Όπως είπε κι ο Καμίγ Σαιν-Σανς

Μονόφθαλμος Τζακ (δεξιά) : "Από εδώ πάμε για Ρίο;"

Νταρθ Βέιντερ (αριστερά) : "Δε ξέρω. Ρώτα τούς συνδικαλιστές μπροστά."

Άργησα, ομολογουμένως, να απελευθερώσω τον ορμητικό χείμαρρο των βαθυστόχαστων σκέψεών μου στο ψηφιακό χαρτί αυτό το μήνα. Λόγω εξεταστικής, το πρόγραμμά μου ήταν σαφέστατα περιορισμένο: Μαγείρεψε-Φάε για να μην πεθάνες-Πλύνε τα πιάτα-Πλύνε τα ρούχα-Άπλωσε τα ρούχα-Μάζεψε τα ρούχα-Πήγαινε για ψώνια-Πιες νερό για να μην πεθάνεις-Ανοιγόκλεισε τα μάτια πριν ξεραθούν οι βολβοί τους-Είσπνευσε για να μη πεθάνεις-Έκπνευσε για να μη σκάσεις-Κοιμήσου για να μην τρελαθείς-Ξύπνα για να επαναλάβεις τα προηγούμενα βήματα. Πού να χωρέσει το διάβασμα σε τόσο σφιχτό πρόγραμμα;

Κάθε πρωί χτυπούσα κάρτα στο εργαστήριο, όπου έμενα για 5 ώρες μέχρι να καταφερω να ολοκληρώσω ένα κύκλωμα δέκτη ραδιοφώνου. Το κατάφερα μετά από περίπου 60 ώρες δουλειάς και πλέον είμαι τριών εβδομάδων έγκυος. Σύντομα θα γεννήσω cyborgs, οπότε περιμένω να εκδηλώσετε όλοι σας πηγαίο και ξαφνικό ενδιαφέρον για την υιοθεσία τους, καθώς προήλθαν από βιασμό και δε σκοπεύω να τα μεγαλώσω με στοργή.

Και σαν να μην έφταναν αυτά συνέβη το παρακάτω:

Λίγες μέρες πριν, και καθώς ταξίδευα αμέριμνος σε κάποιο αστικό, είχα την υπέρμετρη ευλογία να γίνω θεατής της επίδρασης τού ΚArtNouveauλιού στο μέσο Μπέλληνα πολίτη. Καθόμουν δίπλα στο παράθυρο κι αγνάντευα τις αποχρώσεις τής μαύρης σαν πίσσα νύχτας. Ήρεμος και φιλάνθρωπος, όπως πάντα.

Στα 2,5 μέτρα από εμένα βρισκόταν εκείνος. Περίπου 1.80, με μακριά γκρίζα μαλλιά, γκρίζο μουστάκι, γυαλιά και διάσπαρτες λευκές γουρουνότριχες στα μάγουλα, δεν έδειχνε να δίνει σημασία στη μικρότητα τής ύπαρξής μου.

Και τότε συνέβη. Έκανα το τεράστιο λάθος να ανέβασω το παπούτσι μου στην άκρη τού καθίσματος και σκέφτηκα τι να φαω για βραδινό. Ήταν η αρχή τού τέλους. Ο προαναφερθείς ασκητικός γέροντας άνοιξε τη καταβόθρα που βρισκόταν ανάμεσα στα μάγουλά του και απελευθέρωσε Ιερά Αγανάκτηση:

"Μας κοροϊδεύεις, ρε; Επειδή εσύ κοιμάσαι σπίτι σου στα περιττώματά σου, νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις το ίδιο εδώ μέσα; Αν θες να ανεβάζεις τα πόδια σου στο κρεβάτι σου, να πας σπίτι σου να το κάνεις. Χαμένο κορμί μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα."

Γύρισα και τον κοίταξα απορημένος. "Ή ψυχάκιας ή πρεζόνι ή ανύμφευτος θα είναι", σκέφτηκα. "Ηρεμήστε, κύριε" είπα.

"Σε μένα μιλάς ρε αλήτη; Ε; Δε φτάνει που με λες μαλάκα και ηλίθιο, ζητάς και τα ρέστα; Ε; Σκουπίδι, αληταρά, χαμένο κορμί μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα".

Ένα παιδάκι που καθόταν πίσω του τον έδειξε και φώναξε χαρούμενα στη μάνα του: "Μαμά, μαμά, μπορώ να τον ταΐσω;". Ύστερα ακολούθησε η απάντησή μου σε εκείνον, συνοδευόμενη από την ακατάσχετη επιθυμία να του μπήξω ένα γυρισμένο στη δόνηση μοτορόλα ρέιζορ στο ορθό και ύστερα να το καλέσω.

Δυστυχώς, με τόσο μπινελίκι που άκουσα δυσκολεύομαι να ανακτήσω τις λέξεις που ξεφούρνιζε γρηγορότερα κι από σεφ πιτσαρίας τη Σαρακοστή. Μετά από μια ολιγόλεπτη, παρανοίκή στιχομυθία, απλά το βούλωσε και κατέβηκε σε 2 στάσεις. "Α ρε ΚArtNouveauλι" σκέφτηκα και υποσυνείδητα ήξερα ότι είχα δίκιο, καθότι αλάθητος. Είχε καταληφθεί από το αποκριάτικο πνεύμα.

ΚArtNouveauλι: (ελλ. Καρνουβόλι) Με εμφανή ρίζα τη φράση "Art Nouveau", αυτή η ετήσια εορτή τού σύγχρονου πολιτισμού και της τέχνης, που λαμβάνει χώρα κάθε Φεβρουάριο, είναι ένας δοξασμός τής ίδιας τής εκλεπτυσμένης ανθρώπινης φύσης. Πολλές ανιστόρητες και γελοίες ερμηνείες έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς, με δημοφιλέστερη ρίζα τη φράση: "Carrus Navalis" (/το κάρο να βάλεις/). Τρανή απόδειξη, όμως, της αληθούς ερμηνευτικής μου προσέγγισης αποτελεί το όνομα των εορταστικών αντικειμένων που υποδηλώνουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα αυτής της εκδήλωσης. Για παράδειγμα αναφέρουμε τις ακόλουθες: Κομfetish (/γαλλικά/ Fetish: τελετουργικό αντικείμενο), Μάshka (/ρώσικα/ Mashka: χαϊδευτικό τού Μαρία), Serpaντίνες (/πορτογαλικά/ Serpa: πόλη στη Πορτογαλία). Αποκορύφωμα των Καρνουβολιστικών εκδηλώσεων αποτελεί το λεγόμενο "Κάψιμο τού Καρνούβολου", ένα έθιμο κατά το οποίο αυτοπυρπολούνται σχεδόν όλοι οι Καρνουβολιστές θιασώτες τού "Γνώθι σεαυτόν".

Κατά τη διάρκεια τού Καρνουβολιού παρατηρούνται αλλαγές στην εμφάνιση και τη συμπεριφορά των τελεστών τής εορτής. Ένας πεπειραμένος ερευνητής θα ξεχωρίσει ένα Καρνουβόλι μέσα στο πλήθος από τη λουσμένη στα κομfetish μάπα του, άλλοι όμως θα δυσκολευτούν, καθώς οι τελεστές τής εορτής αυτή τη περίοδο σταματούν να υποκρίνονται, απελευθερώνουν την πραγματική φύση τους και γίνονται αγνοί και ελεύθεροι σαν τους γορίλες τού Κονγκό.

Η καρνουβολιστική έξαψη οδηγείται στην αποκορύφωση μέσα από μια σειρά εκδηλώσεων και παρελάσεων με διασημότερη όλων εκείνη στο Ρίο τής Ν. Αμερικής. Εκεί, χιλιάδες λατινοαμερικάνες χορεύτριες προάγουν τον πολιτισμό και το κάλλος τού ανθρώπινου πνεύματος, λικνίζοντας τα καψαλισμένα από την υπεριώδη ακτινοβολία γυμνά κορμιά τους στους ρυθμούς τής λάτιν μουσικής, την οποία κανένας παρευρισκόμενος δε γουστάρει πραγματικά, αλλά όλοι προσποιούνται πόσο πολύ τους αρέσει, μήπως και καταφέρουν να τις πλησιάσουν αρκετά ώστε να πιάσουν με τη γλώσσα τους μια σταγόνα από τον ιδρώτα που τρέχει από τους χορευταρούδικους, γυμνασμένους τους γλουτούς.

Μετά από απαίτηση τού αγάλματος τού Χριστού τού Ρίο, οι μαυρισμένες λατινοαμερικάνες χορεύτριες αναγκάστηκαν να καλύψουν το ένα εξηκοστό όγδοο τού κορμιού τους με ύφασμα για να αποδώσουν σεβασμό στη δημόσια αιδώ. Από εκεί προήλθε η φράση: "Ντύνομαι καρνουβόλι".

Εντός συνόρων ακόμη κι ο έμπειρος ερευνητής θα δυσκολευτεί να ξεχωρίσει τη Καρνουβολική παρέλαση από μια πορεία διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα. Θα πρέπει να περιμένει υπομονετικά μέχρι την κορύφωση. Εκείνη τη στιγμή πού οι τελεστές θα ανακηρύξουν τον Βασιλιά Καρνούβολο κι ύστερα θα τον κάψουν, μιμούμενοι τούς φιλεύσπλαχνους καθολικούς τού Σάλεμ. Τότε μόνο θα ξεχωρίσεις εσύ, άπειρε ή έμπειρε ερευνητή, ότι βρίσκεσαι μάρτυρας σε μια Καρνουβολική παρέλαση.

Γιατί μόνο τότε εκδηλώνεται η πραγματική επιθυμία του απελευθερωμένου Καρνουβολιστή να κάψει ζωντανούς εκείνους τους νταβατζήδες που ασελγούσαν πάνω του, όπως το παράθυρο σε Έναν Λεβέντη.

Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνω να αντικαταστήσουμε τις πορείες αμφίπλευρου ξυλοδαρμού ΜΑΤ και διαδηλωτών με αποκριάτικες παρελάσεις. Θα είναι, σαφώς, πολύ πιο ρεαλιστικές και αντιπροσωπευτικές. Όπως είπε κι ο Καμίγ Σαιν-Σανς: "Το καρναβάλι των ζώων".

Μια παρτίδα σκάκι κερδίζεται όταν πέσει ο βασιλιάς, όχι τα πιόνια.

Την έκτη του Μάρτη να κάψετε καθρέφτες.