Πεντεταστική: παράγωγη λέξη της νεοελληνικής γλώσσας προερχόμενη από παραφθορά της λέξης εξεταστική.
Πιθανολογείται ότι η αντικατάσταση των γραμμάτων "εξ" από τα γράμματα "πεντ" στην αλλοιωμένη μορφή έγινε την εποχή των Μεγάλων Εκπαιδευτικών Μεταρρυθμίσεων επί της βασιλείας του Καθιστού Βούβαλου.
Οι γλωσσολόγοι διαφωνούν ως προς το σκοπό της παραφθοράς, αλλά οι Αρχαίοι του γένους των Φοιτητοειδών λένε στα τραγούδια τους ότι η λέξη πλάστηκε για να διδαχτούν οι επόμενες γενιές ότι το έξι δεν είναι απαραίτητο για την προσέγγιση του υπέρτατου αγαθού: της βάσης.
"Αρκεί το πέντε" είναι ο χαιρετισμός που απευθύνουν ακόμη και σήμερα στα νεαρά μέλη της φυλής τους. Ήταν τα λόγια με τα οποία τους κατήχησε κάποτε Εκείνος-Που-Πετάλωνε-Τζιτζίκια.
Βέβαια η προσέγγιση του ιερού αριθμού 5 απαιτεί θυσίες. Και το χειρότερο; Αναίμακτες θυσίες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπάθησαν να φτάσουν την τελείωση και τελικά πήραν τα 3 από τα 5.
Ένας από αυτούς είναι και ο γνωστός φοιτητής που πρωταγωνίστησε στις προηγούμενες ιστορίες. Ήταν την εποχή που έσκαγε ο (απετάλωτος) τζίτζικας και η θυσία που έπρεπε να προσφέρει στο βωμό της Πεντάδας έτριζε υπομονετικά...
Κοπάδια τζιτζικιών περίμεναν συγκεντρωμένα και ταξινομημένα σε ομάδες με βάση το νούμερο πετάλων πάνω στα κλαδιά του αθηνόδεντρου έξω από το παράθυρο του ανήλιαγου δωματίου του.
Ο τόπος έξω έβραζε και τα τζιτζίκια έσκαγαν με τα χειμωνιάτικα πέταλά τους. Έπρεπε να ξεπεταλωθούν και να πεταλωθούν από την αρχή. Κι αν υπάρχει κάτι χειρότερο από τη φασαρία που κάνει ένα σκασμένο αυτοκρατορικό τζιτζίκι που περιμένει αναπετάλωση, αυτό είναι το δίχως άλλο η φασαρία που κάνουν 3 κοπάδια από δαύτα.
Έπρεπε να σηκωθεί. Δεν είχε αίσθηση του χρόνου.
Σύρθηκε μέχρι το νιπτήρα και έριξε λίγη καυστική ποτάσα στο πρόσωπό του για να ξυπνήσει. Σχεδόν υπνοβατώντας έψαξε με τα χέρια του τη ραμφόκρεμα και τη ραμφόβουρτσα.
Κοίταξε το ρολόι του. Ο κούκος ούρλιαζε από την πείνα. "Κιόλας 2" σκέφτηκε καθώς οι αισθήσεις του ξυπνούσαν μια προς μια και του πέταξε ένα πέταλο αφρικανικού ελέφαντα στη μάπα.
Άνοιξε το παράθυρο και ετοιμάστηκε να υποδεχτεί τη πρώτη σειρά τζιτζικιών για αναπετάλωση, όταν ξαφνικά ακούστηκε το τηλέφωνο να χλιμιντρίζει. Έκλεισε τα τζιτζίκια απ' έξω και φόρεσε το wings-free στους ακουστικούς του πόρους.
"Τζιτζικοπεταλωτική, λέγετε παρακαλώ" μίλησε με βαριά φωνή που έσταζε αρρενωπότητα. Τίποτα στο ακουστικό. "What-the-falcon" σκέφτηκε και κοίταξε την κομψή, ασπρόμαυρη οθόνη καθοδικού σωλήνα της τηλεφωνικής συσκευής:
"Υπενθύμιση: Έναρξη Εαρινής Πεντεταστικής σε λιγότερο από 7 μέρες 24 ώρες"
Λίγη ώρα αργότερα βρισκόταν φωλιασμένος σε ένα αμφιθεατρικό κάθισμα προσπαθώντας να ψαρέψει πιθανά θέματα από το στόμα του καθηγητή στη τελευταία διέλεξη. Δεν έπιανε και πολλά. Αργότερα θα ανακάλυπτε ότι έφταιγε το δίχτυ.
Έφυγε σαν σαΐτα και καρφώθηκε κατευθείαν στην πρώτη θέση του επόμενου αμφιθεάτρου ετοιμάζοντας 4 μέτρα πετονιάς και δόλωμα από κρέας σολωμού. Ήταν αποφασισμένος να ψαρέψει θέμα.
Ένας βοηθός βοηθού καθηγητή μπήκε και ξεκίνησε άμεσα να λύνει ασκήσεις με μια υπερπερίπλοκη μέθοδο αξιοποίησης σημειώσεων γνωστή στους ακαδημαϊκούς κύκλους ως "Control+C _ Control+V" .
Δε χρειαζόταν να ψαρέψει τίποτα. Όλα ήταν έτοιμα, στο πιάτο και σπαρταρούσαν για έλεος. Ξεκίνησε να αντιγράφει από τον Πίνακα της Απύθμενης Γνώσης . Όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε καρφωθεί στο μυαλό του ότι κάτι ήταν στραβό σ'εκείνη την τελευταία φράση Ασύγκριτης Σοφίας: "... άρα 1+1 = 3. "
Ύψωσε το χέρι του περήφανα, σαν κουκουλοφόρος που αντικαθιστά την ελληνική σημαία με αυτή της αναρχίας και έδειξε τη φράση στον βοηθό βοηθού καθηγητή. "Είναι σωστό αυτό;" ρώτησε με ναζιάρικη φωνή που θύμιζε την Αλίκη στο Ναυτικό.
Το μικρό έμβιο εκτυπωτικό ψέλλισε: "Μισό λεπτό να κοιτάξω τις σημειώσεις" και αφού συμβουλεύτηκε την Πηγή της Ιερής Σοφίας αποφάνθηκε: "Έχεις δίκιο λάθος είναι." Ύστερα έσβησε το 3, κοίταξε ξανά τις σημειώσεις και αντέγραψε το σωστό αποτέλεσμα στον Πίνακα.
Ναι, ήταν σίγουρος ότι με αυτές τις τελευταίες σημειώσεις θα έπιανε την ιερή βάση του πέντε. Άξιζε που άφησε απετάλωτα 3 κοπάδια αυτοκρατορικών τζιτζικιών. Ήταν μια θυσία που έπρεπε να γίνει.
Αργότερα όμως θα καταλάβαινε ότι τα θέματα που έχουν απαντηθεί με αόρατο μελάνι δε βαθμολογούνται.
Ας είναι τουλάχιστον μικρός αυτός ο Μεταχριστουγεννιάτικος Πάσσαλος ...