


"Εμείς με i αναπαριστούμε το ρεύμα. Εδώ έχουμε πλακέτες. "


Αλλά το πλάσμα τον αγνόησε. "Μη του δίνεις σημασία και όλα θα πάνε καλά. Δεν είναι εδώ, δεν υπάρχει, είναι η φαντασία σου. Ναι, όλα είναι καλά." σκεφτόταν από μέσα του όσο σκάλιζε τα προσυλητιστικά του κείμενα στον πίνακα.


Λίγη ώρα αργότερα αποχώρησε τρεμάμενος και σκονισμένος για να κουρνιάσει στην θαλπωρή του μοναδικού μέρους που αποκάλεσε σπίτι: το κελί του στο κτήριο Μαθηματικών.


Όμως το πρόγραμμα της παράστασης συνεχιζόταν. Το επόμενο νούμερο ήταν μια ανθρώπινη εκδοχή του mr Krabs. Με μάτια που καθρέφτιζαν το δολάριο έριξε μια διαπεραστική ματιά στους θεατές του. Πήρε μια κιμωλία στις δαγκάνες του, την έσπασε στα 12 και έλιωσε ένα από τα κομμάτια της στον πίνακα γράφοντας τις λέξεις "επιστήμονας" και "μηχανικός". Ύστερα μίλησε λακωνικά, προσέχοντας να μη σπαταλήσει ούτε μια παραπανίσια λέξη:


"Ο επιστήμονας δουλεύει για την επιστήμη και την κοινωνία. Ο μηχανικός μόνο για τα λεφτά. Υπάρχουν ερωτήσεις;"


Ο φοιτητής ενθουσιάστηκε. Αυτή η θεία αποκάλυψη τον έκανε να βρει επιτέλους το νόημα που έψαχνε για να συνεχίσει να αυτοπασσαλώνεται για αρκετά εξάμηνα ακόμη σε εκείνο το μίζερο χαράκωμα. Χιλιάδες μισάνθρωπες, υλιστικές σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του. Είχε ήδη οραματιστεί το αντικείμενο της διπλωματικής του: Μετασχηματιστής ανθρώπων σε ευρώ.


Ο μέντοράς του όμως διέκοψε αυτή τη ψυχωφελή ροή σκέψεων με μια φράση μεστή σοφίας, σαν πτώση τάσης κατά τη διάρκεια format:


"Δεν υπάρχουν ηλίθιες ερωτήσεις. Μόνο ηλίθιες απαντήσεις."


Μια αναταραχή ξέσπασε στην αίθουσα. Η επίδραση του αιθέρα στους εγκεφάλους των φοιτητοειδών είχε αρχίσει να εξασθενεί και έδιναν ξανά σημεία ζωής. Άναρθρες κραυγές αγωνίας αντηχούσαν στα κομματικά παραπετάσματα που κάλυπταν τους τοίχους.


Ο πνευματικός ηγέτης φανερά εκνευρισμένος πήρε μια βαθιά ανάσα και μίλησε δυνατά με εμφανέστατο ειρωνικό τόνο στα λόγια του:


"Συγγνώμη, μπορείτε να με αφήσετε να τελειώσω το μάθημα;"


Ο φοιτητής δεν άντεξε. Αυτή η φράση τον χτύπησε στην υπόφυση. Ήταν αλυσιδωτή αντίδραση και δεν υπήρχε γυρισμός. Τα εγκεφαλικά του κύτταρα επεξεργάστηκαν αστραπιαία την ερώτηση και έστειλαν την απάντηση στην άκρη της γλώσσας του. Έσφιξε το σαγόνι του για να την κρατήσει μέσα, αλλά δεν ήταν αρκετό. Οι λέξεις έφτασαν στα χείλη του και τις έφτυσε στα μούτρα του πνευματικού του γκουρού:


"Αυτή ήταν μια ηλίθια ερώτηση."



Σαρ-σκασμός © : η αντίδραση εκείνου που μόλις ταπώθηκε με ένα σαρκαστικό σχόλιο.

4 σχόλια:

  1. Η προσβολή του πνευματικού σου ηγέτη καμιά φορά συνεπάγεται την καταξίωσή σου ως αιώνιος φοιτητής...
    Ο αέρας κοπανιστός πάντως είναι κι εμένα από τα αγαπημένα μου πρωινά γεύματα. Ενίοτε τον συνοδεύω και με καμιά μπουγάτσα, έτσι για συμπλήρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Δεν υπάρχουν ηλίθιες ερωτήσεις. Μόνο ηλίθιες απαντήσεις."


    καληνύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ,ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΑΠΟ ΑΒΓΑ,ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΝΙΑ :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραία τώρα έμαθα και πώς λέγονται. Ηλίθιες ερωτήσεις. Είχα βαρεθεί να τις ακούω χωρίς να ξέρω πώς λέγονται. Και να σκεφτείς ότι είμαι ακόμα στο Γυμνάσιο.

    -Σιχαίνομαι τον κοπανιστό αέρα. Μου πέφτει λίγος. :P

    -Καλό Πάσχα! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τζιτζικοκραύγασε τώρα που μπορείς. Ο τελευταίος αναγνώστης που έκανε αρνητικό σχόλιο ήταν ο Ακέφαλος Καβαλάρης. Αν και τότε ήταν σκέτο Καβαλάρης.