Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Κι ευτυχισμένος ο νέος έτος

Ουδέν σχόλιον © 2010 - Demotivated by Erevierax


Αγνώστου Ταυτότητας Μετανάστης Έξω Από Την Πόρτα: "Καλή νημέραααα Νάρχοντεεεες. Κι ααααα νει, κιανει ναι ο ρισμόοοοος σας. Χριστού τη θείαα γέννησήηηη ναααα μπω, να μπω στ' αρχοντικόοοο σας."

*Ταμπούρλα, κιθάρες, φλάουτα, φλογέρες και αλυχτά σταματάνε, μόλις πατάει το off στο ραδιοφωνάκι που έκραζε τα κακάλαντα.*

Σκέφτομαι: Να μπεις. Να μπεις κι αν θες να βγω εγώ, αν είναι να σταματήσεις να βιάζεις τα αυτιά μου.

Ευτυχώς ήταν στον γείτονα. Σκέφτηκα να κάνω τον ψόφιο και να χωθώ σε κοπριά αλόγου για να με μυρίσουν και να τους φανώ νεκρός, αλλά ευτυχώς τους εγκατέλειψε γρήγορα το Πνεύμα που τους είχε δαιμονίσει από τις πέντε τα χαράματα. "Κι ευτυχισμένος ο νέος έτος" τους άκουσα να λένε χαιρέκακα, καθώς δάγκωναν τα κέρματα που θα προσέφεραν στον αφέντη τους.

Συμβαίνουν αυτά την παραμονή των Χρεοστουγέννων και της ΠΡΟΤΟχρονιάς. Δε φταίνε αυτοί, ούτε και η μάνα τους που τους γέννησε, αλλά η οικονομική κατάσταση της χώρας. Δυο μέρες θα πουν κακάλαντα και θα γεμίσουν το ντάτσουν 3 φορές. "Η φτώχια τέχνες κατεργάζεται" λέει μια παροιμία. "Μάθε τέχνη κι άσε την κι αν πεινάσεις πιάσε την" έλεγε μια άλλη. Κι αν δεν προτίθεται κάποιος να τους διδάξει βουβές τέχνες, όπως για παράδειγμα αγγειοπλαστική, κηπουρική, σιδηρουργική ή ζαχαροπλαστική, θα συνεχίσουν να επιδίδονται στην τέχνη που τους δίδαξε το Πνεύμα.

Χρεοστούγεννα: Μια εύθυμη γιορτή κατα την οποία τα χρέη πολλαπλασιάζονται μονογονικά, γεννώντας από 4 έως 6 νεογνά κάθε 8 λεπτά μέσα σε κάθε πιστωτική κάρτα, μέχρι αυτή να γεμίσει σαν το 230 (Ακρόπολη-Ζωγράφου) μετά από τετράωρη στάση εργασίας. Σύμφωνα με το εθιμοτυπικό, την παραμονή της εορτής ορδές αλαφιασμένων Μπελλήνων τριγυρνούν από σπίτι σε σπίτι, οπλισμένοι με τρίγωνα και άλλου τύπου κρουστά, έγχορδα, πνευστά, εκκλησιαστικά ή ανθρώπινα όργανα, απαγγέλοντας ένα απειλητικό ύμνο με τον οποίο προειδοποιούν τους ενοίκους ότι σκοπεύουν να εισβάλλουν. Οι ένοικοι, προκειμένουν να αποτρέψουν την εκπλήρωση της φράσης "να μπω στ' αρχοντικό σας", καταφεύγουν στη δωροδοκία. Οι ξενιστές του Χρεοστουγεννιάτικου Πνεύματος καταπίνουν τα κέρματα και κατευθύνονται αμίλητοι στο επόμενο σπίτι, έχοντας εξασφαλίσει ένα αντιστάθμισμα των νεογέννητων χρεών τους. Γεγονός είναι πάντως ότι αν ο ένοικος δεν είναι απόγονος της -εχθρικής προς το Πνεύμα- φυλής των Ναρχόντων, τότε δεν διατρέχει κανέναν απολύτως κίνδυνο από τους κακαλαντιστές.

ΠΡΟΤΟχρονιά: Άλλη μια εύθυμη γιορτή που ακολουθεί 7 μέρες μετά από αυτή των Χρεοστουγέννων. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας πραγματοποιούνται λαϊκά προσκυνήματα προς τα απανταχού τζογοπρακτορεία. Εκεί οι καταχρεωμένοι Μπέλληνες προσπαθούν γονατιστοί να εξευμενίσουν τις Μοίρες, θυσιάζοντας φρεσκοτυπωμένα δελτία ΠΡΟΤΟ στο βωμό του ΟΠΑΠ (Όλοι Παίρνουν Αλόγου Παπούτσι) με την ελπίδα ότι η τύχη θα τους χαμογελάσει και δε θα έχει το χαμόγελο της Μαλάμως. Μετά από τόσες μέρες τζόγου η οικογένεια μαζεύεται γύρω από το τζάκι και σύσσωμη παρακολουθεί με αγωνία την κλήρωση του ΠΡΟΤΟ. Στο δεκάλεπτο των διαφημίσεων που μεσολαβεί μέχρι να αρχίσει η επόμενη κλήρωση του λαχείου ανταλλάσσουν γρήγορα ευχές, παρακολουθούν την αλλαγή του χρόνου στην κρατική τηλεόραση, κόβουν βασιλόπιτα, παίζουν επιτραπέζια, γελάνε και γλεντάνε με την καρδιά τους ελπίζοντας ότι τόσο γέλιο δε θα τους βγει ξινό.

Κακάλαντα: Επωδές και κλυδωνισμοί που εκτελούνται από Μπέλληνες κατηλημμένους από το Πνεύμα. Συνήθως οι δέκτες αυτών των μαγικών ύμνων είναι οι "Νάρχοντες", αιώνιοι εχθροί του Πνεύματος. Το περιεχόμενο των κακαλάντων είναι άκρως απειλητικό και δείχνει το μηδαμινό σεβασμό που τρέφουν οι δαιμονισμένοι Μπέλληνες για το οικογενειακό άσυλο. Αν οι Νάρχοντες δεν τους αποδώσουν τον φόρο ειρήνης τους με το Πνεύμα, οι αδυσώπητοι κακαλαντιστές δε θα διστάσουν να "μπουν στο αρχοντικό τους" και να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο. Φυσικά οι υπόλοιποι που δεν ανήκουν στη φυλή των Ναρχόντων δεν κινδυνεύουν από αυτή τη φρικαλέα μαγεία. Το μόνο που μπορούν να τους προκαλέσουν τα αγριοβελάσματα είναι οξύ κακαλικό οίδημα.

Σάντα Κλόουζντ: Επίσης γνωστός και ως "Πνεύμα των Χρεοστουγέννων". Έχει ακόρεστη πείνα για γάλα, κουλουράκια και λεφτά από κακάλαντα. Σε αντίθεση με τον Παγκαλικάντζαρο δεν έχει σταθερό σώμα, αλλά δαιμονίζει ξενιστές και τρέφεται από το στόμα τους μέχρι να σκάσουν. Λέγεται ότι αναλαμβάνει να αναθρέψει τα μικρά χρεη που γεννιούνται στις πιστωτικές κάρτες μέχρι να θεριέψουν και να γίνουν ολόκληρες ακάλυπτες επιταγές. Επιλέγει μια χώρα κάθε χρόνο στην οποία εγκαθίσταται μέχρι να την καταστρέψει ολοκληρωτικά. Μετά την απομύζηση κάθε χρηματικού πόρου και τον πολλαπλασιασμό των χρεών, τα αφήνει να αναπτυχθούν μόνα τους και αποχωρεί για να σχεδιάσει το επόμενό του χτύπημα. Ο μοναδικός τρόπος να γίνει αντιληπτή η παρουσία του, εκτός από τα πτώματα σκασμένων ξενιστών, είναι η παρατήρηση λευκών πινακίδων στις πόρτες των καταστημάτων που φέρουν πάνω τους με κόκκινο χρώμα την ένδειξη "CLOSED".

Μετά το εγερτήριο έπρεπε επειγόντως να τραφώ, αλλιώς το στομάχι μου θα άρχιζε να λιώνει σιγά-σιγά το εσωτερικό μου, μέχρι να μείνει μόνο ερυθρός και νωτιαίος μυελός. Δε μου άρεσε η ιδέα κι έτσι στράφηκα στην κατανάλωση παραδοσιακών Χρεοστουγεννιάτικων γλυκών: κουραδαμπιέδων και φελλομακάρονων.

Κουραδαμπιές: Άμεση υποεξέλιξη του παραδοσιακού γλυκίσματος με άχνη ζάχαρη. Μετά την υποταγή του μπελληνικού βοσκοτόπου στο IMF (interracial motha fockers), έγιναν αναγκαστικές περικοπές στα έξοδα παρασκευής αυτού. Έτσι αντί για μπισκότο χρησιμοποιείται πλέον ατόφια βοϊδοκουράδα στους εργοστασιακούς ή μπελληνοκουράδα στους σπιτικούς κουραδαμπιέδες. Αξιόλογη μαρτυρία για μια εναλλακτική παρασκευή του γλυκίσματος με φρυγανιά αντί για μπισκότο αποτελεί η λαϊκή παροιμία "κάναμε το σκ4τό μας παξιμάδι".

Φελλομακάρονα: Εξωγήινη συνταγή μακαρονάδας που καταναλώνεται μαζικά την περίοδο των Χρεοστουγέννων. Για την εκτέλεσή της απαιτείται το παραδοσιακό, μπελληνικό, γιορτινό μακαρόνι που έχει διαστάσεις τεράστιας πίκλας. Κατά τη διάρκεια της παρασκευής τους γίνεται συνεχής απαγγελία του μαγικού ύμνου Φελλοί Na'vi Dad, ενόσω εκατοντάδες φελλοί θρυμματίζονται και ανακατεύονται συνεχώς, μέχρι να καταλήξουν σε ένα παχύρρευστο, κωλλώδες, καφέ υγρό. Με αυτό το υγρό θα περιχυθούν τα κοντόχοντρα μακαρόνια για να παρασκευαστεί τελικά το γλύκισμα. Λέγεται ότι οι Μπέλληνες διδάχτηκαν τη συνταγή από τον πατριάρχη των Na'vi, ο οποίος, σε μια επίσκεψή του στη Γη, τους ζήτησε να θυσιάσουν τους εξυπνότερους και να του φέρουν να καταβροχθίσει τους εγκεφάλους τους.

Ευτυχώς υπήρχε απόθεμα και κατανάλωσα μερικά. Γιατί γνωστός είναι στα χωριά της επαρχίας ο θρύλος του Παγκαλικάντζαρου, που έτρωγε τα γλυκά των μωρών και τα μωρά των γονιών, μαζί με τους γονείς.

Παγκαλικάντζαρος: Ο φόβος και ο τρόμος των έμβιων πλασμάτων, ίσως και νεκρών καθώς δεν έχει εξακριβωθεί ακόμη το αν είναι ή όχι πτωματοφάγος. Καταναλώνει τεράστιες ποσότητες από τα panda, μαζί με το δάσος των μπαμπού και τους Κινέζους που τα ξεσκατώνουν. Αγαπημένο του έδεσμα είναι τα χρεοστουγεννιάτικα γλυκά, αφού τα τρώει όλοι μαζί και τα χρεωνόμαστε όλοι οι υπόλοιποι. Δρα κυρίως την περίοδο των γιορτών, εκφοβίζοντας μήνες πριν τα θύματά του με κρίσεις που εκείνος δημιούργησε, προκειμένου να τους αναγκάσει να μαζέψουν τόνους προμηθειών για να τραφούν, να παχύνουν και ύστερα να τους φάει. Λέγεται ότι οι αορτές του έχουν τη διάμετρο του εξωτερικού δακτυλίου του Κρόνου, γι' αυτό και μπορεί να μασάει άφοβα χοιροστάσια γεμιστά με γουρουνόπουλα, ενώ άλλοι τρώνε ένα παξιμάδι κάθε Κυριακή μεσημέρι.

Κι αυτές τις γιορτές μαζί θα τα φάμε κύριε Παγκαλικάντζαρε. Εσύ θα μασάς κι εγώ θα σε ταΐζω!

Καλές αορτές!


Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Μόνο με Τανκ

"Δε μπαίνω στο Πολυτεχνείο ούτε με Τανκ ε;"


- Ισόθεε, τρισυπόστατε, νόμιμε κυρίαρχε της χώρας και του σύμπαντος κόσμου, εγώ ο ταπεινός σας σκλάβος και τουαλετοτρίφτης αναφέρω: Ο ραδιοφωνικός μας δέκτης λαμβάνει συνεχώς ένα επαναλαμβανόμενο και πιθανώς κρυπτογραφημένο μήνυμα, που με βάση τους διαστρονομικούς υπολογισμούς των υπεράριων και φυλετικά ανώτερων Στειρατιωτικών Αναλυτών μας προέρχεται από τους σιχαμερούς μπανανοχίπιδες του Πολυτεχνείου. Το μήνυμα αναφέρει: "Εδώ Πολυτεχνείο".

- Καταστρέψτε, λιώστε, εξαφανίστε, συντρίψτε, πυρπολήστε, ποδοπατήστε, ξεζουμίστε, απειλήστε, εξαχνώστε, σουβλίστε, συλλάβετε και ανακρίνετέ τους αμέσως.

- Με αυτή ακριβώς τη σειρά αφέντη και διδάσκαλε;

- Αυτοσχεδίασε ανίκανε. Χάσου από μπροστά μου τώρα, πάρε πρωτοβουλίες και εξήγησέ μου αμέσως τι στης μάνας τους είναι αυτό το Χνίο που πουλάνε;



Εδώ Πωλείται CH4Ni3O7: Η φράση που προκάλεσε τη δικαιολογημένη αγανάκτηση του απόλυτου Μπέλληνα πηδηκτάτωρα Παπαδόπουλου. Πιθανολογείται ότι οι φοιτητές του τμήματος Χημικών Μηχανικών σχεδίαζαν να εφοδιάσουν την αλυσίδα καταστημάτων Ζάρα με λιγδερά κομμάτια του πράσινου λίθου Ζαρατίτη, χημικής φόρμουλας CH4Ni3O7, με στόχο να δηλητηριάσουν τον ισόθεο άρχοντα που ήταν αλλεργικός στο νικέλιο και εθισμένος στο κρος ντρέσσινγκ (σ.σ. το κρος ντρέσσινγκ δεν είναι σως με κομμάτια από το Τίμιο Ξύλο).

Αυτή η διαφημιστική καμπάνια των φοιτητών του Πολυτεχνείου οδήγησε τον πηδηκτάτωρα να εγκαθιδρύσει την τάνκση με την εξαπόλυση των εκλεπτυσμένων, φιλοσοφημένων και εκ γενετής ευγενικών μελών της Αστυανομίας εναντίον του χάους και της καταστροφής.

Τάνκση: Το αντίθετο του χάους, της καταστροφής και της ατανκσίας. Η ευγενής ισορροπία. Συμβολίζεται συνήθως με ένα άρμα μάχης παρκαρισμένο πάνω σε μια καγκελόπορτα και πτώματα φοιτητών. Αποτέλεσε τη δια πυρός και σιδήρου λύση που έδωσε στην εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου ο Μπέλλην πηδηκτάτωρας. Θεωρήθηκε άμεση εφαρμογή της προφητικής απάντησης που εξέλαβε προ αιώνων από την Πειθεία (βλέπε επόμενη ανάρτηση), μετά από την ερώτησή του: "Βρες μου ένα τρόπο να μπω φέτος στο Πολυτεχνείο με πέντε χιλιάδες μόρια".

Πηδηκτάτωρας: Ο τίτλος του Μπέλληνα που κατέλαβε την εξουσία με τη βοήθεια του Στειρατού. Η λέξη λέγεται ότι προέρχεται από την ιστορική του φράση, όπως αυτή ειπώθηκε τη στιγμή που έβγαινε με τις κλωτσιές και ο τελευταίος Μπέλλην Πωλειτ'ηΚως (βλέπε επόμενη ανάρτηση) από την αίθουσα του Βολευτηρίου: "Έλα να αδειάζουμε σιγά-σιγά. Πιο χαρούμενο βήμα. Πηδηχτά τώρα!". Σύμφωνα με γνώμες τρίτων, η λέξη αντικατοπτρίζει τον στειρατιωτικό νόμο που υπενθύμιζε στους Μπέλληνες σκλάβους τις χρονικές περιόδους κατά τις οποίες τους επιτρεπόταν το χοροπήδημα.

Τελικά το λαθρεμπόριο Ζαρατίτη καταλύθηκε την ιστορική ημέρα της 17ης Νοεμβρίου 1973, όταν ο πηδηκτάτωρας Παπαδόπουλος κατάφερε να μπει επιτέλους στο Πολυτεχνείο, πατώντας επί πτωμάτων, και να εκπληρώσει υπό τη μουσική υπόκρουση σπασμένων οστών το όνειρο της ζωής του.

Αυτό το γεγονός κατέλαβε τη δεύτερη θέση στη λίστα των σημαντικότερων στιγμών της ζωής του, αμέσως κάτω από τη λήψη της εξουσίας από τους Μπέλληνες βολευτές (την 21η Απριλίου 1967) και αμέσως πάνω από τη λήψη των δυο τελευταίων συλλαβών του επωνύμου του στην αιτιατική ( την 30η Δεκεμβρίου 1975) από το πενταμελές εφετείο Αθηνών.

Σήμερα, 37 χρόνια μετά από αυτή την ιστορική νίκη της Ελληστρικής Αστυανομίας απέναντι στο λαθρεμπόριο και της υπεροχής του φασεισμού απέναντι στην ατανκσία, αποκαλύπτουμε την κρυπτογραφημένη και μερικώς ανορθόγραφη προφητεία που αναφέρθηκε περίπου exp(log(χξς)) φορές κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και πέρασε απαρατήρητη από τα μάτια των θεματοφυλάκων του Έθνους και της Πίστεως.

Απέναντι στο ιερό σύνθημα "Μπελλάς Μπελλήνων Χρυσαρνιών" του φασεισμού, τα αντίχριστα κουμμούνια είχαν αντιτάξει το κίβδηλο έκτρωμα "Ψωμί Παιδεία Ελευθερία". Κι αν δυσκολεύεστε ακόμη να διακρίνετε την ανορθόγραφη εσχατολογική προφητεία για την έλευση του αντιχρίστου, θα σας την αποκαλύψω αμέσως: " ΨΩΜΙ πΑιΔεΙα ΕΛευθεριΑ".

Φασεισμός: "Αιρχόμασται κε θα τρέμμυ οι γει". Κίνημα που αντλεί την ισχύ του από τις σεισμικές δονήσεις που προκαλεί ο συντονισμένος βηματισμός εκατομμυρίων σκλαβωμένων προβάτων που οδεύουν προς νυχτερινή αφόδευση ή επιστρέφουν από αυτή, υπό το επιβλητικό, επαναλαμβανόμενο μοτίβο της υποηχητικής νότας Φα, γνωστής και ως Καφέ Νότας, στα μεγάφωνα του στειρατοπέδου συγκέντρωσης. (σ.σ. η Φα του φασεισμού είναι απλή συνωνυμία με την ακουστική νότα φα)



Leopard 1A2. Και μπείτε στο Πολυτεχνείο με την πρώτη !

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Ελλειμμικός Στειρατός


Δεξιός στειρατιώτης: "Εκεί, εκεί! Ένα μεταλλικό τσιου-τσιου των ωχτρών!"
Αριστερός στειρατιωτης: "Αχ ααχ αααχ πες μου ότι είναι τίγκα στα γυναικόπαιδααα."





Ελλειμμικός Στειρατός: Είναι η υπηρεσία που έχει αποστολή να εξασφαλίζει τη δημιουργία ελλείμματος, μέσω της απομύζησης του ΑΕΠ, να καλλιεργεί τη ΜΕΘνοικιστική στειρότητα και να προασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα τής Παρτηρίδος.

Οι κύριοι στόχοι του Ελλειμμικού Στειρατού είναι:

Να πάρουμε την Πόλη
Να πάρουμε την Κύπρο
Να πάρουμε τα Σκόπια
Να πάρουμε Κινέζικο.

Οποιαδήποτε αμφισβήτηση της χρησιμότητας της επίτευξης οποιουδήποτε από τους παραπάνω στόχους θεωρείται βλασφημία και τιμωρείται παραδειγματικά με εκτέλεση δια αρτοβολισμού με τη χρήση καρβελιών ψωμιού, που αποτελούν το βασικό συμπλήρωμα διατροφής του Μπέλληνα Στειρατιώτη, μαζί με τις ληγμένες κονσέρβες ανανά και τα φασόλια Αργεντινής.

Οι στειρατιωτικές αρετές είναι η φιλοπαρτία (η αγάπη για την Παρτηρίδα), η ανδρικελεία (η αυτοπροσφορά του εαυτού σου ως ανδρίκελο σε κρας τεστ), το στειρατιωτικό πνεύμα (η στειρότητα της σκέψης) και κυρίως η μπιθραρχία (η υποταγή του υπερεγώ σου στο υπερεγώ ενός γαλονάτου Μπίθρου), τα οποία αποτελούν και τα ηθικά όπλα του στειρατού.

Τα υλικά όπλα τα προμηθεύεται μεταχειρισμένα και μπαλωμένα από τα μουσεία των Γάλλων, Γερμανών και Αμερικάνων (αυτών που παίζουν στα ανέκδοτα) και τα πληρώνουν με το 4% του ΑΕΠ. (συγκριτικά, η Παιδεία παίρνει το 3% του ΑΕΠ)


Παρακάτω αναμεταδίδω το σχετικό κανονισμό περι μπιθραρχίας:

1. Η μπιθραρχία είναι η κύρια δύναμη του Στειρατού. Εφαρμόζεται σε όλους γενικά, χωρίς διάκριση βαθμού ή θέσεως. Δημιουργεί αρμονικές σχέσεις μεταξύ των ατόμων και συντονίζει τις προσπάθειες για την επιτυχία ενός κοινού σκοπού.

2. Η μπιθραρχία σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό τη συντριβή της προσωπικότητας, ούτε καταργεί την πρωτοβουλία, αλλά δημιουργεί αρμονικές σχέσεις μεταξύ των ατόμων και συντονίζει τις προσπάθειες για την επιτυχία ενός κοινού σκοπού.

σχόλιο: Πρώτο στάδιο προπαγάνδας: Επανάληψη.

3. Ο ανώτερος πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση για τον κατώτερο.

4. Ο κατώτερος οφείλει να σέβεται τον ανώτερό του, να υπακούει και να εκτελεί ό,τι τον διατάζει χωρίς αντιλογία, δισταγμό ή γογγυσμό.

σχόλιο: Δεύτερο στάδιο προπαγάνδας:
Συντριβή της κρίσης.


Συντηρητικά μέσα της μπιθραρχίας


1. Κάθε κατώτερος πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει επίβλεψη για την εκτέλεση των εκδιδομένων διαταγών και ότι αν δεν συμορφωθεί μ' αυτές, θα τιμωρηθεί.


2. Η ασέβεια, ο προσηλυτισμός, η μέθη, το παιχνίδι με σκοπό το κέρδος και οι κακές συναναστροφές, είναι ελαττώματα που αποβλέπουν στον κλονισμό της μπιθραρχίας και τιμωρούνται
.

σχόλιο: Τρίτο στάδιο προπαγάνδας: Εκφοβισμός.



Παράπονα σχετικά με την άσκηση της μπιθραρχίας


1. Κάθε στειρατεύσιμος δικαιούται να παραπονεθεί, αν θεωρήσει ότι αδικήθηκε από κάποια διαταγή, ενέργεια ή μέτρο προϊσταμένου του σε βάρους του, αφού προηγουμένως υπακούσει και συμμορφωθεί πλήρως.

σχόλιο:
Θα παραπονεθείς ΑΦΟΥ σφάξεις τα γυναικόπαιδα και κάψεις τους αβοήθητους γέρους ζωντανούς.

2. Τα παράπονα υποβάλλονται ιεραρχικά και προφορικά εντός 15 ημερών.

σχόλιο: Θα παραπονεθείς στο σκύλο σου κι ο σκύλος στην ουρά του.


πηγή: http://www.army.gr/default.php?pname=GENIKA_PERI_PEITHARXIAS&la=1



Μετά από την παραπάνω δωδεκάμηνη πλύση εγκεφάλου σε συνδυασμό με μια ανούσια παρακράτηση της προσωπικής του ελευθερίας, ο Μπέλληνας πολίτης γίνεται πλέον ολοκληρωμένος ΜΕΘνοικιστής και, επιτέλους, χρήσιμο μέλος της κοινωνίας.

Αφήνει το στειρατόπεδο συγκέντρωσης εξοπλισμένος με νέα εφόδια που θα τον βοηθήσουν να κάνει στράτα-στρατούλα το επόμενο βήμα στη ζωή του ως φιλόπαρτις Μπέλλην. Νέες ικανότητες που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του πνευματικού του βιασμού έρχονται τώρα στην επιφάνεια:

  • Τρίψιμο της τουαλέτας του αφέντη με την ανάποδη μεριά της οδοντόβουρτσας, μέχρι να γυαλίσει σαν καράφλα ξεδοντιασμένου χούφταλου.
  • Καθαρισμός λαχανικών και βολβών με μοναδικο εργαλείο ένα καπάκι μπύρας 330 mL.
  • Σούβλισμα αρνιού (όχι Μπέλληνα) στο πασχαλινό τραπέζι των αναξιωματικών.
  • Κάπνισμα κορδονιών.
  • Τα θρυλικά Pooh's Abs (πους αμπς) που αποκτήθηκαν μετά από παραδειγματικές τιμωρίες που επιβλήθηκαν ακριβοδικαίως, εξαιτίας της άρνησης του στειρατιώτη να μιμηθεί, για παράδειγμα, τον ήχο που παράγει το έντερο ενός θηλυκού σολωμού καθώς αυτός εναποθέτει τα αυγά του.

Με την αξιοποίηση αυτών των ικανοτήτων στο μέγιστο βαθμό, ο στειρατιώτης είναι έτοιμος να μαγνητίσει τα βλέμματα οποιουδήποτε θηλυκού, αν τις συνδυάσει με το κρυφό του όπλο: τη στολή. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι πλέον άντρας με στολή, και κάθε υποβοήθεια είναι χρήσιμη. Ούτως ή άλλως δε του έμεινε και καθόλου εγκεφαλικό περιεχόμενο για να αξιοποιήσει.

Το μηδαμινό εγκεφαλικό του περιεχόμενο θυσιάστηκε στο βωμό της Παρτηρίδας. Και η θυσία ήταν τελεσφόρος. Η Μπελλάς έχασε μια φλώρικη, καχεκτική στρουθοκάμηλο, αλλά κέρδισε μια ανθεκτική, πολεμική καμήλα. Οι απώλειες όγκου εγκεφαλικών κυττάρων ήταν αμελητέες, αλλά χάρη σε αυτές ο δίποδος, βλάκας χέστης μετατράπηκε σε τετράποδο, βλάκα όργανο του Στειρατού.


Και τι είναι μια χώρα της Εβραιοπαϊκής Ένωσης χωρίς Στειρατό; Πεύκο χωρίς κισσό.



ΜΕΘνοικιστής:
Αρχετυπο εξαθλιωμένου, αμόρφωτου Μπέλληνα που πνίγει τα προβλήματά του στη κρυσταλλική ΜΕΘ, που εξυψώνει τον αυτοσεβασμό, τον εθνικισμό και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εξυψωθεί (σ.σ. ΜΕΘ= διεθνώς μεθαμφεταμίνη). Καθώς η Παρτηρίδα του ισορροπεί με τη μύτη στο σκοινί μεταξύ πτώχευσης και ξεπουλήματος στο τράφικινγκ, δεν έχει τα απαραίτητα Εβραιώ για να αγοράσει την απαραίτητη δόση ηλιθιότητάς του και έτσι τη νοικιάζει από τον Ελλειμμικό Στειρατό που την προσφέρει απλόχερα.


Παρτηρίδα: Οριοθετημένη περιοχή βοσκότοπων στεριάς, υδάτων και αέρα που αγκαλιάζει ένα σύνολο ανθρώπων που κοιτούν την πάρτη τους και το αφράτο, μαλλιαρό τομάρι τους. Η έννοια αυτή προστέθηκε στο λεξιλόγιο των Μπελλήνων από τη λατινογενή ρίζα part (μέρος), την πρώτη φορά που τα βοσκοτόπια τους απειλήθηκαν από ωχτρούς. Οι Μπέλληνες είναι εκ φύσεως παρτιώτες και τομαριστές, αλλά αν τους χορηγηθεί αρκετά μεγάλη ποσότητα ΜΕΘαμφεταμίνης είναι δυνατόν να συνασπιστούν από τις παραισθήσεις και να πολεμήσουν για ανώτερα συμφέροντα. (π.χ. για την Παρτηρίδα των ηγετών του Ελλειμμικού Στειρατού).


Ωχτρώς: Ο αντίπαλος. Εκείνος που παραβίασε το βοσκοτόπι. Το όνομα προέρχεται από την αναφώνηση των πρώτων αντιπάλων των Μπελλήνων, όπως ειπώθηκε κατά την εισβολή τους στα μεγάλα βοσκοτόπια της χώρας των προβάτων. Τη στιγμή της επίθεσης οι Μπέλληνες, όπως ήταν αναμενόμενο, έβοσκαν αμέριμνοι στα καταπράσινα λιβάδια τους και οι ορδές των ετοιμοπόλεμων ωχτρών σταμάτησαν τη μανιασμένη τους επίθεση αναφωνώντας: "Ωχ! Τρως;". Μόλις σταμάτησε να βόσκει και ο τελευταίος Μπέλλην, μόνο τότε η μάχη συνεχίστηκε, όπως όριζε το πανίερο έθιμο: Ο κροκόδειλος δεν ορμάει ποτέ στη στρουθοκάμηλο όταν τρώει. Μόνο όταν πίνει νερό.




Αν οι γυναίκες τρελαίνονταν για άντρες με στολή, τότε οι κλόουν θα είχαν χαρέμι.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Μπελλάς Μπελλήνων Χρυσαρνιών

Από το "Η καταγωγή των γιδιών - Κάρμισος Δαρμένος"




Σε επαλληλία με προηγούμενη ανάρτηση: http://erevierax.blogspot.com/2010/05/blog-post.html





Μπέλλην: αρχαίος τύπος: Βέλην, εκ του βελάζω + ζην. Εκείνος που ζει βελάζοντας. Αργότερα, μετά το θεσσαλλονικιό διπλλασιασμό και τη ΜΠΑΟΚιανή μπαραφθορά, η λλέξη μπήρε τη σημερινή της μορφή.

Ακολουθεί σύντομη παρουσίαση των φυσιογνωμικών, ιστορικών, κοινωνικών, πολιτικών, θρησκευτικών και πολιτισμικών στοιχείων αυτού του πλάσματος.

Ο Μπέλλην διαθέτει σωματικά χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά των ανθρώπων. Παρ' όλα αυτά, τα δυο αυτά είδη δεν πρέπει να συγχέονται, καθώς το πρώτο είναι άμεσο αποτέλεσμα της νοητικής υποεξέλιξης των προβάτων. Η μόνη εμφανισιακή διαφορά μεταξύ των δυο βρίσκεται στην ένδυση. Ένας καθαρόαιμος Μπέλλην δεν φοράει ποτέ ρούχα, όπως αποδεικνύουν και τα πανάρχαια μπελληνικά αγάλματα. Αντίθετα, το σώμα του καλύπτεται σχεδόν εξ ολοκλήρου με πυκνή, σκληρή, γυαλιστερή, ποικιλόχρωμη, σπαστή τρίχα, με μοναδική εξαίρεση τις παλάμες, τα πέλματα και, σε ορισμένους, το πρόσωπο. Μοναδική εξαίρεση αποτελούσαν οι υπεράριοι θεοι των Μπελλήνων οι οποίοι ήταν παθολογικά άτριχοι.

Από αρχαιοτάτων χρόνων οι Μπέλληνες έβαφαν, έγνεθαν και έπλεκαν τις τρίχες τους, φτιάχνοντας περίτεχνες και αξιοζήλευτες ενσωματωμένες ενδυμασίες από το αυτοφυές ύφασμα του οργανισμού τους, απόδειξη της υπέρμετρης ευφυίας τους. Αυτή τη τεχνική προσπάθησε να διασώσει ο φιλμπέλληνας παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στο παραμύθι του: "Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα". Τον μιμήθηκαν αργότερα οι καλλιτέχνες Ημισκούμπρια, διαδίδοντας ατόφια γνώση μέσα απ' το τραγούδι τους "Γκρηκ Λόβερ" με τον αποκαλυπτικό στίχο: γρηκ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ.

Αγαπημένη εποχή του Μπέλληνα είναι το Καλοκέρατο. Είναι η εποχή των οργιαστικών τελετών που γίνονται στη Μύκονο για την εξύμνηση του προστάτη θεού τους, που κληρονόμησαν από τους Μεσοποτάμιους, Βλαχούρα Μάζντα.

Το γένος των Μπελλήνων αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα αντίστροφης εξέλιξης, όπως το περιέγραψε ο γνωστός φυσιοδίφης Κάρμισος Δαρμένος στο best seller του "Η καταγωγή των γιδιών". Όπως γράφει στο βιβλίο του: Ολόκληρη η υποεξελικτική διαδικασία έλαβε χώρα στη Μεσοποταμία, το λίκνο του πολιτισμού. Κύρια ασχολία των ανθρώπων της περιοχής αποτελούσε, παράλληλα με τις ανθρωποθυσίες παιδιών, ο εξευγενισμός των ανήμερων θεριών με τη χρήση άρπας και καθημερινής απαγγελίας του Σαβουάρ Βιβρ στα άγρια τετράποδα. Το γένος των προβάτων όμως ήταν τόσο έξυπνο και ευγενές από τη φύση του, ώστε από την υπερβολική μόρφωση παραμορφώθηκε. Και από την παραμόρφωσή του γεννήθηκε το γένος των Βελήνων.

Οι καλαίσθητοι Μεσοποτάμιοι εκδίωξαν τους Βεληνες μακριά απο τη γη τους, γιατί ήταν άσχημοι και η κοπριά τους μύριζε σαν να τρέφονταν με σκατά. Από εκεί προέρχεται η φράση: αποδιοπομπάιος τράγος. Μετά από αιώνες κυκλικών περιπλανήσεων στη Β. Αφρική, κατά τη διάρκεια των οποίων ερημοποιήθηκε ο βοσκότοπος της Σαχάρα από το ποδοπάτημα και το χορτομασούλημα, τα κοπάδια των διωγμένων Βελήνων έφτασαν στην περιοχή που κατοικούν σήμερα. Ανέβηκαν πάνω σε ένα λόφο, που αργότερα ονομάστηκε Όλυμπεεες, και κοιτάζοντας τα αχανή βοσκοτόπια, τα εκατομμύρια του κοπαδιού βέλασαν ευτυχισμένα: "μπε". Ονόμασαν τη γη τους Μπελλάς (Μπε + Λαάς με θεσσαλλονικιό διπλλασιασμό) . Η πέτρα του βελάσματος.

Οι Βέληνες κράτησαν με οπλές και με δόντια αυτή τη γη στη κατοχή τους. Κατακτητές πέρασαν αλλά κανένας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τους λυγίσει. Μέχρι που έφτασε η πιο μαύρη περίοδος της ιστορίας τους, η γνωστή Κουρκοκρατία.


Κουρκοκρατία: Η χρονική περίοδος κατά την οποία η γη των Μπελλήνων και γενικότερα τα βοσκοτόπια που εκείνοι είχαν αποικήσει, ήρθαν στην κατοχή της Ωτομανιακής Αυτοκρατορίας. Οι Ωτομανιακοί, λόγω μιας ανεξήγητης ψύχωσης με τα αυτιά τους, που τους δημιουργήθηκε από τότε που οι βαρεμένοι Ρωμαίοι στρατιώτες τούς έκοβαν τα αυτιά και τα έριχναν στα σκυλιά στοιχηματίζοντας, οραματίζονταν ένα κράτος στο οποίο όλοι θα ήταν ελεύθεροι να κρατάνε τα αυτιά τους. Οραματίζονταν μια Αυτοκρατορία. Κατάλοιπο της ψύχωσης αποτελούσε και το τουρμπάνι με το οποίο έκρυβαν οι ανώτατοι Ωτομανιακοί ηγέτες τα αυτιά τους. Λόγω της ακατανόητης στους Μπέλληνες γλώσσας που χρησιμοποιούσαν και την ομοιότητά της με σκούξιμο γαλοπούλας, οι Ωτομανιακοί πήραν και την ονομασία Κούρκοι.

Μετά από μια περίοδο πολέμων και επαναστάσεων οι Μπέλληνες πήραν ξανά τον έλεγχο της γης τους. Αλλά ένας νέος εχθρός φάνηκε να απειλεί την ανεξαρτησία τους. Ένας εχθρός θρασύτατος που ζήτησε την παράδοση της χώρας στα λαίμαργα χέρια του. Και το όνομά του ήταν Ητταλός. Όμως ο Μπελληνικός λαός εκπροσωπήθηκε άξια από τον φασίστα δικτάτορα του, ο οποίος αρνήθηκε κατηγορηματικά να παραδώσει τη χώρα του στον Ητταλό φασίστα δικτάτορα. Ακολουθεί σύντομη αναπαράσταση του διαλόγου:


Εκπρόσωπος Ητταλού φασίστα δικτάτορα: Η ητταλική κυβάρνηση (βλ. λεξιλογιο δεξια) ελπίζει ότι θα αφήσετε τα στρατεύματά μας να καταλάβουν τις στρατηγικές θέσεις της χώρας σας. Ειδάλλως θα αναγκαστούμε να τα πάρουμε με τη βια.


(-παύση Μπέλληνα φασίστα δικτάτορα-)


Εκπρόσωπος Ητταλού φασίστα δικτάτορα: Αποφασίστε λοιπόν. Θα πάρουμε θετική απάντηση ή θα πάρουμε τη χώρα με τη βία; Τι θα πάρουμε;

Μπέλληνας φασίστας δικτάτορας: ΌρΧΙ.

Ητταλός: Εκείνος που έφαγε ήττα. Παρατσούκλι που έμεινε στον λαο που κατοικεί δυτικά της γης των Μπελλήνων μετά την απίστευτη ήττα του φασίστα δικτάτορά τους από τον Μπέλληνα φασίστα δικτάτορα, όπως αυτή αποτυπώθηκε στη θρυλική τάπα: (πάρε τον) ΌρΧΙ.

Με αυτή τη διπλωματική και αργότερα τη στρατιωτική ήττα του Ητταλού φασίστα δικτάτορα ο Μπελληνικός λαος απέδειξε για ακόμη μια φορά την ισχύ και την υπεροχή του. Μια υπεροχή που διατηρεί ακόμη και σήμερα.

Σήμερα ο Μπελληνικός λαός δεν κυβερνάται από φασίστα δικτάτορα. Το πολίτευμα του κράτους είναι Παρασιτική Πενταξονική Κομματοκρατία. Ο Μπέλληνας είναι πια πολίτης και έχει επιλογές στα χέρια του. Μπορεί να διαλέξει μόνος του δικτάτορα βολευτή.

Βολευτής: Εκείνος που βολεύτηκε. Τύπος ανίκανου Μπέλληνα πολίτη που επιλέχθηκε από τους υπόλοιπους για να καταναλώνει τα λεφτά τους, με βάση την Βασική Ελληνική Οικονομική Αρχή (βλ. λεξιλόγιο δεξιά). Το τελευταίο στάδιο της πιθανής σταδιοδρομίας του κωματόσκοιλου (ομοίως). Το όνειρό του είναι να γίνει μέρος της κυβάρνησης (ομοίως).

Ο βολευτής, και φυσικά ο Μπέλληνας που τον ψήφισε, με βάση το κόμμα που υπηρετεί χαρακτηρίζεται (κυρίως, αλλά όχι μόνο):


ΣοσιαΛηστής: Εκείνος που υποστηρίζει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και την αντικατάστασή της από την κοινωνική ιδιοκτησία. Τη διαχείριση της κοινωνικής ιδιοκτησίας αναλαμβάνει το κράτος με τη μορφή της κυβάρνησης. Σύνθημά του είναι: Τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου κανενός.

ΔεξΥιός: Εκείνος που υποστηρίζει ό,τι υποστηρίζει και ο συντηρητικός μπαμπάς του και πάει λέγοντας. Σε ακραίες περιπτώσεις υποστηρίζει το πέρασμα της εξουσίας από τον πατέρα στον υιό. Σύμφωνα με αυτόν, τη ρύθμιση των κοινωνικών πεπραγμένων την αναλαμβάνει η ελεύθερη αγορά, ενώ η κυβάρνηση λειτουργεί σαν παρατηρητής. Σύνθημά του είναι: Άρτος και θέαμα.

ΑριστεΡώς: Εκείνος που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κράτος, αγορά, χρήμα, τάξεις, σχολεία, θεός, νάνοι, ξωτικά, Άη Βασίλης και Τσακ Νόρρις. Η διαχείριση των κοινωνικών πεπραγμένων επαφίεται στα χέρια της ίδια της κοινωνίας. Πρότυπο για αυτόν αποτελεί η Σερβιετική Ένωση που πάτησε πάνω στο μεσαιωνικό κράτος των Ρως. Σύνθημά του είναι: Είμαι εσύ.

Σερβιετική Ένωση: Το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος στον κόσμο. Καταλάμβανε τις περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης και Βόρειας Ασίας και τις τύλιγε με ενισχυμένη ασφάλεια σαν σερβιέτα με φτερά.

Αποδείχτηκε, τελικά, ότι μέσα σε αυτό το Παρασιτικό Πενταξονικό Κομματικό πλαίσιο οι Μπέλληνες άρχισαν να ανακάμπτουν από την εξαθλίωση της Κουρκοκρατίας και των Ητταλικών πολέμων. Τους χτύπησαν κατακούτελα τα στερητικά σύνδρομα της κατοχής και των πολέμων και σπατάλησαν τα χρήματά τους σε πανάκριβα και άχρηστα τεκμήρια ύπαρξης κυρίλλας. Κατέβαζαν γάλα με το λίτρο, το μαλλί τους φούντωσε ξανά και άρχισαν να πλέκουν με τις τρίχες τους κασμιρένια υφάσματα για να δείξουν την οικονομική ανεξαρτησία τους.

Τότε ήταν η κατάλληλη στιγμή να έρθουν οι βοσκοί για να κουρέψουν και να αρμέξουν, όπως περιγράφηκε εδώ: http://erevierax.blogspot.com/2009/09/blog-post_23.html.

Ακόμη και με χρυσόμαλλο δέρας το αρνί παρέμεινε πρόβατο.


Η ανάρτηση αφιερώνεται στη μνήμη ενός φανατικού αναγνώστη και φίλου, όπως του είχα υποσχεθεί.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Such a M-Peach


Μανιταροπριγκίπισσα Peach

Προσοχή



Αυτή η ανάρτηση απαιτεί γνώση παλιότερης ανάρτησης που μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://erevierax.blogspot.com/2009/06/blog-post.html

Μια η ώρα το μεσημέρι κι ο ήλιος ντάλα. Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή καμήλα. Και τι καμήλα; Υδρόβια Βακτριανή του Νιαγάρα. Με δυο καμπούρες.


Τώρα όμως πλησίαζε η ώρα της. Λίγο ακόμη ήθελε μέχρι να ανέβει στην κορυφή. Εκεί ψηλά, πάνω σε έναν από τους επιβλητικούς γκρι λασπόπυργους εκείνης της πανεπιστημιούπολης, βρισκόταν το μπουντουάρ της πριγκιπέσσας Μ-Peach. Σκέφτηκε ότι βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση. Ήταν σίγουρος ότι κανένας δράκος δε θα είχε τοποθετηθεί, αλυσοδεμένος από τα αχαμνά, στην είσοδο για να τη φυλάει. "Εδώ δεν άντεχε να τη φιλάει άντρας, θα άντεχε ο δράκος;", σκέφτηκε και ξεκαβαλίκεψε τη καμήλα του.

M-Peach (ελληνιστί: Μπίτς): Ζωντανό αρχετυπικό φουσκωτό ανθρώπινο ομοίωμα της θεόχαζης Μανιταροπριγκίπισσας Peach, δευτεραγωνίστριας γνωστής ατέλειωτης σειράς βιντεοπαιχνιδιών που βρίσκεται υπό τον απόλυτο μετοχικό έλεγχο τού Χάιλάντερ. Εδώ και αιώνες τη συναντάμε να τρέχει αγωνιωδώς για την ελευθερία της μέσα σε μια ρόδα για χάμστερ. Στον ελεύθερο χρόνο της αρέσκεται στο να χάνεται σε ευθείς διαδρόμους μέσα σε ανήλιαγα κάστρα και να κραυγάζει με αλυχτά για τη σωτηρία της από τον σωτήρα της Υπερ-Μάριο το Ελληνόπουλο. Ο εγκέφαλός της έχει τις διαστάσεις ενός ροδάκινου (βαρβαριστί: peach) κατηγορίας μεγέθους M (ελληνιστί: μίντιουμ). Η διάθεσή της παρουσιάζει διακυμάνσεις, ανάλογες με το είδος μανιταρόσπορου που καταναλώνει, συνήθως από θεόχαζη γεροντοκόρη σε θεόχαζη σκύλα και τούμπαλιν.


Ο φανταστικός-αρχετυπικός-χολυγουντιανός-κοντός-άσχημος συμπολεμιστής του, ο Γαβριέλος, ξεκαβαλίκεψε κι αυτός το κοκκινότριχο λάμα του και ακόνισε το οκταδιάστατο chakram του πάνω σε λέπια αρσενικής ιπτάμενης πέστροφας των Ιμαλαΐων. "Θα θωπεύσεις σάρκα γριας m-peach απόψε" ψιθύρισε φαφούτικα στο γεροντοφάγο λάμα του κι εκείνο έτριξε τα δόντια του λυσσαλέα, όσο ο καμηλοκαβαλάρης ακόνιζε το κατάνα του πάνω στην ψόφια ιπτάμενη πέστροφα. Σούφρωσε εξοργισμένος το ράμφος του, κοιτάζοντας το ξεζουμισμένο ιπτάμενο κουφάρι, και ψέλλισε: "Δεν έχει ζουμάκι!". Ο Γαβριέλος προχώρησε και τράβηξε ένα άππερκατ με σιδηρογροθιά στο ράμφος τού καμηλοκαβαλάρη για παρηγοριά και καλή τύχη. Εκείνος αυτοκοπάνησε με τη ξεζουμισμένη πέστροφα το ράμφος του για να ενισχύσει την ευχή. "Είναι καλός οιωνός. Θα χυθεί ζουμί γριας απόψε!", είπαν με μια φωνή καθώς κατευθύνονταν προς την είσοδο του πύργου.


Ανέβηκαν πολλά σκαλοπάτια. Τόσα πολλά που ο κατοικίδιος Μπέλληνας, που πάντα τον συντρόφευε στις εξορμήσεις του, είχε πετάξει τη γλώσσα έξω και βέλαζε αγκομαχώντας σαν να τον ποδοπατούσε αφρικανικός ελέφαντας χορεύοντας Kalinka. Ίσως βέβαια να έφταιγε το γεγονός ότι ήταν απετάλωτος, αλλά ο αφέντης του δεν είχε χρόνο για προβατοπετάλωμα εκείνη τη στιγμή. Του τράβηξε μια κλωτσιά και τον πέταξε από το παράθυρο, 18 ορόφους ψηλά, για να ξεκουραστεί στο έδαφος, δίπλα στη καμήλα και το λάμα. Ο Μπέλληνας έπεφτε για 6 λεπτά και ύστερα έσκασε ασφαλής με το παραγεμισμένο με αφρολέξ κρανίο του πάνω στην άσφαλτο. Ένα βέλασμα ευχαρίστησης ακούστηκε τη στιγμή που οι δυο πολεμιστές έφταναν στην κορυφή του πύργου. Δεν είχαν χρόνο για χάσιμο. Είχαν πάει εκεί για μπίζνες. Για να δει το γραπτό του.


Έξω από το κελί της M-Peach είχαν μαζευτεί κάθε καρυδιάς καρύδια. Κοίταξε καλά και στο βάθος διέκρινε και μερικά φυστίκια. Δεν του άρεσε καθόλου το θέαμα. Δεν ήταν Αιγίνης. Προχώρησε μαζί με τον κοντό ακόλουθό του προς το τέρμα τού διαδρόμου για να πάρει σειρά. Κάθε δυο βήματα ακουγόταν η τελετουργική φράση εξορκισμού της δαιμονικής γεροντοκόρης που εξουσίαζε τις τύχες τους: "Α κι εσένα με 3 σε έκοψε. Κι εμένα.". Έβγαλε το αριθμητήρι του και μέτρησε 12 άτομα να περιμένουν στην ουρά. Αμέτρητα ακόμη και με τη χρήση όλων των δαχτύλων και των δυο χεριών του. Δεν είχε ξαναδεί τέτοια ουρά ούτε σε πιάνο.


Έκατσαν σε ένα παγκάκι να ξαποστάσουν. Ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά, σαν μισή σταγόνα αποστάγματος φαιάς ουσίας από στιμμένο εγκέφαλο πολιτικού. Ξάπλωσε το υπεργυμνασμένο, τσακνορίσιο κορμί του στο παγκάκι για ένα λεπτό, όσο ο ακόλουθος ετοίμαζε μερικά ξερά παξιμάδια για τον αφέντη του. Ξαφνικά η πόρτα του κελιού άνοιξε και μια παγερή σιωπή κάλυψε τη βαβούρα των ξηρών καρπών που περίμεναν στην ουρά. Εκείνος δεν έδωσε σημασία. Παρέμεινε ξαπλωμένος. Μια βαριά σκιά κάλυψε σιγά-σιγά το κορμί του. Ένιωθε τόσο ασφυκτικά, όσο το μαξιλάρι του καναπέ του Οβελίξ. "Ηλιοθεραπεία κάνεις;", είπε μια φωνή που έμοιαζε με γρατσούνισμα ξεκούρδιστου μπουζουκιού.


Σήκωσε το βλέμμα του αγέρωχα και η ματιά του διασταυρώθηκε με αυτή του όντος. Ήταν απερίγραπτη στιγμή. Η m-peach στεκόταν μπροστά του ντυμένη σαν τον Βασιλιά Καρνάβαλο και είχε κάνει μια απελπισμένη προσπάθεια να τον ειρωνευτεί πρώτη! "Λαμποθεραπεία" απάντησε εκείνος, αλλά ΑΥΤΟ είχε ήδη φύγει για να ξαναχωθεί στο κελί της. "Κοντεύει η ώρα σου ΠΡΑΓΜΑ" σκέφτηκε και ξαναξάπλωσε πάνω στο παγκάκι.


Λίγες στιγμές αργότερα μια κοπελίτσα σύρθηκε από το κελί της γεροντοκόρης και μέσα από τους λυγμούς της οι ξηροί καρποί κατάφεραν να αποσπάσουν την πληροφορία: Της κατέβασε το βαθμό από 3 σε 2, επειδή ζήτησε αναβαθμολόγηση. Εκείνος δεν απόρησε. Ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Σηκώθηκε και πλησίασε στην πόρτα του κελιού. Τώρα ήταν η σειρά του να βγει στη σκηνή. Άλλη μια κοπέλα βγήκε από το θάλαμο, ξεσκισμένη από τα πιρούνια της Ελίζαμπεθ Μπάθορι. "Εμένα δε μου είχε βάλει καν βαθμό. Έγραψε ότι δεν προσήλθα." κατάφερε να ψελλίσει, λίγο πριν τραβήξουν το κουφάρι της οι ξηροί καρποί για περισσότερη ανάκριση. Άνοιξε τη πόρτα και μπήκε μέσα. Ύστερα την έκλεισε, κλείδωσε και κατάπιε το κλειδί. Ήταν ώρα για μάχη.


Αυτός είναι ο διάλογος που ακολούθησε:


Ερεβιέραξ -"Χαίρετε. Τι κάνετε;"


Μπίτς - "Εδώ, περιμένουμε να φύγετε και να μη μας βασανίζετε άλλο."


Ε-"Εμείς σας βασανίζουμε; Για ποιο λόγο;"


Μ-"Καλοκαιριάτικα έρχεστε να δείτε τα γραπτά σας."


Ε-"Έχουμε και καλύτερα πράγματα να κάνουμε. Αύριο δίνουμε μάθημα υπόψιν. Γιατί δε τα διορθώσατε νωρίτερα;"


Μ-"Ήταν πολλά. Τέλος πάντων τι θέλεις εδώ;"


Ε-"Να δω το γραπτό μου προφανώς. Δυο ώρες αυτό περιμένω." (της δίνει την φοιτητική κάρτα για εξακρίβωση στοιχείων)


Μ-"Γιατί θες να το δεις;" (ψάχνει κάτι πεταμένα χαρτιά πάνω στο γραφείο)


Ε-"Γιατί, προφανώς, περίμενα μεγαλύτερο βαθμό."


Μ- "Πόσο πήρες;"


Ε- "Τρια."


Μ- "Α εδώ είναι. Για να δούμε τι έγραψες." (διαβάζει το γραπτό)


Ε- "Περίμενα αρκετά παραπάνω. Φυσικά δεδομένου του ότι είδα στο βιβλίο ότι αυτά που έγραψα ήταν σωστά, μετά το τέλος της εξέτασης."


Μ- "Αυτά που γράφεις είναι λάθος."


Ε- "Γιατί είναι λάθος; Στις σημειώσεις διάβασα ακριβώς αυτά."


Μ- "Ποιες σημειώσεις; Εγώ δε δίνω σημειώσεις."


Ε- "Το έχω παρατηρήσει. Αν δίνατε μπορεί και να καταλαβαίναμε. Εγώ πάντως έγραψα στις σημειώσεις ό,τι άκουγα στο αμφιθέατρο. Από το μυαλό μου δεν τα έβγαλα."


Μ- "Δε ξέρω τι σημειώσεις έγραψες και δε με νοιάζει. Εγώ σας έδωσα βιβλίο για να διαβάσετε."


Ε- "Ναι. Και το διάβασα και δεν κατάλαβα λέξη. Είναι υπερβολικά δυσνόητο. Γι'αυτό κατέφυγα στις σημειώσεις."


Μ- "Δυσνόητο; Είσαι ο πρώτος που μου το λέει. Τόσα παιδιά μού λένε να μη το αλλάξω επειδή είναι πολύ καλό. Κι εγώ έχω κάνει έρευνες πάνω σε αυτό."


Ε- "Δε με ενδιαφέρει τι λένε τα άλλα παιδιά. Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι μεταφράστηκε με Systran. Διαβάστε εδώ." (της δείχνει στο βιβλίο την απάντηση στο θέμα που του είχε διαγράψει σαν λανθασμένο)


Μ -"Μμμμμ κατσε."


Ε- "Το κείμενο έχει συντακτικά, γραμματικά και εννοιολογικά λάθη. Δεν καταλαβαίνω γρι. Μέχρι και οι γραφικές παραστάσεις έχουν περιγραφεί λάθος. Η μετάφραση είναι χάλι μαύρο."


Μ- "Ναι έχεις δίκιο."


Ε- "Ναι γι'αυτό διάβασα από τις σημειώσεις." (τον διακόπτει)


Μ- "Αυτό το βιβλίο το διδάσκουν στην Αμερική και την Αγγλία στα καλύτερα πανεπιστήμια. Το έχω διαβάσει πάρα πολλές φορές. Μου λες ότι είναι λάθος;"


Ε- "Κοιτάξτε, εγώ μεταπτυχιακό στην οικονομία δεν έχω κάνει. Ούτε συμφέροντα έχω να δυσφημίσω το βιβλίο. Όμως δε νομίζω πως χρειάζεται μεταπτυχιακό για να καταλάβω ότι το κείμενο είναι άθλια μεταφρασμένο και νόημα δεν βγαίνει."


Μ- "Το διδάσκουν στην Αμερική και την Αγγλία!"


Ε- "Ναι το διδάσκουν! Στα Αγγλικά!"


Μ- "Τέλος πάντων! Θα δω τι θα κάνω με το βιβλίο! Οι απαντήσεις σου είναι εντελώς λάθος!"


Ε- "Πείτε μου τι είναι λάθος παρακαλώ."


Μ- "Είναι λάθος. Εντελώς. Δεν έχει καταλάβει τίποτα. Μάλλον οι σημειώσεις σου δε τα γράφανε καλά ε;"


Ε- "Θέλω να μου εξηγήσετε τι είναι λάθος στην απάντηση."


Μ- "Είναι πολύ λάθος. Είναι δομικά λάθος." (προσπαθεί να τον μπερδέψει με δύσκολη γλωσσική ορολογία)


Ε- "Τι είναι;" (κρατιέται μη πεθάνει στο γέλιο)


Μ- "ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ! ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ!" (ξεφυσάει σαν τρελή)


Ε- "Αυτό θα το κρίνει η πολεοδομία, όχι εσείς."


Μ- "Το γραπτό σου είναι προβληματικό! Λυπάμαι δεν ξέρεις τίποτα! Να το ξαναδιαβάσεις!" (δεν κατάλαβε τι της είπε)


Ε- "Έστω. Άκρη δε βγάζουμε βλέπω. Τέλος πάντων."


Μ- "Όχι έστω, όχι έστω! Να το ξαναδιαβάσεις για να περάσεις!"


Ε- "Να το ξαναμεταφράσετε σωστά για να το ξαναδιαβάσω. Τα λέμε στο πτυχίο."


Αυτά είπε εκείνος και χάθηκε από τα μάτια της, όση ώρα εκείνη ούρλιαζε δαιμονισμένα: "ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ, ΔΟΜΙΚΑ ΛΑΘΟΣ". Φυσικά τον έκοψε και δεύτερη φορά στο μάθημα.


Όποιος ξέρει, μπορεί να πείσει.


Όποιος δεν ξέρει, προσπαθεί να μπερδέψει.


Όποιος δεν μπορεί να μπερδέψει, προσπαθεί να διδάξει.

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Ελληστρική Αστυανομία

Ο δικαστής Dredd μπαμπουινοκραυγάζοντας την περίφημη φράση: "I am the LAW" με ντόμπρα Ιρλανδέζικη προφορά ευνούχου τσαγκαρο-καλλικάντζαρου



Ελληστρική Αστυανομία: είναι η υπηρεσία που έχει ως αποστολή την παρασιτική απομύζηση οικονομικών πόρων, μίζας, με πρόσχημα "τη διαχείριση της εθνικής και δημόσιας ασφάλειας", την εκμετάλλευση του εξοπλισμού και οπλισμού της για την καγκουρλίδικη επιβολή "της δημόσιας τάξης" και γενικώς την άσκηση της αστυνόμευσης στην Ελλάδα, εξαιρουμένων των περιοχών συγκυριαρχίας της με τη μαφία και την αναρχία.

Ερωτηματολόγιο:

1. Είσαι Έλληνας πολίτης κάτω από 26 ετών και, κυρίως, έχεις εγκέφαλο νεογέννητου βρέφους;

2. Έχεις απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μπάρμπα τον Λυκειάρχη;

3. Είσαι αρτιμελής και υγιής χωρίς κατάλοιπα από Τσερνόμπιλ και συγγενικές σχέσεις με τον Ρόμποκοπ;

4. Έχεις σωματικά, ψυχικά και διανοητικά προσόντα; Παίζεις γκάιντα με τη σκέψη; Σέρνεις βαγόνια τρένων με τον ομφαλό; Μιλάς με το πνεύμα του Έλβις Πρίσλεϊ στα ισλανδικά;

5. Έχεις πίστη στο Σύνταγμα, αφοσίωση στην Πατρίδα και δεν πρεσβεύεις θρησκευτικές δοξασίες, που εμποδίζουν την εκτέλεση των καθηκόντων σου; Μετράς 98 κομποσκοίνια μπροστά στο Άρθρο 1 καθημερινώς και αδιαλείπτως; Έχεις εικονίσματα με τα πάτρια βουλευτικά αυθαίρετα στις καρβουνιασμένες δασικές εκτάσεις; Αποτάσσεσαι τον Ιερό κεφτεδοπόλεμο του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος;

6. Είσαι τουλάχιστον 1.70 χωρίς αθλητική αερόσολα των 120€ ή 12ποντη δερμάτινη γόβα στιλέτο;

7. Έχεις καθαρό ποινικό μητρώο από οποιοδήποτε έγκλημα που τελέσθηκε από δόλο, για το οποίο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) μηνών; Το είπες στη μαμά σου;

8. Μπορείς να κριθείς ικανός στις ψυχοτεχνικές δοκιμασίες και υγειονομικές εξετάσεις; Πέρασες από εξορκισμό και τεστ σαπουνόπτωσης;

9. Μπορείς να τρέξεις 100 μ. σε 16", 1000 μ. σε 4' 20", να πηδήξεις με φόρα σε ύψος 1,ο5 μ. και σε μήκος 3,60 μ. και να πετάξεις σφαίρα 7,5 κιλών σε απόσταση 4.50 μ. ; Σε κουβαλούσε στην πλάτη του μελαμψόδερμος;

10. Ήσουν επαγγελματίας ξύστης ΞΥΣΤΟ;

11. Θέλεις να μετακινείσαι τζάμπα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ακόμη κι αν βρίσκεσαι στο τελευταίο ξερόνησο του Αιγαίου, 900 χιλιόμετρα μακριά από την Υπηρεσία σου;

12. Θέλεις να παίρνεις τζάμπα τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ για τις διακοπές σου, όταν οι φοιτητές έχουν έκπτωση το πολύ 25%;

13. Θέλεις να παίρνεις τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αττικής τζάμπα προς αεροδρόμιο, όταν όλοι οι υπόλοιποι πληρώνουν εισιτήριο 6€, για να κάνεις βόλτα στο ντιούτι φρι;

14. Θέλεις να σπουδάζεις και ταυτόχρονα να πληρώνεσαι 330€ καθαρά το μήνα με εξασφαλισμένη στέγαση, διατροφή με πιτσούλες και milko, νερό και ηλεκτρικό, όταν ο φαντάρος πληρώνεται αντίστοιχα 8€ και ο φοιτητής τίποτα;

15. Θέλεις να το παίζεις σκληρός άντρακλας στους Πακιστανούς και τους Αφρικανούς μουφοπωλητές που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα;

16. Θέλεις να μπαίνεις τζάμπα στα απανταχού ελληνάδικα κλαμπς και να το παίζεις ασφαλήτης ελεγκτής στον πορτιέρη;

17. Θέλεις να εξαναγκάζεις τους δεκάχρονους skaters να "το διαλύσουν" με την απειλή περιστρόφου;

18. (Αν είσαι γυναίκα)* Θέλεις να κάνεις group ουζοtherapy μαζί με τις υπόλοιπες του θαλάμου σου με συντονιστή το λοχία σας;

19. Θέλεις να ξεπουλήσεις κάθε ιδανικό και ηθική αξία σου στο βωμό μιας θεσούλας στο δημόσιο και ενός βρέξει-χιονίσει μηνιάτικου, με αντάλλαγμα τη τυφλή υπακοή σου στον μαφιόζο, μιζοφάγο ανώτερο και τη χρήση σου από εκείνον σαν ανταλλακτικό πιόνι του Stratego;

20. Ήθελες να περάσεις στην Αρχιτεκτονική Αθηνών αλλά +έβαλε ο Άγιος Αρτέμιος το χέρι του+ και έγραψες οκτώ χιλιάδες πεντακόσια μόρια κάτω και κλαίγοντας την μοίρα σου δήλωσες πρώτη προτίμηση τη σχολή Αστειοφυλάκων;

Συγκέντρωσες 20 στα 20 στο παραπάνω ερωτηματολόγιο;

Τότε μη καθυστερείς!

+Ο φιλοσυνταγματικός Θεός, η Παναγία Σουμελά, ο Άγιος Αρτέμιος και η ελληνορθόδοξη Πατρίδα σε έχουν προορίσει!+

Κατατάξου κι εσύ στο σώμα της Ελληστρικής Αστυανομίας και απομύζησε παρασιτικά τις ομορφιές του τόπου σου τζαμπέ!

Ορισμοί:

Απόφυτο: Το δίποδο ανεπεξέργαστο κατάλοιπο που απομένει από τον ψυχοσωματικό κόσμο όσων αποφοιτούν από τις σχολές της Ελληστρικής Αστυανομίας ή του Ελλειμμικού Στειρατού (http://erevierax.blogspot.com/2010/10/blog-post.html).

Αστειοφύλακας: Τα πάσης φύσεως απόφυτα των φυτωρίων της Ελληστρικής Αστυανομίας. Λέγεται ότι πριν από αυτό το φυτωριακό μετασχηματισμό τους σε ηλίθιους κομπλεξικούς τρεντοκάγκουρες παλιάτσους με μπλε στολή, ζούσαν ανάμεσά μας ως απλοί ηλίθιοι τρεντοκάγουρες.


Ασφαλήτης: Τύπος δολοφονικού αποφύτου που ειδικεύεται στις εφόδους στα παραλιακά ελληνάδικα για την επιβολή της τάξεως και της ηθικής, μαζί με άλλους 8 φίλους του κατάλληλα προετοιμασμένους για πρώτο τραπέζι πίστα. Λέγεται ότι στη θέση του αναπαραγωγικού του συστήματος έχει τόσο κενό χώρο, που τον αξιοποιεί για τη μεταφορά του σήματος και του περιστρόφου του.


Νιώστε ασφαλείς Μπέλληνες!

Στον ύπνο πιάνουν τις αρκούδες.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Ένας Τάπερ και μια Τσουλήθρα

Αριστερά: Ο Τάπερ
Δεξιά: Η τσουλήθρα

Χάπιχιπ Χίποχοπ: Το τελευταίο στάδιο της εξέλιξης της ελληνικής Χιπ Χοπ σκηνής. Είναι το τελευταίο επίπεδο ξεπεσμού του έρρυθμου λόγου και αιωρείται λίγο πιο πάνω από τις άναρθρες κραυγές ενός κοπαδιού μπαμπουίνων που παρακολουθούν αγωνιωδώς έναν χαρωπό, πεινασμένο ιπποπόταμο να ξεσκίζει μανιαμένα τα δυο μεγάλα αρσενικά της αγέλης τους, τη στιγμή που μάχονταν μεταξύ τους για την επικράτηση του ενός πάνω στα καυτά, τριχωτά θηλυκά της ομάδας.


Ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή για να δούμε τι ήταν κάποτε το Χιπ Χοπ.

Οι πέντε στύλοι του Χιπ Χοπ:

1. Ράπ-ινγκ: Η γρήγορη και έρρυθμη προφορά λέξεων σε μορφή ρίμας με στόχο τη παρουσίαση ιδεών και μηνυμάτων. Σημείωση: Το ράπ-ινγκ δεν εκτελείται μόνο από μαύρους.

2. Ντι Τζέι-ινγκ: Η δημιουργία ενός ρυθμικού κομματιού με τη μοναδική σύνθεση δυο διαφορετικών κομματιών που παίζουν παράλληλα.

3. Γκραφίτι: Η χάραξη ή σχεδίαση εικόνων η γραμμάτων πάνω σε οποιαδήποτε μορφή περιουσίας με στόχο τη παρουσίαση ιδεών και μηνυμάτων. Αποτελεί την εικονική έκφραση του Ράπ-ινγκ.

4. Μπρέικ-ινγκ: Ένα δυναμικό είδος χορού που πατιέται συνήθως σε ρυθμικό ραπ κομμάτι, στηρίζεται στην τεχνική και τη δύναμη και κορυφώνεται στα μπρέικς του κομματιού. Αποτελεί τη φυσική έκφραση του Ράπ-ινγκ.

5. Μπίτ Μποξ-ινγκ: Μια μορφή φωνητικής εκτέλεσης κομματιών, κατά την οποία κατασκευάζονται ρυθμικοί ήχοι και μουσική μόνο με τη χρήση του στόματος και της φωνής.

Οι πέντε στύλοι του Χάπιχιπ Χίποχοπ


1. Κράπ-ινγκ: Μια προσπάθεια προφοράς στίχων με ομοιοκαταληξία στην τελευταία συλλαβή της τελευταίας λέξης. Επιτυχημένος θεωρείται ο Τάπερ που θα καταφέρει να παρουσιάσει τη χρίμα χωρίς να τραυλίσει στη προφορά της λέξης "γιογιο". Συνήθως ο ατάλαντος Τάπερ βγαίνει σε Οικογενειακή Συσκευασία και προωθείται σε πανάκριβα βίντεο κλιπ μαζί με μια ή περισσότερες άφωνες παρτσακλό-τσουλήθρες.

2. Σι Τζέι-ινγκ: Μια προσπάθεια του κάθε πικραμένου να μιμηθεί το συλ του Σι Τζέι από το GTA. Οι δραστηριότητες του wanna-be C.J. επεκτείνονται από την πίεση του πλήκτρου "play" σε ένα στερεοφωνικό και φτάνουν μέχρι και στη δημιουργία επαναλαμβανόμενων playlists στο iTunes.

3. Στράφη Τ.Ι.: Σύντομος τύπος του "Στράφη Το Ιδεόγραμμα". Η επικάλυψη ενός πολύχρωμου, αριστουργηματικού γκραφίτι με μια καλλικαντζούρικη, μονόχρωμη υπογραφή που θυμίζει κατούρημα σκύλου που σημαδεύει την περιοχή του.

4. Ντρέικ-ινγκ: Η αντιγραφή και εκτέλεση κινήσεων του καπετάνιου Ντρέικ από το άνιμε "One Piece", με στόχο την επιμήκυνση κάθε μέλους τους σώματος του ασκούμενου.

5. Μπιφ Όξ-ινγκ: Η παραγωγή ήχων μόνο με τη χρήση του στόματος και της φωνής που θυμίζουν μουγκάνισμα γελάδας και βοδιού σε προσπάθεια αναπαραγωγής κατά την εποχή ξηρασίας.


Τάπερ: Ο καλλιτέχνης που εκφράζεται μέσω του Κράπ-ινγκ. Λόγω της ανικανότητάς του να επιβιώσει σε κριτικό περιβάλλον συνηθίζεται να τον υιοθετούν φαμίλιες και να εμπορεύονται την ανικανότητά του σε οικογενειακές συσκευασίες με δώρο μια ή παραπάνω τσουλήθρες για τη δημιουργία διαφημιστικών βίντεο κλιπς. Όταν τα βρίσκει σκούρα με τις άρυθμες χρίμες του, τραυλίζει ή τα κάνει πάνω του και φωνάζει απεγνωσμένα να του φέρουν το μισό γιογιό του.

Χρίμα: Στίχοι χωρίς κανένα νόημα με ομοιοκαταληξία στην τελευταία συλλαβή της τελευταίας λέξης. Αποσκοπούν κυρίως στο δίπτυχο χρήμα-γυναίκες με μεγαλύτερο βάρος στο πρώτο σκέλος.

Θεωρητικό παράδειγμα υπερεξελιγμένης και βαθυστόχαστης χρίμας:

Λόλα, γυναίκες, να ένα μήλο γιό.
Φόλα, λεφτά, έδωσα στο σκύλο γιό.
Κόλλα, γυναίκες, έβαλα στο φύλλο αχά.
Σόλα, λεφτά, πέταξα στο μύλο αχά.

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Η σκηνή φτάνει στο μαρασμό και φταίμε εμείς γι' αυτό. Το χιπ χοπ ξεπουλήθηκε στα τρεντοελληνάδικα από τα σάπια λόγια των ανίκανων Τάπερ. Εδώ όμως δε θα πούμε "άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι, Πάτερ". Οι ανίκανοι έχουν διάρκεια ζωής όση τα εφήμερα.

Κι αν είσαι ένας από αυτούς τότε μη το αρνείσαι. Προσοχή βαράς όταν ακούς το πόσο μαλάκας είσαι.

Το "μαλάκας" είναι για τον Έλληνα ό,τι είναι και το "πίκατσου" για τον Πίκατσου.

Ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Ήμουν Μαζοχιστής Με Υπογραφή





Πηγή quoted κειμένου: http://www.ece.ntua.gr/


Η Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (Η.Μ.Μ.Υ.) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κατέχει εξέχουσα θέση στον Ελληνικό και διεθνή χώρο χάρη στο ερευνητικό έργο του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού της και στην υψηλή στάθμη των σπουδαστών και αποφοίτων της.


Η εξέχουσα θέση του ΕΜΠ στα 200 καλύτερα ιδρύματα του κόσμου είναι:

Ο_0


Είναι. Τέλος . & -

http://www.timeshighereducation.co.uk/hybrid.asp?typeCode=438
Από το Times Higher Education


Το αντικείμενο του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Υπολογιστών συνδυάζει με γόνιμο τρόπο ένα ευρύ σύνολο περιοχών της επιστήμης και της τεχνολογίας, όπως η πληροφορική, οι τηλεπικοινωνίες, η ηλεκτρονική, ο αυτόματος έλεγχος και η ενέργεια. Η τεχνολογική επανάσταση που συντελείται στις μέρες μας βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στη δημιουργική συνεισφορά των ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών. Η καθολική διείσδυση της τεχνολογίας στη ζωή μας διευκολύνει την καθημερινότητά μας και δίνει νέες διαστάσεις στον ρόλο του μηχανικού δημιουργώντας περισσότερες ευκαιρίες αλλά και μεγαλύτερη ανάγκη κοινωνικής ευθύνης

Δε συγκρίνεται, σαφώς, με το εύρος που θα αποκτήσουν οι φοιτητές τελειώνοντας (δυνητικά) τη σχολή. Για να πάρουμε μια μικρή γεύση από τους τομείς που εντέχνως απέκρυψαν οι συντάκτες του κειμένου:


Μαθήματα των πρώτων 5 εξαμήνων, του λεγόμενου "κορμού":

Πρώτο εξάμηνο

Κοινωνιολογία - Ιστορία Επιστημών - Φιλοσοφία,
Γραμμική Άλγεβρα & Αναλυτική Γεωμετρία, (δυο μαθήματα σε ένα για να μη φαίνονται πολλά)
Εισαγωγή στον Προγραμματισμό, (+ εργαστήριο)
Φυσική Ι, (+ εργαστήριο)
Ηλεκτρολογικό Σχέδιο,
Ανάλυση Ι


Στατιστική ανάλυση: 50% Φυσικομαθηματικά, 16,67% Γενικών γνώσεων

Δεύτερο εξάμηνο


Ανάλυση ΙΙ,
Φυσική ΙΙ, (+ εργαστήριο)
Λογική Σχεδίαση,
Προγραμματιστικές Τεχνικές - C, (+ εργαστήριο)
Εισαγωγή στα Κυκλώματα,
Εισαγωγή στα Υλικά,
Πολιτική Οικονομία


Στατιστική ανάλυση: 28,57% Φυσικομαθηματικά, 14,28% Γενικών γνώσεων


Τρίτο εξάμηνο


Διαφορικές Εξισώσεις,
Φυσική ΙΙΙ, (+ εργαστήριο)
Πιθανότητες & Στατιστική,
Μηχανική Στερεού,
Αριθμητική Ανάλυση,
Ηλεκτροτεχνικά Υλικά,
Ηλεκτρικές Μετρήσεις (+ εργαστήριο)


Στατιστική ανάλυση: 71,42% Φυσικομαθηματικά



Τέταρτο εξάμηνο

Μιγαδικές & Μερικές Διαφορικές, (πάλι δύο σε ένα)
Επιστήμη Υπολογιστών,
Ηλεκτρομαγνητικά Πεδία Α,
Ηλεκτρονική Ι,
Εισαγωγή στις Τηλεπικοινωνίες , (+ πραγματικό εργαστήριο)
Σήματα & Συστήματα,
Διακριτά Μαθηματικά - Φυσική ΙV - Μετρήσεις ΙΙ (+εργαστήριο) - Αξιοπιστία Συστημάτων,
Αγγλικά,



Στατιστική ανάλυση: 37,5% Φυσικομαθηματικά, 12,5% Γενικών γνώσεων



Πέμπτο εξάμηνο


Αρχιτεκτονική Υπολογιστών,
Θεωρία Δικτύων,
Ηλεκτρομαγνητικά Πεδία Β,
Βιομηχανική & Εργαστηριακή Ηλεκτρονική,
Εισαγωγή στον Αυτόματο Έλεγχο,
Συστήματα Ηλεκτρικής Ενέργειας,
Στοχαστικά Συστήματα & Τηλεπικοινωνίες


Στατιστική ανάλυση: 28,57 Φυσικομαθηματικά

Με λίγα λόγια τα πρώτα 5 εξάμηνα (απασχόλησης καθηγητών του ΣΕΜΦΕ) στους ΗΜΜΥ θα θυμίζουν έναν γυμνό ισορροπιστή που ακροβατεί πάνω σε ένα δάσος από χοντρούς και ψηλούς καλοακονισμένους πασσάλους. Ένα λάθος βήμα και [χλουπ] ο ακονισμένος κορμός μόλις πέρασε στο παχύ έντερο του ανυποψίαστου φοιτητή. Γι' αυτό εξάλλου λέγονται εξαμηνα "κορμού".

Μόλις ο φοιτητής της σχολής ΗΜΜΥ τελειώσει φαινομενικά την ύλη της ΣΕΜΦΕ στα πρώτα 5 εξάμηνα των σπουδών του, θα του αποδοθεί ένα χαρτί μεγέθους Α0 με την απεικόνιση των απ'αυτών του Τσακ Νόρρις και μαζί ο τίτλος του επίτιμου Αμελετητοκουβαλητή. Με αυτό το προσόν στο οπλοστάσιό του θα συνεχίσει να παλουκώνεται ακάθεκτος για άλλα 4 εξάμηνα μαθημάτων κατεύθυνσης με υλικά που θα επιλέξει ο ίδιος με τη βοήθεια του Σεφ, επιλέγοντας τη σαλάτα του ψιλοκομμένη αν το επιθυμεί, και ολοκληρώνοντάς την με ένα ντρέσινγκ της επιλογής του.

Η Σχολή Η.Μ.Μ.Υ. διατηρεί μια παράδοση προσέλκυσης εξαίρετων
σπουδαστών
, στους οποίους προσφέρει υψηλής
ποιότητας προπτυχιακές
και μεταπτυχιακές σπουδές, με έμφαση στις
επιστημονικές αρχές που δημιουργούν τις τεχνολογικές εξελίξεις. Οι σπουδαστές
μας αποκτούν τη γνώση και την ικανότητα μάθησης που θα τους επιτρέψουν στη
συνέχεια να συμβάλουν με πρωτοποριακό τρόπο στην ανάπτυξη και στην έρευνα.

*Διατηρούσε μέχρι που τους αποκαλύφθηκε το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών*

*Υψηλής ποιότητας προπτυχιακές σπουδές σε έναν άρτια δομημένο, μη-ευκλείδειο χώρο με υπερσύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό από την ACME.*

Υπόψιν, το πρώτο πραγματικό εργαστήριο, σε άμεση σχέση με τον τομέα του ΗΜΜΥ, που θα πραγματοποιηθεί, θα είναι αυτό των Τηλεπικοινωνιών του 4ου εξαμήνου.

Σε αυτό, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα εργαστήρια του κορμού, οι φοιτητής θα εμπλουτίσει τις γνώσεις του πάνω στις κάμπιες του είδους proserpinus proserpina και αν είναι τυχερός θα παρακολουθήσει το θαύμα τής μεταμόρφωσής τους σε ανθρωποειδείς εργαστηριακούς βοηθούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθηγητής του μαθήματος αποκάλυψε ότι δέχτηκε πιέσεις να κλείσει το χρηματοβόρο εργαστήριο και να κάνει το μάθημα των Τηλεπικοινωνιών σε ένα τρίωρο θεωρίας σε αμφιθέατρο, όπως εξάλλου αρμόζει στο ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα της χώρας.

Φαντάζομαι ότι τα λεφτά που πηγαίνουν στο εργαστήριο αφαιρούνται από τις Αγνώστου Κατάληξης Μίζες, οπότε οι πιέσεις που δέχτηκε ο καθηγητής ήταν στα πλαίσια της Βασικής Ελληνικής Οικονομικής Αρχής και άρα απολύτως θεμιτές.

Τώρα ας δώσουμε μερικούς σύντομους ορισμούς για τις άγνωστες λέξεις που συναντήσαμε στο κείμενο:

Ε.Μ.Π. = Εδώ Μας Πασσαλώνουν

Η.Μ.Μ.Υ. = Ήμουν Μαζοχιστής Με Υπογραφή

Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. = Σουβλατζής Επαγγελματίας Με Φιλολογική Έφεση

Αγνώστου Κατάληξης Μίζες = Σημειακές ιδιομορφίες στις οποίες καταλήγει το χρηματικό πλεόνασμα των κρατικών και ιδιωτικών επιχορηγήσεων σε κάθε ίδρυμα και επιχείρηση που υπάγεται στο δημόσιο φορέα.

Βασική Ελληνική Οικονομική Αρχή = Η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής μίζας με το μικρότερο δυνατόν πολιτικό κόστος.

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη, δυσφημιστική ανάρτηση θέλω να παραθέσω έναν μικρό διάλογο που έγινε πριν λίγο καιρό με έναν καθηγητή της ΣΕΜΦΕ (και καλά κατά κόσμον "σχολής εφαρμοσμένων μαθηματικών και φυσικών επιστημών"):

- Μπορείτε να γράψετε τα ενδιάμεσα στάδια της επίλυσης μεταξύ των δεδομένων
και του αποτελέσματος; Έτσι που τα γράφετε δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.

- Εδώ είμαστε μηχανικοί, όχι φιλόλογοι για να γράφουμε εκθέσεις.

- Βασικά εμείς είμαστε μηχανικοί. Εσύ είσαι σεμφίτης.




Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΕΘΕΛαθρεπιβάτης




"Να με πάτε στον αρχηγό σας", βρυχήθηκε περνώντας το δίμετρο, ασημένιο σπαθί του στη σκαλιστή θήκη που κουβαλούσε στη πλάτη του. Τα πλάσματα έγνεψαν καταφατικά και κάλπασαν στα τέσσερα για να εκτελέσουν το θέλημά του, πριν εκείνος εκτελέσει αυτά. Τα ακολούθησε. Με το απύθμενο βλέμμα του έριξε μια ματιά στο περιβάλλον του. Ένα δάσος από γιγάντια καρότα απλωνόταν μπροστά στα δυο τετράποδα σαλιγκάρια που έσερναν το αυτοσχέδιο άρμα του από καβούκι φρεσκοσουβλισμένης καμήλας. Για κάποιο περίεργο λόγο είχε μια ανεξήγητη αίσθηση αποπροσανατολισμού και δύσπνοιας.


Έτριψε τα έξι ζευγάρια μάτια του και ξανακοίταξε τα γιγάντια καρότα. Τώρα του φάνηκαν όλα φυσιολογικά. Μόνο η δύσπνοια παρέμενε. Θα έφταιγε μάλλον το ότι καθόταν τη μύτη του, αλλά δεν έδωσε σημασία. Υπήρχαν πολύ πιο σημαντικά πράγματα με τα οποία θα έπρεπε να ασχοληθεί, πριν τη δύση των πέντε ήλιων που φώτιζαν τον ουρανό με ένα φυσικό, στάμπιλο χρώμα. Πεινούσε. Πήρε ένα κομμάτι από τη φρεσκοσουβλισμένη καμήλα, το ζύγισε στο χέρι του και ύστερα το εκτόξευσε με δύναμη χτυπώντας ένα ζευγάρι άγριες ποταμίσιες πέτρες που έβοσκαν μαλλιά κροκοδείλου στο διπλανό ποτάμι.


Το πιστό του τζιτζίκι πήδησε αμέσως από τον ώμο του και έφερε τα θηράματα πάνω στο άρμα. Πήρε τις πέτρες στο χέρι, τις έφερε κοντά στα αυτιά του για να τις μυρίσει και ύστερα τις έχωσε γρήγορα στα ρουθούνια του. Του είχε μείνει από παλιά αυτή η συνήθεια να τρώει γρήγορα. Μαστίγωσε τα τετράποδα σαλιγκάρια και ένιωσε τα χείλη του να κλείνουν σιγά-σιγά από τη νύστα. Ξάπλωσε στο άρμα του και κοιμήθηκε.


"Τα εισιτήριά σας", ακούστηκε να λέει μια συριστική φωνή από το Υπερπέραν. Συνήλθε από τον ύπνο και έψαξε το σπαθί του για να στείλει τον ονειροκαταστροφικό δαίμονα πίσω στην κόλαση, αλλά έπιασε αέρα ακοπάνιστο. "Εισιτήριο", επανέλαβε το μισάνθρωπο πλάσμα, κροταλίζοντας τις οπλές των χεριών του. Έβγαλε το εισιτήριο από το πορτοφόλι του και το έδωσε στο δίποδο, πλοκαμοφόρο υβρίδιο, κοιτάζοντάς το δολοφονικά. Μια καρτέλα κρεμόταν από τον φολιδωτό λαιμό του. Τη διάβασε από μέσα του: ελεγκτής.


El Egg t'is : η λέξη είναι δάνειο από τα Βικτωριανά Αγγλικά με εμφανέστατη επιρροή της σημιτικής γλώσσας [άλεφ λάμεντ (el)] και αποδίδεται στα ελληνικά ως: Είναι αυγό θεός. Τα αυγοκέφαλα αυτά πλάσματα συνάντησε και ο Doctor Who με την ονομασία The Ood. Οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν δείξει ότι αποτελούν μια φυλή σκλάβων, με εξωτερικό εγκέφαλο και πλοκάμια στη θέση του στόματος, που λατρεύουν τον Αυγόμορφο Θεό Humpty Dumpty.


Μοναδικό έργο του πολιτισμού τους αποτελεί το παρακάτω ποίημα:
Humpty Dumpty sat on a wall,
Humpty Dumpty had a great fall.
All the king's horses and all the king's men
Couldn't put Humpty together again

Ένα El Egg t'is λοιπόν ζητούσε το εισιτήριό του για έλεγχο. Το χειρότερο όμως ήταν ότι είχε ξεχάσει να το χτυπήσει. "Τι είναι αυτό;", στρίγγλισε πεταρίζοντας τα πλοκάμια του από οργή. Προφανώς είναι ένας καταυλισμός Ινδιάνων σε τελετή ενηλικίωσης που μεταμφιέστηκαν σε μαρμελάδα κάστανο σκέφτηκε να του απαντήσει, αλλά δάγκωσε τη γλώσσα του. Οι τοξίνες του δηλητηρίου θα αποβάλλονταν από τον οργανισμό του σε 48 ώρες.

"Εισιτήριο είναι" απάντησε, δίνοντας τόπο στην απέχθειά του για το πλάσμα. Το ανθρωποειδές μύρισε το εισιτήριο με τα πλοκάμια του, το έγλειψε, το σημάδεψε με τη μυρωδιά του και του το έδωσε πίσω. "Δεν είναι χτυπημένο", ούρλιαξε με το κεφάλι του να περιστρέφεται γύρω από τον ερπετοειδή λαιμό του, μιμούμενος την Emily Rose στον εξορκισμό της. "Δεν πρόλαβα να το χτυπήσω. Με πήρε ο ύπνος.", του απάντησε με ύφος δεκαπέντε καρδιναλίων και πέντε next top models.

"ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΝ! Άι άι άι άι άι! ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΝ! ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ! ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΗΣ! ΕΚΦΥΛΟΣ! ΠΟΡΝΟΣ! ΜΕΘΥΣΟΣ! ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ! ΔΑΙΜΟΝΑΣ!", ούρλιαξε ο σκλάβος ψάχνοντας μανιασμένα το μπλοκάκι με τις κλήσεις. "ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΠΑΡΑΣΤΙΜΟ ! Άι άι άι άι άι! "

Παράστιμο: σύνθετη λέξη προερχόμενη από τον παρά και την τιμή. Επίσημο έγγραφο με το βουλοκέρι του Αυγόμορφου Θεού που αντικατέστησε σταδιακά τα συγχωροχάρτια, μετά τη μεγάλη θρησκευτική μεταρρύθμιση των El Egg t'is. Σύμφωνα με τις δοξασίες τους, όταν ο παράς του παραβάτη εξιλεώσει, εξαργυρώσει και εκχρυσώσει το παράστιμο, τότε στον El Egg t'is που το έκοψε αποδίδονται τιμές από τον ίδιο τον Αυγόμορφο Θεό.

"ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΟΥ! ", σύριξε με το πλοκαμοφόρο πρόσωπό του να παίρνει την έκφραση της φιγούρας του εξπρεσσιονιστικού πίνακα The Scream του Edvard Munch. Εκείνος έβγαλε την ταυτότητα από το πορτοφόλι του και την εκτόξευσε περιστροφικά προς το λαιμό του δαίμονα, μπας και κατάφερνε να σκίσει κάποια καρωτίδα του. Όμως εκείνο έπιασε την ταυτότητα στον αέρα με τα ευλύγιστα πλοκάμια του και ξεκίνησε να κόβει το παράστιμο. Έπρεπε να ήμουν Αργεντίνος να σε ανασκολόπιζα με αυτή, σκέφτηκε εκείνος και συγκράτησε την ακατάσχετη επιθυμία του να σοδομίσει το πλάσμα με τα γυμνά του χέρια, μέχρι να αναβλύσει ερυθρό μυελό.

"ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 20 ΜΕΡΕΣ! ΚΑΙ ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΕΤΣΙ! ΕΓΩ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ! ", παραμίλησε το πλάσμα, φτύνοντας τον Αώο σε κάθε λέξη που ξεστόμιζε από τα τηλεπαθητικά του πλοκάμια και κατέβηκε από το λεωφορείο, περήφανος που κατάφερε να ξεσκεπάσει κι άλλον ΕΘΕΛαθρεπιβάτη.

ΕΘΕΛ: Εδώ Θέλουμε Εργαζόμενους Λαμόγια

Εκείνος δε μίλησε. Ήταν από τις γνωστές περιπτώσεις γκαντεμοδίκαιης εφαρμογής του νόμου. Προφανώς όλοι από την δεκαπενταμελή οικογένεια τσιγγάνων στο βάθος του λεωφορείου είχαν προλάβει να χτυπήσουν εισιτήριο, ενώ εκείνος όχι. Γι' αυτό και προκάλεσε τη μονομερή οργή του σκλάβου του Αυγόμορφου Θεού. Έβγαλε ένα μικρό σωληνοειδές δοχείο και πήρε δείγμα από το σάλιο του πλάσματος που στόλιζε το πρόσωπό του. Αρκούσε για μια τελετή συμπαθητικής μαγείας.

Δε θα σε πιάσει η Δημοτική Αστυνομία για παράβαση αυγοκέφαλε γυμνοσάλιαγκα; Να θυμάσαι τις λέξεις: "Εγώ τη δουλειά μου κάνω". Θα τις ακούσεις σύντομα να συνοδεύουν μια κλήση για τριπλοπαρκάρισμα στην Ομόνοια.

All the king's horses and all the king's men
Couldn't put Humpty together again

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Ναζί κανείς ή να μιζεί;

Η αφύπνισις του Μπέλληνος


"Ορντές αφηνιασμένων Μπελλήνων ντείχνουν τη ντυναμική τους αντίσταση ενάντια στα νέα πλουτοκρατικά μέτρα που σκοπεύει να εφαρμόσει η Κυβέρνηση την οποία οι ίντιοι ψήφισαν! Τζίζους, μάστα, τα πρόμπατα... αφυπνίστηκαν."

είπε ο επίσημος Ποδιοφιλητής του Άσπρου Σπιτιού.


"Στο πόιτσο μόι. Πήγκαν γκια μαλλί και τα βγκούνε κουρεμένα. "

απάντησε ο Σκυλαράπακλας


"Να γκιορτάσουμε την εξυπνάντα σου και αυτό το μαύρο χιούμορ, όου μάστα! Να φέρω το μαύρο κάβιαρ και τη σαμπέιν!"

συνέχισε ο Τσιτσιδοσάλιαγκας


"Σαμπέιν ντεΤζουλιέ. Η άλλη μού κάθεται βαριά."

συμπλήρωσε ο Μαύροψ


Απόσπασμα από τα αρχεία καταγραφής συνομιλιών του Άσπρου Σπιτιού
5 Μαΐου 2010



Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται στη μνήμη εκείνων που πέθαναν στη μάχη της ενίσχυσης του ΔουλΑρίου έναντι του Εβραιώ. Γεννημένους και αγέννητους...



Εβραιώ: ενιαίο νόμισμα που επιλέχθηκε από την Εβραιοπαϊκή Ένωση για να αντικαταστήσει την ανταλλακτική αξία των Εβραίων μεταξύ των κρατών μελών της.


ΔουλΆριο: ενιαίο νόμισμα που επιλέχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμηρυκαστικής για να αντικαταστήσει την ανταλλακτική αξία των μαύρων δούλων των Αρίων μεταξύ των πολιτειών της.



Την εποχή που στο Θρόνο του Λευκού Σπιτιού αφρατοθρόνιαζε τον πισινό της η δυναστεία των Εβραιόμορφων, η αξία του Εβραιώ ενισχύθηκε τόσο πολύ έναντι του ΔουλΑρίου ώστε φτάσαμε στο σημείο ένας Εβραίος να αξίζει όσο 1.5 Μαύρος Δούλος Αρίων.



Τα πράγματα φάνηκαν να αλλάζουν όταν στο Θρόνο ανέβηκε ο γιός της Νύχτας. Ο Κακαόμορφος. Αυτός που στα τραγούδια των Δούλων των Αρίων προφητεύτηκε ως ο "Ταμ ταμ ταμ", εκείνος που τους μοιάζει. Αυτός ο σκοτεινός θρονοκράτωρ ενοχλήθηκε αφάνταστα από την υποτίμηση της αξίας της φυλής του έναντι των Εβραίων. Δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ένας Εβραίος μπορεί να αξίζει περισσότερο από έναν δικό του. Εξάλλου, ακόμη και ανατομικά, η φυλή του ήταν σαφώς ανώτερη.



Αποφάσισε λοιπόν να ανατρέψει αυτή την ανισορροπία. Μετά από μήνες μαύρης μαγείας, αλλά και άλλων, ασήμαντων τακτικών που δε θα αναλύσουμε στο παρόν δημοσίευμα, κατάφερε να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να σπάσει την αλυσίδα της οικονομικής ενότητας της Εβραιοπαϊκής Ένωσης. Κοίταξε το χάρτη και εντόπισε με το μαγικό κρύσταλλο εντοπισμού, που δανείστηκε από τις Τρεις Μαγευτικές του STAR, μια κουτσουλόμορφη μάζα γης μέσα στη Μεσόγειο. Την Μπελλάδα.



Μόλις το τσακίρικο μάτι του έπεσε σε αυτή τη "χώρα", ακούστηκε μέσα στο μυαλό του μια παγερή, σκυλιασμένη φωνή να φωνάζει με στόμφο: "Είσαι ο πιο αδύναμος κρίκος. Λυπάμαι πολύ!". Αυτό ήταν. Σημάδι θεϊκό. Έπεσε στα γόνατα κλαίγοντας με μαύρο δάκρυ γι' αυτή τη θεία αποκάλυψη που θα άλλαζε τις οικονομικές ισορροπίες για πάντα.



Λίγο καιρό αργότερα επισκέφθηκε τους δυο μεγαλύτερους Κομματικούς Άρχοντες της Πενταξονικής Κομματοκρατικής Κυριαρχίας που διοικεί εκείνο το μαντρί. Μετά τη συνάντησή τους χρησιμοποίησε τα λιποκύτταρα που απέσπασε από τον έναν και τις τούφες μαλλιών που απέσπασε από τον άλλον για να εξασκήσει το μαύρο βουντού του πάνω τους.


Κυβάρνηση: σύνθετη λέξη προερχόμενη από τον κύβο και την άρνηση. Η λέξη περικλείει και εκφράζει απόλυτα την άρνηση της φράσης "Ο κύβος ερρίφθη" και δηλώνει την ανικανότητα λήψης αποφάσεων οποιουδήποτε πισινοθρονιάζεται στην πρωθυπουργική καρέκλα.




Εκείνη η μέρα ήταν η αρχή του τέλους της μέσης για εκείνη τη χώρα. Οικονομικές κρίσεις, μίζενς, σκουφοφορεμένα άλογα, βατοκλέβια, ανατιμήσεις προϊόντων και επεισόδια που προκλήθηκαν από δράσεις ανορχικών, κατάφεραν να οδηγήσουν την Κυβάρνηση να παρακαλέσει για την ορθοσκόπηση του Μπελληνικού λαού από τους I.M.F. (Interracial Mother Fuckers), όσο αυτός ήταν αρκετά απασχολημένος με τα ανθελληνικά εξώφυλλα του περιοδικού Fuckus.



Το Εβραιώ έχανε συνεχώς έδαφος από το ΔουλΆριο. Οι φόροι αυξήθηκαν και τα αγανακτησμένα πρόβατα βγήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν. Κάπου στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμηρυκαστικής ο Αράπακλας ξυνόταν με τσουγκράνα.



Δυστυχώς λίγοι σκέφτηκαν ότι όλα τα προαναφερθέντα γεγονότα ήταν προσχεδιασμένα. Ίσως όταν το Εβραιώ υποτιμηθεί αρκετά σε σχέση με το ΔουλΆριο, τότε που η Εβραιοπαϊκή Ένωση θα μας πετάξει κλωτσηδόν από την αλυσίδα της, ίσως τότε καταλάβουν ότι για να δεις την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα θα πρέπει να σκεφτείς ποιός είναι εκείνος που αντλεί από αυτά όφελος.



Ετοιμαστείτε να αποχαιρετίσουμε σιγά-σιγά το Εβραιώ. Γυρνάμε πίσω στη δραχμή και το υποπολλαπλάσιό της, τις σουβλίτσες. Εξάλλου ο οβολός ταιριάζει περισσότερο σαν εθνικό νόμισμα προβάτων. Ή μήπως κάνω λάθος;



Κάποτε συμβόλισαν τη Μπελλάδα με τον Φοίνικα. Εκείνον που αναγεννάται από τη στάχτη του.


Εγώ τη συμβολίζω με τον Σκαραβαίο. Εκείνον που τρέφεται με την κοπριά του ελέφαντα.



Σας συμβουλεύω να παρακολουθήσετε πόσο θα ενισχυθεί το ΔουλΆριο έναντι του Εβραιώ μετά από όλη αυτή την ιστορία. Και την επόμενη φορά που θα πάτε στο Κομματοκρατικό Τσίρκο, αγνοώντας τις αναρτήσεις μου επί του θέματος, και θα αναρωτηθείτε σε ποιόν να δώσετε ψήφο εμπιστοσύνης, κάντε αυτή την απλή ερώτηση στον εαυτό σας:



Ναζί κανείς ή να μιζεί;

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Αληθές το εθνικόν;




Μια επιστολή μου από εκείνους τους αμνημόνευτους χρόνους της Τρίτης Λυκείου. Καλή ξενέρα !


«Εθνικόν το αληθές», έλεγε ο εθνικός μας ποιητής. Όμως η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία μας προσαρμόζεται στο «αληθές το εθνικόν», κάτι που συνιστά ιδεολογική χρήση της ιστορίας και αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της φιλοπατρίας των μαθητών. Πώς κρίνετε αυτού του είδους την «εθνική αγωγή» που παρέχεται και που νομίζεται ότι μπορεί να οδηγήσει; Διατυπώστε τις απόψεις σας σε μια επιστολή σας προς τον Υπουργό Παιδείας.


Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,


Ο Ηρόδοτος ήταν ο πρώτος Έλληνας ιστοριογράφος, οποίος στις «Μούσες» του κατέγραψε τα ιστορικά γεγονότα σύμφωνα με τις προσωπικές του εκτιμήσεις, αλλά και τις παλαιότερες παραδόσεις. Η ιστορία όμως που έγραψε είχε ως κύριο στόχο της σύγκριση του ελληνικού πολιτισμού με το «βαρβαρικό» και κυρίως την ανάδειξη του πρώτου απέναντι στο δεύτερο. Ο Θουκυδίδης αντίθετα ήταν ο πρώτος ο οποίος έθεσε την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα ως βασικά κριτήρια συγγραφής του έργου του. Για το λόγο αυτό ο Θουκυδίδης θεωρείται ο πρώτος ιστορικός επιστήμονας. Κι αυτό γιατί ήταν, αντίθετα από τον Ηρόδοτο, αντικειμενικός. Η αντικειμενικότητα αποτελεί επομένως κύριο χαρακτηριστικό του ορισμού της ιστορικής επιστήμης. Δεν μπορούμε όμως να παρατηρήσουμε το ίδιο στα σχολικά βιβλία της ιστορίας. Γιατί εκεί η ιστορική αντικειμενικότητα αρκετές φορές θυσιάζεται για χάρη της καλλιέργειας της φιλοπατρίας στους μαθητές.


Αυτού του είδους η «εθνική αγωγή» έχει ως βασικό στόχο, όπως άλλωστε θα γνωρίζετε, την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης των νέων. Προκειμένου λοιπόν να εξυψωθεί το έθνος στην αντίληψή τους, αποφεύγεται με κάθε τρόπο οποιαδήποτε αναφορά ή νύξη θα μπορούσε να δείξει αρνητική όψη, ή αδράνεια, ή ανεπάρκεια, ή γενικότερα λανθασμένη επιλογή από μέρους μας στα εθνικά ζητήματα. Έτσι το έθνος-κράτος παρουσιάζεται σχεδόν πάντα ως το θύμα των περιστάσεων, των συγκυριών, της μοίρας, ίσως και των δολοπλόκων εχθρών, ακόμα και των συμμάχων. Όπου και όποτε χρειάζεται να αποδοθούν ευθύνες, ακόμη και σε περιπτώσεις ήττας στους αγώνες του έθνους, αυτές θα αναφέρονται σε μοιραίες συγκυρίες, στην επιθετικότητα, τη βιαιότητα και την ανωτερότητα του στρατιωτικού εξοπλισμού του αντιπάλου και στην αδιαφορία των συμμάχων. Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται η απώλεια της εθνικής μας «ομοψυχίας». Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργείται στους μαθητές η εικόνα ενός έθνους θύματος των εχθρών, των συμμάχων, ακόμη και της μοίρας. Ένα έθνος οι ηγέτες του οποίου αποποιούνται κάθε ευθύνη για τα δεινά και τις καταστροφές που συνέβησαν και επηρέασαν τη λειτουργία του κράτους κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής τους. Η λογική του ότι οι «άλλοι» είναι πάντα η πηγή των κακών της χώρας στοχεύει ακριβώς σε αυτή την εξιδανίκευση του έθνους στη συλλογική συνείδηση. Ο ρήτορας Δημοσθένης, βέβαια, είχε κάποτε παρατηρήσει ότι «αισχρόν εστί σιγάν της Ελλάδος πάσης αδικουμένης». Θα έπρεπε όμως σήμερα να αναρωτηθούμε αν αυτή η απόλυτη εθνική εξιδανίκευση που συντελείται στα σχολικά βιβλία ιστορίας είναι λιγότερο «αισχρή».


Καθώς όμως, όπως καταλαβαίνετε, καμία ενέργεια δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθεί αντικειμενικά χωρίς να εξετασθούν οι επιπτώσεις της, είναι αναγκαίο να διερευνηθούν τα αποτελέσματα αυτής της καλλιέργειας της ιδέας του «έθνους θύματος». Της ιδέας που εμφυσά στους μαθητές τη μοιρολατρική αντίληψη της πολιτείας και της κοινωνίας. Οι μαθητές και μετέπειτα πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν τις πραγματικές αιτίες, κοινωνικές, οικονομικές ή πολιτικές, που οδηγούν στη λήψη εκείνων των αποφάσεων που είναι ικανές να επηρεάσουν την ολότητα του έθνους. Έτσι αποστασιοποιούνται από τα κοινά και στρέφονται στην ατομική τους ζωή, υποβιβάζοντας τη συλλογική. Καλλιεργείται με αυτό τον τρόπο ο ατομικισμός ως πρότυπο διαβίωσης στην «κοινωνία». Οι συλλογικές ανάγκες παραβλέπονται και το ατομικό συμφέρον προτάσσεται ενάντια στο κοινό. Οι πολίτες θεωρούν ότι αδυνατούν να συμβάλλουν στην υπεράσπιση των συμφερόντων της πατρίδας τους, γιατί αισθάνονται έρμαια της τύχης τους. Αφήνουν επομένως την υπεράσπιση αυτή στις αρμοδιότητες των εξουσιών και ηγετών του κράτους. Και καθώς οι δεύτεροι εκμεταλλεύονται αυτή την αδυναμία των πολιτών να δράσουν και καλλιεργούν τάσεις δημαγωγίας προς ίδιον όφελος, καταφέρνουν τελικά να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό κλίμα για την ανάπτυξη εθνικισμών σε βαθμό που είναι δυνατόν να κινδυνεύσουν ακόμη και οι δημοκρατικοί θεσμοί. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ ότι η καλλιέργεια της ιδέας του κράτους-θύματος είναι διαμετρικά αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα.


Ο εθνικός μας ποιητής έλεγε «εθνικόν το αληθές». Όμως η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία μας προσαρμόζεται στο «αληθές το εθνικόν», κάτι που συνιστά ιδεολογική χρήση της ιστορίας και στοχεύει στην ενδυνάμωση της φιλοπατρίας των μαθητών. Καθώς όμως υπάρχει ο κίνδυνος να καλλιεργηθεί στους νέους ο εθνικισμός αντί του εθνισμού, κρίνεται απαραίτητη μια ουσιαστική αναδιαμόρφωση του συστήματος διδασκαλίας της ιστορίας. Κι αυτό γιατί η ιστοριογραφία, όπως ο Θουκυδίδης την τελειοποίησε, τείνει εξ ορισμού στην αμεροληψία, την αντικειμενικότητα και την αλήθεια.


Εύχομαι λοιπόν κύριε Υπουργέ, και ελπίζω συνάμα, να συνδέσετε εσείς το όνομά σας με μια τέτοια δραστική αναδιαμόρφωση με απώτερο στόχο την αντικειμενική διδασκαλία της ιστορίας, πέρα από ακρότητες και εθνικισμούς. Γιατί σύμφωνα με τον Διόδωρο το Σικελιώτη, «η ιστορία είναι ευεργέτης του κοινού γένους των ανθρώπων».

Με εκτίμηση,

Ερεβιέραξ
Αυτοκρατορικός Τζιτζικοπεταλωτής της Αυλής των Χρυσανθέμων