Ουδέν σχόλιον © 2010 - Demotivated by Erevierax
Αγνώστου Ταυτότητας Μετανάστης Έξω Από Την Πόρτα: "Καλή νημέραααα Νάρχοντεεεες. Κι ααααα νει, κιανει ναι ο ρισμόοοοος σας. Χριστού τη θείαα γέννησήηηη ναααα μπω, να μπω στ' αρχοντικόοοο σας."
*Ταμπούρλα, κιθάρες, φλάουτα, φλογέρες και αλυχτά σταματάνε, μόλις πατάει το off στο ραδιοφωνάκι που έκραζε τα κακάλαντα.*
Σκέφτομαι: Να μπεις. Να μπεις κι αν θες να βγω εγώ, αν είναι να σταματήσεις να βιάζεις τα αυτιά μου.
Ευτυχώς ήταν στον γείτονα. Σκέφτηκα να κάνω τον ψόφιο και να χωθώ σε κοπριά αλόγου για να με μυρίσουν και να τους φανώ νεκρός, αλλά ευτυχώς τους εγκατέλειψε γρήγορα το Πνεύμα που τους είχε δαιμονίσει από τις πέντε τα χαράματα. "Κι ευτυχισμένος ο νέος έτος" τους άκουσα να λένε χαιρέκακα, καθώς δάγκωναν τα κέρματα που θα προσέφεραν στον αφέντη τους.
Συμβαίνουν αυτά την παραμονή των Χρεοστουγέννων και της ΠΡΟΤΟχρονιάς. Δε φταίνε αυτοί, ούτε και η μάνα τους που τους γέννησε, αλλά η οικονομική κατάσταση της χώρας. Δυο μέρες θα πουν κακάλαντα και θα γεμίσουν το ντάτσουν 3 φορές. "Η φτώχια τέχνες κατεργάζεται" λέει μια παροιμία. "Μάθε τέχνη κι άσε την κι αν πεινάσεις πιάσε την" έλεγε μια άλλη. Κι αν δεν προτίθεται κάποιος να τους διδάξει βουβές τέχνες, όπως για παράδειγμα αγγειοπλαστική, κηπουρική, σιδηρουργική ή ζαχαροπλαστική, θα συνεχίσουν να επιδίδονται στην τέχνη που τους δίδαξε το Πνεύμα.
Χρεοστούγεννα: Μια εύθυμη γιορτή κατα την οποία τα χρέη πολλαπλασιάζονται μονογονικά, γεννώντας από 4 έως 6 νεογνά κάθε 8 λεπτά μέσα σε κάθε πιστωτική κάρτα, μέχρι αυτή να γεμίσει σαν το 230 (Ακρόπολη-Ζωγράφου) μετά από τετράωρη στάση εργασίας. Σύμφωνα με το εθιμοτυπικό, την παραμονή της εορτής ορδές αλαφιασμένων Μπελλήνων τριγυρνούν από σπίτι σε σπίτι, οπλισμένοι με τρίγωνα και άλλου τύπου κρουστά, έγχορδα, πνευστά, εκκλησιαστικά ή ανθρώπινα όργανα, απαγγέλοντας ένα απειλητικό ύμνο με τον οποίο προειδοποιούν τους ενοίκους ότι σκοπεύουν να εισβάλλουν. Οι ένοικοι, προκειμένουν να αποτρέψουν την εκπλήρωση της φράσης "να μπω στ' αρχοντικό σας", καταφεύγουν στη δωροδοκία. Οι ξενιστές του Χρεοστουγεννιάτικου Πνεύματος καταπίνουν τα κέρματα και κατευθύνονται αμίλητοι στο επόμενο σπίτι, έχοντας εξασφαλίσει ένα αντιστάθμισμα των νεογέννητων χρεών τους. Γεγονός είναι πάντως ότι αν ο ένοικος δεν είναι απόγονος της -εχθρικής προς το Πνεύμα- φυλής των Ναρχόντων, τότε δεν διατρέχει κανέναν απολύτως κίνδυνο από τους κακαλαντιστές.
ΠΡΟΤΟχρονιά: Άλλη μια εύθυμη γιορτή που ακολουθεί 7 μέρες μετά από αυτή των Χρεοστουγέννων. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας πραγματοποιούνται λαϊκά προσκυνήματα προς τα απανταχού τζογοπρακτορεία. Εκεί οι καταχρεωμένοι Μπέλληνες προσπαθούν γονατιστοί να εξευμενίσουν τις Μοίρες, θυσιάζοντας φρεσκοτυπωμένα δελτία ΠΡΟΤΟ στο βωμό του ΟΠΑΠ (Όλοι Παίρνουν Αλόγου Παπούτσι) με την ελπίδα ότι η τύχη θα τους χαμογελάσει και δε θα έχει το χαμόγελο της Μαλάμως. Μετά από τόσες μέρες τζόγου η οικογένεια μαζεύεται γύρω από το τζάκι και σύσσωμη παρακολουθεί με αγωνία την κλήρωση του ΠΡΟΤΟ. Στο δεκάλεπτο των διαφημίσεων που μεσολαβεί μέχρι να αρχίσει η επόμενη κλήρωση του λαχείου ανταλλάσσουν γρήγορα ευχές, παρακολουθούν την αλλαγή του χρόνου στην κρατική τηλεόραση, κόβουν βασιλόπιτα, παίζουν επιτραπέζια, γελάνε και γλεντάνε με την καρδιά τους ελπίζοντας ότι τόσο γέλιο δε θα τους βγει ξινό.
Κακάλαντα: Επωδές και κλυδωνισμοί που εκτελούνται από Μπέλληνες κατηλημμένους από το Πνεύμα. Συνήθως οι δέκτες αυτών των μαγικών ύμνων είναι οι "Νάρχοντες", αιώνιοι εχθροί του Πνεύματος. Το περιεχόμενο των κακαλάντων είναι άκρως απειλητικό και δείχνει το μηδαμινό σεβασμό που τρέφουν οι δαιμονισμένοι Μπέλληνες για το οικογενειακό άσυλο. Αν οι Νάρχοντες δεν τους αποδώσουν τον φόρο ειρήνης τους με το Πνεύμα, οι αδυσώπητοι κακαλαντιστές δε θα διστάσουν να "μπουν στο αρχοντικό τους" και να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο. Φυσικά οι υπόλοιποι που δεν ανήκουν στη φυλή των Ναρχόντων δεν κινδυνεύουν από αυτή τη φρικαλέα μαγεία. Το μόνο που μπορούν να τους προκαλέσουν τα αγριοβελάσματα είναι οξύ κακαλικό οίδημα.
Σάντα Κλόουζντ: Επίσης γνωστός και ως "Πνεύμα των Χρεοστουγέννων". Έχει ακόρεστη πείνα για γάλα, κουλουράκια και λεφτά από κακάλαντα. Σε αντίθεση με τον Παγκαλικάντζαρο δεν έχει σταθερό σώμα, αλλά δαιμονίζει ξενιστές και τρέφεται από το στόμα τους μέχρι να σκάσουν. Λέγεται ότι αναλαμβάνει να αναθρέψει τα μικρά χρεη που γεννιούνται στις πιστωτικές κάρτες μέχρι να θεριέψουν και να γίνουν ολόκληρες ακάλυπτες επιταγές. Επιλέγει μια χώρα κάθε χρόνο στην οποία εγκαθίσταται μέχρι να την καταστρέψει ολοκληρωτικά. Μετά την απομύζηση κάθε χρηματικού πόρου και τον πολλαπλασιασμό των χρεών, τα αφήνει να αναπτυχθούν μόνα τους και αποχωρεί για να σχεδιάσει το επόμενό του χτύπημα. Ο μοναδικός τρόπος να γίνει αντιληπτή η παρουσία του, εκτός από τα πτώματα σκασμένων ξενιστών, είναι η παρατήρηση λευκών πινακίδων στις πόρτες των καταστημάτων που φέρουν πάνω τους με κόκκινο χρώμα την ένδειξη "CLOSED".
Μετά το εγερτήριο έπρεπε επειγόντως να τραφώ, αλλιώς το στομάχι μου θα άρχιζε να λιώνει σιγά-σιγά το εσωτερικό μου, μέχρι να μείνει μόνο ερυθρός και νωτιαίος μυελός. Δε μου άρεσε η ιδέα κι έτσι στράφηκα στην κατανάλωση παραδοσιακών Χρεοστουγεννιάτικων γλυκών: κουραδαμπιέδων και φελλομακάρονων.
Κουραδαμπιές: Άμεση υποεξέλιξη του παραδοσιακού γλυκίσματος με άχνη ζάχαρη. Μετά την υποταγή του μπελληνικού βοσκοτόπου στο IMF (interracial motha fockers), έγιναν αναγκαστικές περικοπές στα έξοδα παρασκευής αυτού. Έτσι αντί για μπισκότο χρησιμοποιείται πλέον ατόφια βοϊδοκουράδα στους εργοστασιακούς ή μπελληνοκουράδα στους σπιτικούς κουραδαμπιέδες. Αξιόλογη μαρτυρία για μια εναλλακτική παρασκευή του γλυκίσματος με φρυγανιά αντί για μπισκότο αποτελεί η λαϊκή παροιμία "κάναμε το σκ4τό μας παξιμάδι".
Φελλομακάρονα: Εξωγήινη συνταγή μακαρονάδας που καταναλώνεται μαζικά την περίοδο των Χρεοστουγέννων. Για την εκτέλεσή της απαιτείται το παραδοσιακό, μπελληνικό, γιορτινό μακαρόνι που έχει διαστάσεις τεράστιας πίκλας. Κατά τη διάρκεια της παρασκευής τους γίνεται συνεχής απαγγελία του μαγικού ύμνου Φελλοί Na'vi Dad, ενόσω εκατοντάδες φελλοί θρυμματίζονται και ανακατεύονται συνεχώς, μέχρι να καταλήξουν σε ένα παχύρρευστο, κωλλώδες, καφέ υγρό. Με αυτό το υγρό θα περιχυθούν τα κοντόχοντρα μακαρόνια για να παρασκευαστεί τελικά το γλύκισμα. Λέγεται ότι οι Μπέλληνες διδάχτηκαν τη συνταγή από τον πατριάρχη των Na'vi, ο οποίος, σε μια επίσκεψή του στη Γη, τους ζήτησε να θυσιάσουν τους εξυπνότερους και να του φέρουν να καταβροχθίσει τους εγκεφάλους τους.
Ευτυχώς υπήρχε απόθεμα και κατανάλωσα μερικά. Γιατί γνωστός είναι στα χωριά της επαρχίας ο θρύλος του Παγκαλικάντζαρου, που έτρωγε τα γλυκά των μωρών και τα μωρά των γονιών, μαζί με τους γονείς.
Παγκαλικάντζαρος: Ο φόβος και ο τρόμος των έμβιων πλασμάτων, ίσως και νεκρών καθώς δεν έχει εξακριβωθεί ακόμη το αν είναι ή όχι πτωματοφάγος. Καταναλώνει τεράστιες ποσότητες από τα panda, μαζί με το δάσος των μπαμπού και τους Κινέζους που τα ξεσκατώνουν. Αγαπημένο του έδεσμα είναι τα χρεοστουγεννιάτικα γλυκά, αφού τα τρώει όλοι μαζί και τα χρεωνόμαστε όλοι οι υπόλοιποι. Δρα κυρίως την περίοδο των γιορτών, εκφοβίζοντας μήνες πριν τα θύματά του με κρίσεις που εκείνος δημιούργησε, προκειμένου να τους αναγκάσει να μαζέψουν τόνους προμηθειών για να τραφούν, να παχύνουν και ύστερα να τους φάει. Λέγεται ότι οι αορτές του έχουν τη διάμετρο του εξωτερικού δακτυλίου του Κρόνου, γι' αυτό και μπορεί να μασάει άφοβα χοιροστάσια γεμιστά με γουρουνόπουλα, ενώ άλλοι τρώνε ένα παξιμάδι κάθε Κυριακή μεσημέρι.
Κι αυτές τις γιορτές μαζί θα τα φάμε κύριε Παγκαλικάντζαρε. Εσύ θα μασάς κι εγώ θα σε ταΐζω!
Καλές αορτές!
